Οι «Αδάμαστοι» για την πρώτη ελληνική ταινία επικής φαντασίας

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Πολύζο

Η πρώτη ταινία επικής φαντασίας ελληνικής παραγωγής είναι γεγονός. Κυκλοφορεί σε DVD και οι δημιουργοί της «ανακρίνονται» από την Marathon Press

Η ταινία εξελίσσεται σ’ έναν τραχύ, σκληρό κόσμο, που ενώ είναι φανταστικός ελάχιστα θυμίζει αθώος και παραμυθένιος. Τον κόσμο του Έλεμπρος. Στον κόσμο αυτόν, λοιπόν, μια από τις μεγάλες Αυτοκρατορίες που διαφεντεύουν τις χώρες του είναι και η Αυτοκρατορία του Δρακοφοίνικα. Στον ψυχρό Βορρά όπου η Νοσβαλδία, πατρίδα σκληροτράχηλων βάρβαρων πολεμιστών, έχει αποδειχθεί πολύ σκληρός αντίπαλος για την πανίσχυρη Αυτοκρατορία όπου και εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας.

Ένας Βάρβαρος πολεμιστής από τις περιοχές του Βορρά, ο Ντράγκαρ, είναι σκλάβος και παίρνει μέρος σε μονομαχίες, διασκεδάζοντας έτσι τους Ευγενείς της Αυτοκρατορίας. Το σώμα του βρίσκεται εκεί, αλλά το μυαλό του είναι στον τόπο του και στην γυναίκα που άφησε πίσω του. Ο Ντράγκαρ καταφέρνει να αποδράσει και παίρνει ως όμηρο την Βαλέρια, κόρη ενός Στρατηγού της Αυτοκρατορίας. Ο Στρατηγός στήνει άγριο ανθρωποκυνηγητό για να φέρει πίσω την κόρη του. Ο δρόμος του γυρισμού θα είναι δύσκολος και γεμάτος περιπέτειες και εκπλήξεις για τον Ντράγκαρ και για την κακομαθημένη Βαλέρια.

Ο Ντράγκαρ θα έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν…Όμως θα καταφέρει να παραμείνει ΑΔΑΜΑΣΤΟΣ!

Η Marathon Press συνάντησε τους Γιάννη Ρουμπούλια και Θάνο Κερμίτση, οι οποίοι είναι πρωτεργάτες και εμπνευστές της πρώτης ταινίας επικής φαντασίας στην Ελλάδα «Αδάμαστος: Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα». Οι δύο νέοι κινηματογραφιστές μιλούν αποκλειστικά στον Κωνσταντίνο Πολύζο για την ταινία και τις δυσκολίες που συνάντησαν για την παραγωγή της. Δίνουν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τον Ελληνικό κινηματογράφο και πώς μπορεί να γίνει μία σπουδαία δουλειά χωρίς χρήματα.

Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας και πώς ήρθε η ιδέα;

ΘΑΝΟΣ: Με τον Γιάννη έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν σε μικρού μήκους ταινίες μου. Αγαπάμε και οι δυο το είδος του φανταστικού γενικότερα αλλά και του Fantasy πιο συγκεκριμένα. Η ιδέα προέκυψε πιο πολύ από αυθορμητισμό. Αν και το να συνεργαστούμε σε μια ταινία φαντασίας ήταν πάντα στα σχέδιά μας αλλά για κάποιο λόγο δεν είχαμε κάνει το επόμενο βήμα.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Όλα ξεκίνησαν όταν έδειξα στον Θάνο έναν αλυσιδωτό θώρακα που είχα στο σπίτι μου. Εκεί έπεσε η πρόταση μεταξύ σοβαρού κι αστείου και μετά από συζητήσεις που είχαμε, αρχίσαμε να το παίρνουμε όλο και πιο σοβαρά μέχρι που καταλήξαμε αποφασισμένοι 100%!  Εφόσον και το κόμικ  «Χρονικά του Δρακοφοίνικα» προϋπήρχε, ήταν μια καλή περίπτωση  να αλλάξουμε ή και να επεκτείνουμε τα ήδη υπάρχοντα στοιχεία της ιστορίας αυτής σε ένα νέο επίπεδο, δημιουργώντας μια συνέχεια στον μύθο του.

Με αφορμή τον «Ηρακλή», υπάρχουν προοπτικές, χώροι και μέρη, για να γυρίζονται ταινίες εποχής στην Ελλάδα;

ΓΙΑΝΝΗΣ: Πιστεύω πως η Ελλάδα έχει έναν φυσικό αλλά και αρχιτεκτονικό πλούτο που ενδείκνυται για κάθε παραγωγή τέτοιου είδους. Δυστυχώς, όμως, οι μόνοι που ενδιαφέρονται για την αξιοποίησή του είναι οι άνθρωποι της τέχνης, οι οποίοι προσπαθούν μάταια να πείσουν την πολιτεία και το κράτος να συμπορευθεί μαζί τους στην παραγωγή τέτοιων ταινιών.

ΘΑΝΟΣ: Ακριβώς! Χώροι και μέρη κατάλληλα για ταινίες εποχής και φαντασίας υπάρχουν άπειρα στην Ελλάδα. Το πόσο εφικτό, όμως, είναι να αξιοποιηθούν όλα αυτά από παραγωγές είναι ένα άλλο ζήτημα. Πάρα πολλές παραγωγές εποχής από το εξωτερικό έχουν προσπαθήσει να κάνουν γυρίσματα στην χώρα μας. Από την «Tροία» του Petersen, τον «Αλέξανδρο» του Oliver Stone μέχρι και τον πρόσφατο «Ηρακλή» του Rattner, αλλά και φήμες για το Game of Thrones. Όλες χωρίς αποτέλεσμα. Δεν ξέρω που αρχίζουν οι φήμες και που τελειώνει η αλήθεια, όμως τελικά δημιουργούνται τοίχοι εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν πόρτες!

ΓΙΑΝΝΗΣ: Ελπίζω πως η κατάσταση αυτή στο άμεσο μέλλον θα αλλάξει άρδην. 

Τι εμπόδια συναντήσατε στη δική σας προσπάθεια;

ΘΑΝΟΣ: Τα εμπόδια μας ήταν, όπως είναι λογικό, κυρίως οικονομικής φύσεως. Είχαμε ένα ελάχιστο budget της τάξεως των 10.000 ευρώ και έπρεπε να βρούμε δημιουργικούς τρόπους για να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο. Πολλά από αυτά ήταν και θέματα χώρων, όπου δεν μπορέσαμε να πάρουμε την κατάλληλη άδεια για να γυρίσουμε τις σκηνές που θέλαμε. Επομένως, έχοντας ένα βασικό οικονομικό εμπόδιο εξαρχής, ήμασταν προετοιμασμένοι να κάνουμε εκπτώσεις, τόσο από θέμα σεναρίου όσο και από θέματα παραγωγής, κάτι που αναγκαστήκαμε να κάνουμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι πραγματικό κατόρθωμα το να κάνεις επαγγελματικά γυρίσματα, επί 2 χρόνια σχεδόν, στην άγρια φύση, όπου πέρα από τους ελάχιστους οικονομικούς πόρους, συναντήσαμε αντίξοες καιρικές συνθήκες και καμία ουσιαστική βοήθεια πέρα από την ίδια μας την ομάδα. Βέβαια όπως συνηθίζω να λέω, τα εμπόδια βρίσκονται εκεί μόνο για να τα ξεπερνάς. Αυτό είναι που κάνει το τελικό αποτέλεσμα πιο γλυκό και σε κάνει να το αγαπήσεις. Πραγματικά, ευχαριστούμε όλους τους συνεργάτες μας που το πίστεψαν και μάτωσαν, για να πετύχουμε κάτι αξιοπρεπές. Όλοι δούλεψαν εθελοντικά, από αγάπη και μόνο, ώστε να ολοκληρωθεί αυτό το project και το κυριότερο χωρίς να το βάζει κανείς κάτω. Εύχομαι στην επόμενη δουλειά που θα κάνουμε να έχουμε το budget για μια πιο σωστή παραγωγή.

Στο εξωτερικό αντίστοιχες ταινίες κοστίζουν μερικά εκατομμύρια. Στην Ελλάδα πόσο εύκολο ήταν να γυριστεί ο «Αδάμαστος» χωρίς αυτούς τους πόρους;

ΘΑΝΟΣ: Όχι μερικά εκατομμύρια… Αρκετά εκατομμύρια κοστίζουν! Αν η ταινία έχει διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων στο budget της, θεωρείται χαμηλού προϋπολογισμού… Έξω όμως υπάρχουν τα μεγάλα στούντιο, τα μεγάλα κανάλια και γενικότερα κυριαρχεί περισσότερο ο όρος της «κινηματογραφικής βιομηχανίας». Εδώ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Μια ταινία μεγάλου μήκους, τέτοιου είδους, με το budget που διαθέταμε, ρεαλιστικά μιλώντας, δεν είναι δυνατόν να γυριστεί, όχι στην Ελλάδα, αλλά πουθενά! Όπως είχε γράψει και κάποιος κριτικός κινηματογράφου από την Αγγλία για την ταινία: «Κόστισε όσο μια μέρα catering στο Game of Thrones.»

ΓΙΑΝΝΗΣ: Εμείς καταφέραμε με δημιουργικό τρόπο να μαζέψουμε  το 70% του ποσού από το crowdfunding campaign μέσα από την πλατφόρμα «Indiegogo» και να βάλουμε το 30% από την τσέπη μας. Κανείς από εμάς δεν έλαβε χρηματική αμοιβή για τη δουλειά που έγινε και τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν ξοδεύτηκαν κυρίως για κοστούμια, όπλα, σκηνικά, μετακινήσεις, σίτιση, υλικά για ειδικά εφέ κτλ. Φυσικά είχαμε μια τεράστια βοήθεια από την Ακαδημία Οπλομαχίας στον τομέα των χορογραφιών μάχης και την Ritter Hellas, τον Ζάχο Σαμολαδά και τον Στάθη Αρβανιτίδη, στην ενδυμασία και τον εξοπλισμό.

Πώς μπορεί να επιβιώσει μία ταινία που έχει να συγκριθεί με ταινίες όπως το «Lord of the rings», το «Hobbit», τον «13ο Πολεμιστή» που είναι παραγωγές εκατομμυρίων ευρώ;

ΓΙΑΝΝΗΣ: Νομίζω το κύριο θέμα είναι πώς μπορεί να επιβιώσει μια ταινία στη συνείδηση του θεατή. Αυτό το καταφέρνουν, με άνεση, πιο φτωχές παραγωγές που έχουν φτιαχτεί με αγάπη, μεράκι και ψυχή έναντι των πιο ακριβών, κενών παραγωγών που έχουν να προσφέρουν στο κοινό μόνο ακριβά εφέ. Πιστεύω με υπερηφάνεια πως ο Αδάμαστος ανήκει στην πρώτη κατηγορία.

ΘΑΝΟΣ: Το σημαντικό είναι να έχεις μια καλή ιστορία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και να κρατήσεις τον θεατή στην θέση του καθ’ όλη την διάρκεια χωρίς να βαρεθεί. Έπειτα από το ταξίδι της ταινίας ως τώρα και το feedback που έχουμε λάβει από κριτικές και θεατές, νομίζω πως το έχουμε καταφέρει. Δυστυχώς, όμως, το οικονομικό επηρεάζει πολύ περισσότερο και το τελικό αποτέλεσμα αλλά και κατά συνέπεια και την πορεία μιας ταινίας στις αίθουσες. Στην περίπτωση τη δική μας, μιλάμε για μια ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, με νέους ηθοποιούς, μηδαμινό budget, που έπαιξε σε δυο μόλις αίθουσες στην Αθήνα.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι γεγονός πως τα σχόλια από τον κόσμο που είδε την ταινία, ήταν ως επί το πλείστον θετικότατα. Γνωρίζαμε εξ αρχής πως το ελληνικό κοινό δεν ήταν τόσο εξοικειωμένο με τέτοιου είδους παραγωγές στη γλώσσα μας. Ξέραμε επίσης πως οι λάτρεις του είδους θα ήταν πάρα πολύ αυστηροί. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων, παρόλο που κάποιος θα μπορούσε να μας χαρακτηρίσει «φτωχούς συγγενείς» του «Κόναν» ή του «13ου Πολεμιστή».

Με βάση το μπάτζετ της ταινίας, πόσο ευχαριστημένοι είστε από το αποτέλεσμα;

ΓΙΑΝΝΗΣ: Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο μεγάλος κερδισμένος του όλου αυτού εγχειρήματος, ήταν το «είδος» του φανταστικού κινηματογράφου, γενικότερα στην Ελλάδα. Καταφέραμε να κάνουμε όσους ανθρώπους είδαν τον «Αδάμαστο» στις αίθουσες είτε σε DVD, να πάρουν αυτό το είδος στα σοβαρά. Θεωρώ πως εμείς, ως δημιουργοί βοηθήσαμε στο να αποδείξουμε πως αν αγαπάς πάρα πολύ κάτι και το υπηρετείς με σοβαρότητα, τελικά θα το αγκαλιάσει κι ο περισσότερος κόσμος.

ΘΑΝΟΣ: Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος και νιώθω πραγματικά περήφανος για αυτή την ταινία. Κάθε φορά που τη βλέπω βέβαια -και νομίζω οι περισσότεροι σκηνοθέτες το κάνουν αυτό με τις δουλειές τους- λέω πως κάποια πράγματα θα τα προσέγγιζα διαφορετικά. Αλλά δεν έχει σημασία πλέον. Το σημαντικό είναι πως η ταινία είχε επιτυχία, άρεσε στον κόσμο και συνεχίζει το ταξίδι της.

Άρα τον Ντράγκαρ τον περιμένουμε και σε νέες περιπέτειες…

ΓΙΑΝΝΗΣ: Σίγουρα οι περιπέτειες του Ντράγκαρ δε θα θέλαμε να τελειώσουν εδώ. Ιδέες για το μέλλον υπάρχουν πολλές, τόσο για sequel του Αδάμαστου όσο και για άλλες ιστορίες που θέλουμε να αφηγηθούμε μέσα από την κάμερα.

ΘΑΝΟΣ: Εκτός από σχέδια και ιδέες, υπάρχουν και αναπάντητα ερωτήματα αλλά και ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να εξερευνηθεί. Μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Γιατί πραγματικά δεν είναι στο χέρι μας. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε με τα μέσα που είχαμε αλλά για να προχωρήσουμε παρακάτω πρέπει να γίνει σωστά, με τη σωστή στήριξη και παραγωγή.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Υγεία να υπάρχει και όρεξη για δουλειά και θα δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

Πώς βλέπετε τα πράγματα στον Ελληνικό κινηματογράφο; Υπάρχουν ευκαιρίες για νέα παιδιά; Τι προοπτικές υπάρχουν, γιατί δεν έχουμε δει άλλες αντίστοιχες ελληνικές παραγωγές;

ΘΑΝΟΣ: Τα πράγματα στον Ελληνικό Κινηματογράφο ήταν, είναι και θα είναι δύσκολα για κάθε κινηματογραφιστή. Όπως βλέπουμε ταινίες γίνονται, με ή χωρίς κρατική στήριξη, και πηγαίνουν και πολύ καλά. Κυρίως φεστιβαλικά όμως… Όσον αφορά τις ευκαιρίες, αυτό ακόμα δεν μπορώ να το απαντήσω. Για μένα τουλάχιστον, θα απαντηθεί από το αν θα καταφέρω να κάνω την επόμενη ταινία μου με σωστή παραγωγή και χωρίς εκπτώσεις.

ΓΙΑΝΝΗΣ: Το σίγουρο είναι πως στην Ελλάδα υπάρχει πολύ μεγάλο ταλέντο. Τα νέα παιδία πρέπει να είναι πάνω απ’ όλα δημιουργικά κι εργατικά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο που μπορούν να έχουν προκειμένου το ταλέντο τους να αναπτυχθεί, να αναδειχθεί και να βγει προς τα έξω. Δεν πρέπει να το βάζουμε ποτέ κάτω. Όπως λέει κι ο Ντράγκαρ στην ταινία «Όταν θες κάτι πολύ το κυνηγάς. Και δε σταματάς ποτέ… Ποτέ μέχρι να το πετύχεις!». 

*Ο Γιάννης Ρουμπούλιας συγγραφέας και σχεδιαστής του πρώτου ελληνικού κόμικ επικής φαντασίας «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα» και πρωταγωνιστής στην ταινία.

*O Θάνος Κερμίτσης σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συμπρωταγωνιστής της πρώτης ταινίας επικής φαντασίας στην Ελλάδα.