του Στέλιου Πλακίτση
ΟΙ δεύτερες Κοινοτικές εκλογές
μετά την Μεταπολίτευση – 1978
Το 1977 γίνονται – πρόωρα – Βουλευτικές εκλογές όπου , ο Καραμανλής βλέποντας το θριαμβευτικό 53 % του 1974 να μειώνεται συνεχώς, λόγω των σκληρών μέτρων που παίρνει η κυβέρνησή του : ΦΠΑ, τεκμήρια διαβίωσης και αυτοκινήτων, νέους φόρους, προκηρύσσει εκλογές ακριβώς, στην τριετία (στις 20 Νοεμβρίου 1977 ) : “Κατρακυλάει” από 54% και κάτι στο 42% περίπου, σχηματίζει , πάλι ,κυβέρνηση με υπουργό Εσωτερικών τον Κων/νο Στεφανόπουλο. Θεαματική ήταν η αύξηση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ ( ΑΠΌ 13% ΣΕ 25%) διπλασίασε, δηλαδή, τη δύναμή του και τρέχει ολοταχώς προς τον θρίαμβο!
Ένα χρόνο μετά, στις 13 Οκτωβρίου 1978, ορίζονται οι Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές. Στον Μαραθώνα, το σχέδιο «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» είχε αρχίσει την προεκλογική περίοδο από την επόμενη μέρα των προηγούμενων δημοτικών εκλογών του 1975 : ο επικεφαλής του σχεδίου (που το 1975 είχε χάσει) έχει αποφασίσει ” αμέτι- μουχαμέτι” να “πάρει” τις εκλογές που έρχονται….: παρέχει τα πάντα στους πάντες , χαρίζει χωράφια και παραχωρεί αγρούς προς καλλιέργεια….Τα οικονομικά του είναι ανθηρά εξαιτίας του χοιροτροφείου του, αφού η απριλιανή διαφήμιση ” ΤΡΩΤΕ ΦΤΗΝΟ, ΥΓΙΕΙΝΟ ΧΟΙΡΙΝΟ”, έχει πιάσει.
Κυκλοφορεί με την μπλε πεντακοσάρα Μερσεντές, τον ντύνει ειδική ενδυματολόγος και του φοράει ακριβά κοστούμια που ράβονται στου Φούντα-Καραφέρη, στο Σύνταγμα. Καπνίζει ακριβά πούρα και αρωματίζεται με πανάκριβες κολόνιες που του συστήνουν οι ειδικοί……όλα αυτά, μιμούμενος το περιβάλλον του ΔΕΛΤΑ Φαλήρου ,όπου κινείται: κάνει παρέα με καλλιτέχνες και πλούσιους ” αλογομούρηδες” και όλα αυτά “για να σβήσει το κακό παρελθόν” όπως έλεγε ο ίδιος. Επιδιώκει, λοιπόν να γράψει στην κάρτα του ” Κοινοτάρχης Μαραθώνος” πάνω από τις “συνδικαλιστικές” ιδιότητες που έχει αποκτήσει ως μεγάλος “Σταυλάρχης” του ιπποδρόμου. Και τα καταφέρνει!
Ο εν ενεργεία Πρόεδρος Κώστας Γιαννούρης, προσηλωμένος στις αρχές του ανερχόμενου ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να τον ακολουθήσει. Ο δαιμόνιος “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” ,του παίρνει δύο , εν ενεργεία, συμβούλους, τον Γιάννη Κάκαρη και τον Βασίλη Δημητρακόπουλο και συμπληρώνει τον συνδυασμό του με τον Τάκη Νησιώτη, Γιάννη Γιάγκο, Γιώργο Ράπτη (Φασέα), Γιάννη Κάτσα και άλλους. Είναι πανέτοιμος και πάει νωρίς στην αφετηρία για να κερδίσει την κούρσα και να πάρει κεφάλι ως “Γκανιάν”!
Ο Λεωνίδας Χρυσίνας (παλιός κοινοτάρχης του Μαραθώνα) αποφασίζει να ξαναζητήσει την ψήφο του Μαραθωνιτικού λαού, δύο μήνες πριν τις προγραμματισμένες εκλογές του Οκτωβρίου και ακολουθεί μια συντηρητική προεκλογική εκστρατεία, χωρίς ιδιαίτερη προβολή.
Το αποτέλεσμα ήταν ο “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” να τον έχει “ψημάρι”: ενώ τα κιβώτια με τα Τζώνυ Γουόκερ έχουν το προβάδισμα, ο Λεωνίδας Χρυσίνας, φέρνει από τις προμήθειες του ξενοδοχείου του, στο πορτ-μπαγκάζ της γαλάζιας του, πολυτελούς Τζάγκουαρ 4.2, αναψυκτικά για να κεράσει τους φίλους και υποστηρικτές του, στα εγκαίνια του Εκλογικού Κέντρου, παρόλο που ,απέναντι, βρισκόταν το καφενείο του Γιάννη Μακρή ( πεθερού του “Ασβεστόλακου”), ο οποίος είχε το γενικό πρόσταγμα στον συνδυασμό του Ζαγάρη. Αυτά τα λάθη του Λεων. Χρυσίνα και η “τσιγγουνιά” του, οδήγησαν τον Αλεξ. Ζαγάρη να πάρει την κούρσα των Κοινοτικών εκλογών του 1978 στην “τρίτη στροφή” με διαφορά μιας “κεφαλιάς”: μόλις 30 ψήφοι τους χώριζαν…735 ο Ζαγάρης, 705 ο Χρυσίνας και 618 ο Γιαννούρης.
Εκτός του Αλεξ. Ζαγάρη, από τον συνδυασμό του εκλέχτηκαν οι: Τ. Νησιώτης, Γ. Κάκαρης, Γ. Γιάγκος, Γ. Κάτσας. Από τον συνδυασμό του Λ. Χρυσίνα, εκτός του ίδιου, οι: Κων/νος Σωτ. Γεραμάνης και Βασίλης Ηλ. Χρυσίνας. Ο συνδυασμός του Κων/νου Γιαννούρη δεν εκπροσωπήθηκε στο νέο Συμβούλιο (όπως διέταζε ο Νόμος).
Έτσι, ο Αλέξανδρος, ολοκλήρωσε το σχέδιό του και παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 1979 ,ορκίστηκε μαζί με ολόκληρο το νέο Συμβούλιο, να υπηρετήσει την κοινότητα του Μαραθώνα όπως όλα τα Δημοτικά και κοινοτικά Συμβούλια της Ανατολικής Αττικής , στο κλειστό Γυμναστήριο του Γ. Σ Αμαρουσίου, ενώπιον του τότε Νομάρχη Νικήτα Κωβαίου.
Ο γράφων, αηδιασμένος από τις “μηχανορραφίες” του σχεδίου “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ”, έκανε προσωρινή αποχή της τοπικής πολιτικής δραστηριότητας του και περιορίστηκε στις επαγγελματικές του ασχολίες.
Στο προσεχές μας φύλο, οι εκλογές του 1982.