Η ιστορία μιας μέλισσας…
Από την στιγμή που γεννιέται γνωρίζει τον σκοπό της ύπαρξής της και ασταμάτητα και ακούραστα εργάζεται καθημερινά γι’ αυτόν.
Εργάτρια, Βασίλισσα ή Κηφήνας ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και χωρίς να επηρεάζονται από κανέναν «παράγοντα…» μπορούν να δώσουν ακόμα και την ζωή τους για το καλό της κυψέλης και του συνόλου, με αποτέλεσμα να είναι ένα από τα τελειότερα συστήματα στη φύση!Μήπως όλοι μας θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να προβληματιστούμε για τον σκοπό της ύπαρξης μας και την συμμετοχή μας σε αυτήν την κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει, η οποία μόνο για παράδειγμα δεν είναι;
Μία κουταλιά μέλι την ημέρα…
Αν ήσουν έφηβος στην αρχαία Σπάρτη και πλησίαζε η ώρα να ολοκληρώσεις τη σκληρή φυσική σου εκπαίδευση (τα γυμνάσια),τι θα έκανες; Θα αποσυρόσουν στον Ταΰγετο για να περάσεις τον… μήνα του μέλιτος. Όχι για να εξασκηθείς στα γνωστά αθλήματα της παντρειάς, αλλά για να φτάσεις το σώμα σου στο απόγειο της δύναμής του τρεφόμενος αποκλειστικά με μέλι. Η αρχαία αυτή μαρτυρία υπογραμμίζει τη μεγάλη θρεπτική αξία του μελιού, πόσο μάλλον όταν η θεά της νεότητας, Ήβη, σερβίριζε στους Ολύμπιους Θεούς μέλι (αμβροσία) και υδρόμελο (νέκταρ).
Τι γνώριζε σχετικά ο μακρόβιος Ιπποκράτης και σύστηνε ανεπιφύλακτα το εκλεκτό ελληνικό μέλι ως κορυφαίο ελιξίριο νεότητας;
Θεραπευτικό μέσο για δεκάδες παθήσεις (όταν είναι αγνό) και μοναδικό σε γλυκύτητα, το μέλι έπαιξε τεράστιο ρόλο στη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων (και των Ρωμαίων, Αιγυπτίων, Ασσυρίων, Ινδών, Κινέζων κ.α.). Δεν ήταν όμως μόνο ο Ιπποκράτης φανατικός οπαδός του. Μαζί του συμφωνούσε ο Πυθαγόρας (ο ίδιος και οι μαθητές του το είχαν ως κύρια τροφή, μαζί με το ψωμί). Το ίδιο και ο Αριστοτέλης και ο Δημόκριτος, ο οποίος υποστήριζε ότι οι άνθρωποι, για να διατηρηθούν άνοσοι και μακρόβιοι, θα έπρεπε να τρέφουν το σώμα τους εξωτερικά με λάδι και εσωτερικά με μέλι. Το μέλι ήταν επίσης βασικό συστατικό της τροφής που χρησιμοποίησε η Κίρκη για να σαγηνεύσει τον Οδυσσέα, ενώ ήταν το… ελαφρύ γεύμα της Πυθίας, πριν ξεκινήσει να προφητεύει.
Στις ιερές βέδες (ινδουιστικά θρησκευτικά βιβλία) αναγράφεται ότι το ποτό των θεών παρασκευαζόταν από μέλι και ήταν φάρμακο για όλες τις ασθένειες. Από την άλλη μεριά, στην Αγία Γραφή αναφέρεται ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τρεφόταν στην έρημο μόνο με μέλι και ακρίδες, ενώ ο αναστημένος Ιησούς συνέφαγε με τους Αποστόλους ψάρι και μέλι πριν από την Ανάληψη.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το μέλι σχεδόν παντού. Σε πίτες μαζί με λάδι και σκόρδο, σε σάλτσες με ξίδι και καρυκεύματα, σε τηγανίτες, τυρόψωμα και παστέλια, ενώ διατηρούσαν και φρούτα (π.χ. μήλα) μέσα σε μέλι. Έπιναν ένα είδος ρακόμελου ή κρασί με μέλι. Οι Βυζαντινοί το πρόσθεταν σε διάφορες συνταγές. Σε ζωμούς, στο ρύζι, σε μικρές σταρένιες πίτες. Ένας θρύλος θέλει τη σορό του Μεγάλου Αλεξάνδρου να θάβεται μέσα σε ένα γυάλινο φέρετρο γεμάτο μέλι, για να συντηρηθεί μέχρι τη μεταφορά της στο σημείο ταφής. Οι αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του μελιού ήταν ήδη γνωστές από τότε.
Το (ανόθευτο) μέλι δε χαλάει ποτέ. Το αρχαιότερο μέλι που ανακαλύφθηκε (αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων) προέρχεται από τους Φαραώ και τρωγόταν θαυμάσια ακόμα και μετά από 4.000 χρόνια, όπως υποστηρίζουν οι αρχαιολόγοι που το γεύτηκαν.
Το αγνό μέλι περιέχει 180 διαφορετικές ουσίες (σάκχαρα, μεταλλικά στοιχεία, οξέα, ένζυμα, πρωτεΐνες, αμινοξέα, υγιή βακτήρια, αντιοξειδωτικές ουσίες, βιταμίνες Α, B, C, Ε, K και νερό) σε μια μοναδική σύνθεση που δε μπορεί να αναπαραχθεί χημικά. Αυτή ακριβώς η σύνθεση εξασφαλίζει και την ανθεκτικότητα του μελιού, αφού εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηριδίων και μυκήτων λειτουργώντας ως φυσικό αντιβιοτικό. Η κρυστάλλωσή του (ζαχάρωμα) είναι φυσική συνέπεια των σακχάρων του: Όταν ζεσταθεί ελαφρά (σε μπεν-μαρί), επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση. Σημειωτέον ότι το ελληνικό μέλι έχει ανακηρυχθεί εθνικό προϊόν και θεωρείται ανώτερη πηγή ενέργειας. Η πλούσια, σε ηλιοφάνεια και ποικιλία αυτοφυών λουλουδιών, βοτάνων και δένδρων, χώρα μας θεωρείται ότι παράγει το πιο αρωματικό, παχύρρευστο και πλούσιο σε ιχνοστοιχεία και αντιοξειδωτικές ουσίες μέλι. Το θυμαρίσιο μέλι ειδικότερα (χωρίς να αδικηθούν οι υπόλοιπες, πραγματικά, θαυμάσιες ποικιλίες) κατέχει την ονομασία του βάλσαμου, ενώ ακόμα δεν έχει ανακαλυφθεί το εύρος των θεραπευτικών του ιδιοτήτων. Η θυμόλη που περιέχει είναι μια φαινόλη με αναγνωρισμένες αντισηπτικές ιδιότητες και το καθιστά πρώτο με διαφορά ανάμεσα σε εκατοντάδες είδη μελιού σε όλο τον κόσμο.
Συνεχίζεται…
Email: sofiafisi@marathonpress.gr
