«Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία». Γενικόλογη ίσως η …ατάκα του Φρόυντ, μιας και στη ζωή οι αγώνες δεν σταματούν ποτέ. Ή σχεδόν ποτέ. Ξέρουμε όμως πότε ουσιαστικά ξεκινούν και για να διαμορφώσει κάποιος το μοντέλο της ζωής που ονειρεύεται πρέπει ν’ αρχίσει να αγωνίζεται από πολύ μικρός.
Η Marathon Press συνάντησε και μίλησε με 4 νέα παιδιά, την Ιωάννα Λουκά, τον Γιώργο Μπερτόλη, τη Μαρίνα Πανταζή και την Ιωάννα Παπαθέου, που φέτος τελείωσαν το Λύκειο Νέας Μάκρης και μπήκαν στη δοκιμασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων, «εξαργυρώνοντας» τις γνώσεις τους, τους κόπους τους και όλη τους την προσπάθεια με μια πολλή καλή βαθμολογία που τους δίνει το δικαίωμα να ελπίζουν στην εισαγωγή τους στις Πανεπιστημιακές Σχολές που ονειρεύονταν και προσδοκούσαν. Μας είπαν για τις εμπειρίες που αποκόμισαν από αυτή την προσπάθεια, πώς πέτυχαν αυτό που ήθελαν να πετύχουν, τί περιμένουν και τι προσδοκούν από δω και πέρα, ακόμα και τί συμβουλεύουν τους νεότερους…
MarathonPress: Τι επιρροή είχε πάνω σας η χρονιά που πέρασε; Τι σας προσέφερε και τι σας δίδαξε;
Μαρίνα Πανταζή: Ήταν μια πραγματικά πολύ δύσκολη χρονιά αλλά και πολύ δημιουργική. Ανεξάρτητα από τις γνώσεις που μας έδωσαν τα μαθήματα, μέσα από την διαδικασία των Πανελλαδικών διδαχτήκαμε τί πάει να πει κόπος, προσπάθεια, μόχθος, αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε. Και πάνω απ’ όλα να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή μας από δω και πέρα θ’ αλλάξει και ότι πρόκειται να είμαστε το μελλοντικό εργατικό δυναμικό της χώρας μας.
Ιωάννα Λουκά: Η διαδικασία να αφήσουμε την μαθητική ζωή και να περάσουμε σε μια άλλη ζωή, αλλάζει τον τρόπο της σκέψης μας, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα, τις δυσκολίες και τη ζωή μας. Σίγουρα από τα μαθήματα που διδαχθήκαμε μάθαμε χρήσιμα πράγματα, αν και ο τρόπος που ήταν γραμμένα τα βιβλία ήταν λίγο κουραστικός και ανιαρός. Παρόλα αυτά, αρκετά μαθήματα σίγουρα ήταν χρήσιμα για την ζωή μας. Μας βοήθησαν να είμαστε πιο υπεύθυνοι και οργανωτικοί.
Ιωάννα Παπαθέου: Πιστεύω πως τα παιδιά που περνάνε μέσα από την διαδικασία των Πανελληνίων, ωριμάζουν και μαθαίνουν ότι έχουν υποχρεώσεις που πρέπει να προσπαθήσουν να ανταπεξέλθουν, να είναι πιο οργανωμένοι, ακόμα και να καταβάλλουν προσπάθειες που ξεπερνούν αυτό που είναι διατεθειμένοι να κάνουν. Έμαθα ότι το να προσπαθώ γενικά προσφέρει πολλά κέρδη για τη ζωή. Πέρα από τις δυσκολίες που πέρασα κατά την διάρκεια της φετινής χρονιάς, τα μαθήματα που έκανα, όπως για παράδειγμα η Έκθεση, τα Αρχαία, η Βιολογία και σίγουρα η Ιστορία, μου προσέφεραν πολλές γνώσεις, οι οποίες μου έχουν φανεί αρκετά χρήσιμες μέχρι στιγμής στην ζωή μου. Δεν μπορώ να πω ότι αυτή την χρονιά έμαθα πράγματα άχρηστα που δεν ήταν ενδιαφέροντα. Βέβαια υπήρχαν και μαθήματα, όπως τα Λατινικά για παράδειγμα, τα οποία δεν προσφέρουν κάτι. Απλώς προάγουν την γνώση. Σχετικά με την θεωρητική κατεύθυνση, πιστεύω ότι προσφέρει πολλά στους μαθητές που διαβάζουν.
Γιώργος Μπερτόλης: Συμφωνώ απόλυτα με τα κορίτσια. Μέσα από αυτή την προσπάθεια που κατέβαλα, μέσα από το διάβασμα, απέκτησα πειθαρχία, έμαθα να βάζω τα πράγματα σε μια τάξη, να έχω ένα πρόγραμμα. Ακόμα και …να μη σηκώνω το τηλέφωνο. Θα ήθελα στο μέλλον να μπορούσα να ξαναδώσω Πανελλήνιες κάποια στιγμή, γιατί η εμπειρία αυτή ήταν πάρα πολύ ωραία.
MarathonPress: Τώρα που ολοκληρώθηκε η χρονιά, πώς κρίνετε την προσπάθειά σας; Σε ποιους τομείς λειτουργήσατε σωστά; Ποια ήταν τα λάθη σας; Τι συμβουλές θα δίνατε στα παιδιά που δίνουν φέτος για Πανελλήνιες;
Ιωάννα Παπαθέου: Θεωρώ ότι μέσα στη χρονιά που πέρασε προσπάθησα πολύ, κατέβαλα όλες μου τις δυνάμεις. Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά, λιγότερο δύσκολη βέβαια απ’ όσο περίμενα, και πιστεύω ότι ήταν καλό το ότι μπορούσα και συνδύαζα τα πάντα. Μπορούσα και να διαβάζω αλλά και να μου μένει μέσα στην εβδομάδα χρόνος για τον εαυτό μου. Τώρα για τα παιδιά που θα δώσουν του χρόνου Πανελλήνιες, θα τα συμβούλευα να μην αγχώνονται, αν και το άγχος είναι σίγουρα μέσα στο πρόγραμμα, όμως αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να συνδυάσουν τα πάντα ούτως ώστε να κρατήσουν μια ισορροπία. Αυτό θα τους βοηθήσει να πετύχουν τους στόχους τους.
Ιωάννα Λουκά: Και εγώ θεωρώ ότι ήταν μια αρκετά δύσκολη χρονιά για όλους. Και για μας και για τους καθηγητές μας αλλά με διάβασμα και με πρόγραμμα μαζί σίγουρα πετυχαίνουμε στον στόχο μας. Έχοντας πρόγραμμα μπορείς να συνδυάσεις και εξόδους μαζί με το διάβασμα και ουσιαστικά να μην στερηθείς πολλά πράγματα. Αυτή θα ήταν η συμβουλή μου για τα παιδιά που ξεκινούν φέτος. Επίσης θα ήθελα να τους πω ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάνε και ότι χρειάζεται απαραίτητος συνδυασμός διαβάσματος και προγράμματος και ότι με υπομονή και επιμονή πετυχαίνεις τους στόχους σου.
Γιώργος Μπερτόλης: Πιστεύω πως στην όλη προσπάθεια, χρειάζεται αρκετή ξεκούραση και δεν πρέπει να δίνουμε τόσο μεγάλη βάση στα μαθήματα. Εννοώ ότι πρέπει να είμαστε όσο το δυνατό συγκεντρωμένοι. Τα παιδιά που ξεκινούν τώρα την προσπάθειά τους για τις Πανελλήνιες εξετάσεις θα πρέπει να μην αγχώνονται πολύ γιατί κάτι τέτοιο μειώνει πολύ την απόδοση.
Μαρίνα Πανταζή: Ήταν μια δύσκολη και δημιουργική χρονιά. Η προσπάθεια άξιζε και στο τέλος φάνηκε και από το αποτέλεσμα για όλα τα παιδιά. Το κλειδί της επιτυχίας για τους μαθητές που ξεκινούν φέτος, είναι να έχουν πρόγραμμα και να μην σταματήσουν να διαβάζουν από την ώρα που θα ξεκινήσει η σχολική χρονιά μέχρι το τέλος.
MarathonPress: Με ποια κριτήρια φτιάξατε το μηχανογραφικό σας; Πώς απαριθμήσατε τις επιλογές και τη σειρά των Σχολών; Οι Σχολές επιλέχτηκαν με βάση την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση;
Ιωάννα Παπαθέου: Η θεωρητική κατεύθυνση δεν προσφέρει στους μαθητές πολλές ενδιαφέρουσες Σχολές. Οι περισσότερες δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο και είναι λίγο αόριστες. Εγώ πιστεύω ότι πέτυχα στη Σχολή που ήθελα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς ήθελα να περάσω στην Ψυχολογία και στη συνέχεια να κάνω ένα μεταπτυχιακό στη Λογοθεραπεία. Στο μηχανογραφικό όμως δήλωσα και άλλες Σχολές που με ενδιαφέρουν, οπότε δεν θα στεναχωρηθώ πολύ αν δεν περάσω στην Ψυχολογία. Πάντως αν με ρωτούσε κανείς άσχετα από τις Πανελλαδικές, τί θα ήθελα να σπουδάσω, θα έλεγα ότι σε όλη μου τη ζωή μπορεί να ήθελα να γίνω γιατρός, που είναι έτσι πιο ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορώ. Οπότε προτίμησα την Ψυχολογία που είναι έτσι λίγο σχετική με την Ιατρική.
Ιωάννα Λουκά: Και εγώ θέλω να περάσω Ψυχολογία και στο μηχανογραφικό μου δήλωσα πρώτες τις Σχολές αυτές. Πολύ φοβάμαι όμως ότι είναι δύσκολο τις πιάσω. Αν δεν περάσω Αθήνα λογικά θα πιάσω Κρήτη. Δεύτερη επιλογή μου είναι τα Παιδαγωγικά που σίγουρα τα πιάνω, γιατί έχω πάρει έναν αρκετά καλό βαθμό. Και εγώ θέλω να κάνω ένα μεταπτυχιακό στην Παιδοψυχολογία και μετά ίσως κάνω κάτι μαζί με την αδερφή μου.
Γιώργος Μπερτόλης: Εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένος από τα αποτελέσματά μου και τη βαθμολογία μου. Στόχος μου ήταν να μείνω στην Αθήνα ή στον Πειραιά και να μπω σε Οικονομικές Σχολές. Πιστεύω ότι τελικά το έχω πετύχει.
Μαρίνα Πανταζή: Ως πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό δήλωσα την Αγγλική Φιλολογία. Τα Αγγλικά είναι μία γλώσσα που μου αρέσει πολύ. Ταυτόχρονα αγαπώ πολύ τα παιδιά και τη διδασκαλία. Το γεγονός ότι έβγαλα μία πολύ υψηλή βαθμολογία δεν με παρότρυνε να προτιμήσω τη Νομική, οπότε την άφησα στην άκρη και δήλωσα την Αγγλική Φιλολογία.
MarathonPress: Παρατηρούμε ότι μαθητές που έχουν συγκεντρώσει πολλά μόρια να επιλέγουν εν τέλει υψηλόβαθμες Σχολές, που τους ενδιαφέρουν λιγότερο υποκύπτοντας σε πιέσεις του οικογενειακού και του κοινωνικού περίγυρου. Πώς το κρίνετε αυτό; Είχατε εσείς οι ίδιοι τέτοια προσωπική εμπειρία;
Ιωάννα Λουκά: Θεωρώ ότι τα περισσότερα παιδιά που έχουν συγκεντρώσει πολλά μόρια στις Πανελλήνιες, είναι σε δίλημμα αν θα επιλέξουν μια υψηλόβαθμη Σχολή ή αυτό που πραγματικά τους αρέσει. Και σίγουρα επηρεάζονται από τον κοινωνικό περίγυρο, φίλους της οικογένειας και συγγενείς. Και βέβαια από την ίδια την οικογένεια, πόσο μάλλον αν κάποιος από τους γονείς ή τους συγγενείς είναι για παράδειγμα δικηγόρος. Είμαι της γνώμης ότι τα παιδιά που βρίσκονται σε αυτό το δίλημμα, θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν την επιλογή τους με κριτήριο αυτό που τους αρέσει πραγματικά. Και το σπουδαιότερο να έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους ότι μπορούν να κάνουν αυτό το επάγγελμα και να το κάνουν σωστά, γιατί θα πρέπει να το αγαπάνε πραγματικά αυτό που θέλουν να κάνουν. Σίγουρα όμως παίζει σοβαρό ρόλο και η επαγγελματική κατάσταση, πώς πρόκειται να εξελιχθεί και τί πρόκειται να αποφέρει.
Ιωάννα Παπαθέου: Θεωρώ πως το γεγονός αυτό ισχύει αρκετά και ιδιαίτερα στις μέρες μας λόγω της οικονομικής κρίσης και επειδή οι γονείς συνήθως παροτρύνουν τα παιδιά τους να μπουν σε υψηλόβαθμες Σχολές, …αδιαφορώντας για το αν πραγματικά τους αρέσει ή όχι. Ήμουν και εγώ «θύμα» αυτού του περιστατικού όμως τελικά επέλεξα αυτό που ήθελα. Όσο θυμάμαι τους γονείς μου από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι τώρα, θυμάμαι να επιμένουν να μπω στην Νομική γιατί είναι Συμβολαιογράφοι ο παππούς και ο θείος. Μάλιστα κάποια στιγμή, την περίοδο που θα συμπλήρωνα τις Σχολές για το μηχανογραφικό, με είχαν σχεδόν πείσει και είχα ξεχάσει τι πραγματικά θέλω. Αυτό που πρέπει να κάνουν τα παιδιά όταν έρθει η ώρα του μηχανογραφικού είναι να μείνουν λίγο μόνα τους και να σκεφτούν τί πραγματικά θέλουν, αδιαφορώντας για το πόσα μόρια θέλει η κάθε Σχολή. Αυτό που θα κάνουν θα τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή και το κλειδί στην επιτυχία είναι να κάνεις κάτι που σου αρέσει. Πιστεύω βέβαια πως σε αυτό έχει άμεση σχέση ο οικονομικός τομέας και η επαγγελματική αποκατάσταση που θα προσφέρει μια Σχολή. Όμως αυτό είναι το δεύτερο κριτήριο που πρέπει να σκεφτούν τα παιδιά. Πρέπει να προηγείται το αν τους αρέσει ή όχι.
Γιώργος Μπερτόλης: Εμένα οι γονείς μου δεν στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές μου στο μηχανογραφικό. Επέλεξα τις Οικονομικές σπουδές γιατί ήταν κάτι που με ενδιέφερε. Και εκεί κατέληξα. Αν και, κακά τα ψέματα, μου είχαν προτείνει να μπω στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων γιατί προσφέρει καλή επαγγελματική αποκατάσταση, καλά χρήματα και θα έχω μια πιο άνετη ζωή, αλλά αυτή την πρόταση την απέρριψα.
Μαρίνα Πανταζή: Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ολόκληρη η οικογένεια έπεσε πάνω μου να με φάει προκειμένου να μπω στη Νομική. Θεωρούσαν ότι ήταν μια Σχολή όπου αργότερα θα βγάλω εκατομμύρια, ότι θα γίνω μια καταξιωμένη δικηγόρος και ότι θα ξεχωρίσω ανάμεσα στους άλλους. Τελικά βάζοντας τα πράγματα κάτω με μολύβι και χαρτί, συνειδητοποιήσαμε ότι όλα αυτά έγιναν γιατί θέλαμε να μας πει μπράβο η γειτόνισσα, ο παππούς, η γιαγιά οπότε μετά από αρκετή σκέψη καταλήξαμε ότι ναι μεν η επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ σημαντική, αλλά το πιο σημαντικό είναι να μας αρέσει αυτό που κάνουμε. Γιατί αν δεν μας αρέσει, θα είμαστε όχι μόνο κακοί φοιτητές αλλά και κακοί επαγγελματίες στη συνέχεια. Οπότε απέρριψα τη Νομική και δήλωσα στην Αγγλική Φιλολογία.
MarathonPress: Για να πετύχει κάποιος μαθητής μια υψηλή βαθμολογία αρκούν οι γνώσεις που παίρνει από το Λύκειο ή πιστεύετε ότι είναι αναγκαία κάποια επί πλέον ενισχυτική διδασκαλία;
Ιωάννα Παπαθέου: Υπάρχουν σίγουρα περιπτώσεις μαθητών που καταφέρνουν αν μπουν σε κάποια υψηλόβαθμη Σχολή χωρίς την βοήθεια φροντιστηρίων, όμως αυτό που ισχύει για την πλειοψηφία των μαθητών είναι πως χωρίς την βοήθεια της ενισχυτικής διδασκαλίας είναι σχεδόν αδύνατο να καταφέρουν να μπουν στην Σχολή που θέλουν. Στο σχολείο φοιτούν μαθητές διαφορετικού επιπέδου, και αυτό ίσως καθυστερεί μαθητές που είναι διατεθειμένοι να προσπαθήσουν περισσότερο. Παράλληλα βέβαια αυτό βοηθάει και μαθητές που δεν είναι τόσο καλοί ώστε να συναγωνίζονται τους καλύτερους και να πετυχαίνουν.
Ιωάννα Λουκά: Συμφωνώ. Πιστεύω πως ένας μαθητής για να πετύχει στις Πανελλαδικές, θα πρέπει από την στιγμή που ξεκινάει το σχολείο, δηλαδή το Δημοτικό, να διαβάζει συνεχώς ώστε να τεθούν οι σωστές βάσεις εξ αρχής. Οι φροντιστές σίγουρα δίνουν κάποιες οδηγίες και καθοδηγούν τα παιδιά, όμως αν ο ίδιος ο μαθητής δεν έχει την θέληση να μελετήσει και να διαβάσει, δεν θα καταφέρει τίποτα. Τα πολύωρα μαθήματα των φροντιστηρίων σίγουρα κουράζουν έναν μαθητή, τον κάνουν να νιώθει απέχθεια για τα μαθήματα, ενώ οι λιγότερες ώρες, όπου θα δοθούν κάποιες οδηγίες και υποδείξεις, πιστεύω ότι είναι αρκετές.
Γιώργος Μπερτόλης: Δεν συμφωνώ ότι πρέπει να ξεκινήσεις να διαβάζεις από την πρώτη Δημοτικού. Προσωπικά ξεκίνησα ουσιαστικά να διαβάζω από την τρίτη Λυκείου και πιστεύω ότι τα πήγα αρκετά καλά. Απλά δεν άφηνα να υπάρχουν κενά. Το φροντιστήριο με βοήθησε αρκετά και πιστεύω ότι χωρίς αυτό δεν θα τα είχα καταφέρει.
MarathonPress: Ποια είναι η γνώμη σας για τον τρόπο εξέτασης στις Πανελλαδικές;
Γιώργος Μπερτόλης: Προσωπικά πιστεύω ότι τα παιδιά πρώτα θα έπρεπε να μπαίνουν σε μία Σχολή και αφού δουν ότι τους αρέσει πραγματικά, μέσα από τη Σχολή με εξετάσεις να βλέπουν αν έχουν τις δυνατότητες να ανταπεξέλθουν.
Ιωάννα Παπαθέου: Είναι ένα πάρα πολύ επίπονο και απαιτητικό εκπαιδευτικό σύστημα. Σχετικά με τον τρόπο εισαγωγής στις Σχολές πιστεύω ότι όλη η προσπάθεια την οποία έχουν καταβάλει τα παιδιά κυρίως τα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου κρίνεται μέσα σε μόλις τρεις ώρες για κάθε μάθημα. Κατά τη διάρκεια των ωρών αυτών τα παιδιά μπορεί να μην αισθάνονται καλά, να έχει συμβεί κάτι στην προσωπική τους ζωή που μπορεί να τους καταβάλει. Κάτι τέτοιο είναι πολύ άδικο γιατί έτσι μπορεί παιδιά που έχουν προσπαθήσει πάρα πολύ μέσα στη χρονιά να αδικηθούν και να μην πετύχουν τον στόχο τους. Επίσης, συχνά τα παιδιά οδηγούνται σε Σχολές που δεν θέλουν πραγματικά και έτσι καταλήγουν είτε να ετεροαπασχολούνται είτε να μην είναι επιτυχημένοι στον χώρο εργασίας τους και να καταλήγουν δυστυχισμένοι. Ελπίζω στο μέλλον ο τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια να αλλάξει. Όχι να γίνει ευκολότερος, απλά πιο δίκαιος. Είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο κατά την τελευταία χρονιά φοίτησης των μαθητών στο Λύκειο τους στερεί πάρα πολλές χαρές, πάρα πολλά πράγματα από την ζωή τους, αλλά και την ελευθερία τους, που είναι ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα. Ελπίζω αυτό κάποια στιγμή να γίνει διαφορετικό.
Μαρίνα Πανταζή: Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να κρίνω το εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό που έχω να προτείνω στους μαθητές, είναι ότι πρέπει να προσαρμόζονται στις αλλαγές, να είναι πρόθυμοι, να υπακούν στις υποδείξεις των καθηγητών τους και να νιώθουν αυτή την χαρά της εργασίας, της δημιουργίας και της κατάκτησης της γνώσης.
Marathon Press: Σας ευχαριστούμε πολύ παιδιά!!! Να έχετε μια καλή σταδιοδρομία.
