Του Παναγιώτη Γκιάλπη
Σε δύο μεγάλες μορφές του τοπικού ποδοσφαίρου είναι αφιερωμένη η στήλη αυτού του τεύχους. Στον Κώστα Μπισμπιρούλα που έκανε μεγάλη καριέρα φτάνοντας να αγωνιστεί μέχρι και την ΑΕΚ και στον μπόμπερ της Μάχης Μαραθώνα, Γιάννη Σακκά.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΣΜΠΙΡΟΥΛΑΣ
Γεννημένος το 1947 στην Αγία Μαρίνας Νέας Μάκρης ή Γεροτσακούλι, όπως λεγόταν τότε το χωριό με τους ελάχιστους κατοίκους, ξεκίνησε να παίζει μπάλα στις χωμάτινες αλάνες, γυρνώντας κάθε βράδυ στο σπίτι με ματωμένα γόνατα, αλλά γεμάτη ψυχή.
Στα 15 του, το 1962, ονειρεύτηκε μαζί με μια παρέα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο μετέπειτα πεθερός του, Δημήτρης Καστανόπουλος, τη δημιουργία μιας ομάδας. Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο Σπάρτακος στην Αγία Μαρίνα, που ήταν ο πρόγονος του Θησέα.
Σε ένα φιλικό παιχνίδι της νεοσύστατης ομάδας, τον πλησίασε ένας άνθρωπος της ΑΕΚ. Ο Κλεάνθης Μαρόπουλος είχε ξετρελαθεί με το γρήγορο κεντρικό χαφ που με το «6» στη φανέλα όργωνε το γήπεδο, έκοβε, μοίραζε και φαινόταν έτοιμος για πολύ μεγαλύτερα πράγματα από μια καινούργια και άπειρη τοπική ομάδα, σε ένα χωριό που τότε δεν είχε παρά μόνο πρόβατα, γίδια και γαϊδούρια.
Με συμπαίκτες όπως οι Καραφέσκος, Λαβαρίδης και Πομώνης, ο Κώστας Μπισμπιρούλας φαινόταν ότι θα μάθαινε πολλά στην ΑΕΚ. Τρία χρόνια πριν γίνει η μετακόμιση στη Νέα Φιλαδέλφεια, στις 5 Οκτωβρίου του 1959, ο μόλις 20 ετών ποδοσφαιριστής του Εθνικού, Θοδωρής Ιωάννου, είχε χάσει τη ζωή του στη Λεωφόρο σε μια σύγκρουση με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, Μιχάλη Βουτσαρά.
Όταν, λοιπόν, ο κτηνοτρόφος και άσχετος με το ποδόσφαιρο πατέρας του Μπισμπιρούλα έμαθε ότι κάπου στην Αθήνα λίγα χρόνια πριν, σκοτώθηκε ένας παίκτης, τρόμαξε και πήρε την απόφαση να του κόψει το ποδόσφαιρο.
Ο έφηβος πια Κώστας μπορεί να έχασε την ευκαιρία της ΑΕΚ, αλλά την μπάλα δεν την σταμάτησε. Το 1964 πήγε στην Τριγλία Ραφήνας με προπονητή τον Βαγγέλη Κανσό (κι αργότερα τον μεγάλο Ηλία Ρωσίδη) και με την ομάδα της Ραφήνας κατέκτησε τρία πρωταθλήματα ΕΠΣΑ και έχασε την άνοδο για τη Β’ Εθνική σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό Λιοσίων. Έπαιξε, επίσης, στο Κύπελλο Ελλάδας και μετά από μια θριαμβευτική πρόκριση επί του Χαλανδρίου εκτός έδρας (4-3), αγωνίστηκε στη Ριζούπολη, στον αποκλεισμό από τον Απόλλωνα Αθηνών.
Ο Μπισμπιρούλας μεταγράφηκε το 1970 στη Μάχη Μαραθώνα όπου είχε προπονητές τους Μανταλόπουλο και Χρήστου και πρόεδρο τον Αλέκο Ζαγάρη κι έχασε ακόμα μια άνοδο στη Β’ Εθνική την επόμενη σεζόν, από τον Αστέρα Ζωγράφου…
Το 1973, στα τελειώματα της Χούντας, πηγαίνει ξανά στην Τριγλία και μένει μέχρι το 1986, όταν και σταματά το ποδόσφαιρο. Την αμέσως επόμενη χρονιά, ως πρόεδρος και προπονητής του Θησέα τον ανεβάζει αήττητο από τη Γ’ ΕΠΣΑ στη Β’ με τους περισσότερους παίκτες να είναι γιοι και ανίψια του!
Το 1988 επιστρέφει στην Τριγλία ως βοηθός προπονητή και μένει εκεί για χρόνια, θητεύοντας πλάι σε Ελευθεράκη, Σιμιγδαλά, Τσιριμώκο, Μπενάρδο, Χριστοδούλου, Κονταξή και τον Στάθη Ασλάνογλου.
Εργάστηκε επί σειρά ετών στο ΚΑΑΥ Αγίου Ανδρέα και με τη σύζυγό του Καλλιόπη έκαναν δύο γιους, τον Δημήτρη και τον Παναγιώτη.
Σήμερα είναι συνταξιούχος και παππούς του Κώστα, της Μαρίας, του Άγγελου και της Καλλιόπης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΚΚΑΣ
Γεννήθηκε το 1971 στον Μαραθώνα, όπου μεγάλωσε και ζει μέχρι και σήμερα, ωστόσο οι γονείς του, Κώστας και Δήμητρα, ήταν… «μετανάστες» στην περιοχή μας από το Πετρωτό Καρδίτσας, ερχόμενοι ως αγρότες τη δεκαετία του ‘60. Μεγάλωσε με μια μπάλα στα πόδια και δεν άργησε να ενταχθεί στην τοπική Μάχη.
Στα 13 του και με προπονητή τον Ανδρέα Σκουβαρά, έπειθε και τους πλέον απαιτητικούς ότι μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα στην αντίπαλη περιοχή. Κι η αλήθεια είναι ότι η εξέλιξή του ήταν ραγδαία.
Με το που ανέβηκε στην πρώτη ομάδα το 1989, με πρόεδρο τον Δημέλη και προπονητή τον Μανταλόπουλο, καθιερώθηκε κι άρχισε να πυροβολεί τα αντίπαλα δίχτυα. Ψηλός, γερό σκαρί, με πολύ καλή τεχνική και το νούμερο «9» στη φανέλα, κέρδισε με τα χρόνια το παρατσούκλι «Κοβάσεβιτς» από τον Σέρβο φορ του Ολυμπιακού Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ενώ πολλοί τον φώναζαν και Σακκαγκόλ.
Γιατί; Επειδή τελείωνε σχεδόν κάθε σεζόν με σχεδόν 30 γκολ με αποτέλεσμα να βγει τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στην Α’ ΕΠΣΑ και να είναι και ο πρώτος σκόρερ στην Ιστορία της Μάχης Μαραθώνα, έχοντας «ματώσει» τα αντίπαλα δίχτυα 361 φορές!
Το 1999 μεταγράφηκε στον Αήττητο Σπάτων (Α’ ΕΠΣΑ), το 2000 στον Εθνικό Νέας Μάκρης και το 2001 στον Θησέα, πριν επιστρέψει το 2002 στη Μάχη για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που τον ανέδειξε. Αν και είχε μπόλικα γκολ… μπροστά του, σταμάτησε μόλις στα 31 του γιατί έκανε οικογένεια.
Είναι παντρεμένος με τη Γλυκερία Φαρμάκη, με την οποία έχουν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τη Στέλλα και βιοπορίζεται ως αγρότης και παραγωγός.
