Εσείς γνωρίζετε τους… Fockers, την απίθανη κινηματογραφική οικογένεια που συνέθεταν οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μπεν Στίλερ, Αλ Πατσίνο και Μπάρμπαρα Στρέιζαντ σε μια από τις καλύτερες κωμικές ταινίες των τελευταίων ετών; Ε, καιρός να γνωρίσετε και τους… Φάκες! Την πιο διάσημη ίσως αθλητική οικογένεια της Νέας Μάκρης…
Ο μπαμπάς Γιάννης ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς μπλοκέρ στην ιστορία του ελληνικού βόλεϊ, με αναρίθμητους τίτλους με τη φανέλα του Ολυμπιακού και 109 συμμετοχές με την εθνική ομάδα.
Ο γιος Δημήτρης ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της ελληνικής πετοσφαίρισης. Επίσης αθλητής του Ολυμπιακού και μέλος των κλιμακίων παίδων της εθνικής ομάδας, ελπίζει να βαδίσει στα… ερυθρόλευκα και γαλανόλευκα χνάρια του πατέρα του. Προς το παρόν πάντως ξεκίνησε τη συλλογή τίτλων φορώντας τη φανέλα της σχολικής ομάδας του λυκείου Νέας Μάκρης!
Με τον Φάκα τζούνιορ να ηγείται της προσπάθειας των παιδιών εκτελώντας ακόμη και χρέη… τεχνικού συμβούλου των συμμαθητών του η ομάδα (αποτελούμενη από τους Πέππα, Σωτηριάδη, Βλαβιανό, Παπανικολάου, Βουτσιλά, Μαρκουλάκη, Ψωμιάδη, Σταμένου, Χρυσομάλλη) έφτασε στο μεγάλο τελικό του Παναττικού Πρωταθλήματος Λυκείων, όπου επικράτησε με 2-1 σετ του Τοσίτσειου Αρσακείου.
Κούπες στη Νέα Μάκρη!
«Καιρός δεν ήταν να αρχίσει να φέρνει το βόλεϊ κούπες στη Νέα Μάκρη;» αναρωτιέται χαμογελώντας ο Γιάννης Φάκας μπροστά από το φιλέ του ανοιχτού γηπέδου του σχολείου.
Ως επισκέπτης της πόλης από το 1984 και μόνιμος κάτοικός της από το 1991, γνωρίζει καλά τις άρρηκτες σχέσεις της με το άθλημα. Παρά το γεγονός ότι πολλοί βετεράνοι αθλητές όπως ο Βασίλης Γαλάκος, ο Ρούλης Αγραπιδάκης ή ο Αυγουστίνος Μίχαλος διατηρούσαν ή διατηρούν κατοικίες στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι το Καράβι του Σχινιά θεωρείται η γενέτειρα του μπιτς βόλεϊ στη χώρα μας, Νέα Μάκρη και Μαραθώνας ξεκίνησαν μόλις τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια διάδοσης του αθλήματος.
«Θα ήθελα να βλέπω το βόλεϊ να έχει αναπτυχθεί πολύ περισσότερο στην πόλη μας. Υπάρχουν σκέψεις, υπάρχουν ιδέες, ελπίζω να υπάρξουν και συμπαραστάτες για να υλοποιηθούν», προσθέτει ο Γιάννης Φάκας την ώρα που επιχειρεί να σταματήσει με μπλοκ τον γιο του στο φιλέ. Δεν είναι και εύκολο…
Θυσίες που αξίζουν
Στα 16 του χρόνια ο Φάκας τζούνιορ βρίσκεται στην αφετηρία μιας μεγάλης καριέρας. Πραγματοποίησε τα πρώτα του βήματα στην ομάδα της Παλλήνης, όπου τον ανακάλυψε ο προπονητής του Ολυμπιακού Σπύρος Σαραντίτης και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη.
«Με είχε δει στους αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Παμπαίδων και μου έκανε πρόταση να παίξω στον Ολυμπιακό. Το αστείο είναι ότι στην αρχή δεν γνώριζε το όνομά μου. Μετά έμαθε ποιος είναι ο πατέρας μου», θυμάται ο Δημήτρης ο οποίος βιώνει καθημερινά τι εστί… θυσία για ένα παιδί της ηλικίας του.
«Σχεδόν καθημερινά κατεβαίνω στου Ρέντη για προπονήσεις. Υπάρχουν στιγμές που τρελαίνομαι βλέποντας τους συμμαθητές μου να βγαίνουν έξω τα βράδια και εγώ να μην μπορώ να τους ακολουθήσω. Ωστόσο οι εμπειρίες που ζεις στον αθλητισμό σε κάνουν να ξεχνάς τις θυσίες που κάνεις. Αυτά που κερδίζεις είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που χάνεις».
«Το διασκεδάζουμε με την ψυχή μας»
Πολλά από τα παιδιά της πρωταθλήτριας ομάδας του λυκείου, αγωνίζονται στο νεοσύστατο ανδρικό τμήμα του Επιμορφωτικού Συλλόγου Νέας Μάκρης. Άλλοι διακρίνονται σε άλλα σπορ. Μοιραία λοιπόν ο Δημήτρης έγινε αυτόματα φυσικός ηγέτης των υπολοίπων προσπαθώντας να τους βοηθήσει με τις δικές του εμπειρίες.
«Αυτό μου μετράει είναι ότι περνάμε φανταστικά ως παρέα. Το κάνουμε για να περνάμε καλά και διασκεδάζουμε με την ψυχή μας. Από την μεριά μου προσπαθώ να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ. Ότι μου μαθαίνουν στον Ολυμπιακό, επιχειρώ να το μεταφέρω στους συμμαθητές μου», τονίζει ο «κάπτεν» της ομάδας, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα καταφέρει να ηγείται και της ανδρικής ομάδας του Ολυμπιακού.
«Βήμα, βήμα μπορεί να καταφέρει πολλά. Το πρόβλημά του είναι ότι παραμένει πολύ προσγειωμένος. Παρά είναι χαμηλών τόνων και δε μου αρέσει», λέει γελώντας ο πατήρ Γιάννης και σπεύδει να στείλει το πατρικό του μήνυμα: «Πρώτα το σχολείο, μετά η καριέρα. Άλλωστε η εμπειρία μου ως προπονητής με έχει διδάξει ότι είναι αδύνατον να φτάσει ψηλά στη σύγχρονη εποχή ένας αθλητής, αν δε διαθέτει την απαιτούμενη μόρφωση»…