Ο μοναδικός εκπρόσωπος του Μαραθώνα στη νέα Βουλή, Γιάννης Γκιόκας, μιλά στη MP για το εκλογικό αποτέλεσμα, το ΚΚΕ και τις προτεραιότητες του δήμου με τις οποίες οφείλει να ασχοληθεί η κεντρική εξουσία
Συνέντευξη στον Κώστα Ζοργιό
Μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου γράφαμε με ιδιαίτερη χαρά ότι ο Μαραθώνας ως δήμος θα έχει τρεις εκπροσώπους στη νέα Βουλή. Έναν μήνα και κάτι μέρες αργότερα, μάθαμε ότι οι δύο κυρίες έμειναν τελικά εκτός. Η Βάσω Κόλλια και η Μαρία Πολύζου ήταν θύματα της ανακατανομής εδρών για τη Νέα Δημοκρατία κι έτσι, μοναχικός… καβαλάρης έμεινε ο συνήθης ύποπτος.
Μόλις στα 43 του, ο γεννημένος στον Μαραθώνα Γιάννης Γκιόκας έχει ήδη μεγάλη εμπειρία ως βουλευτής. Εξελέγη πρώτη φορά το 2008, στα 28 του και έκτοτε είναι μόνιμος εκπρόσωπος του ΚΚΕ στο Κοινοβούλιο.
Η πορεία του προς την πολιτικοποίηση ξεκίνησε από τα οικογενειακά ερεθίσματα και το χρονικό σημείο της τελικής επιλογής ήρθε στα φοιτητικά χρόνια. Σπουδάζοντας στη Νομική Κομοτηνής είχε την πρώτη επαφή με την ΚΝΕ, διαπιστώνοντας από νωρίς «ότι αυτά που είχα στο μυαλό μου για μια καλύτερη κοινωνία εκπροσωπούνται μέσα από τις αξίες του ΚΚΕ».
Ο δικηγόρος και πατέρας δύο παιδιών, Γιάννης Γκιόκας, μίλησε στη MP για την εμπειρία του από τη Βουλή, τις εκλογές που πέρασαν αλλά και τις ανάγκες που υπάρχουν στον δήμο Μαραθώνα και πρέπει πάση θυσία να ακουστούν στο Κοινοβούλιο.
Ποιο είναι το… απόφθεγμά σας για τη Βουλή μετά από 15 χρόνια εμπειρίας ως βουλευτής;
Ότι είναι ένας χώρος που μπορείς να εκφράζεις τη φωνή, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις όσων εκπροσωπείς, όμως τελικά οι μεγάλες μάχες κρίνονται εκτός Βουλής και όχι μέσα σε αυτή. Προφανώς δεν υποτιμούμε τη διαδικασία, όμως ο λαός είναι αυτός που, παλεύοντας για κάτι καλύτερο, μπορεί να διεκδικήσει και να πετύχει πολλά.
Πώς αποτιμάτε το εκλογικό αποτέλεσμα για το ΚΚΕ και τι σημαίνει σε προσωπικό επίπεδο η εκλογή σας;
Θεωρώ ότι το μοναδικό θετικό στοιχείο από τις εκλογές είναι η δυναμική ανόδου μας, όχι μόνο αριθμητικά αλλά και ποιοτικά. Για μας είναι σημαντικό ως ποιοτικό στοιχείο ότι το ΚΚΕ βγήκε τρίτο κόμμα στην Αττική, ότι είχε υψηλά ποσοστά σε εργατικές κατοικίες. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο σκέλος, η εκλογή ενός βουλευτή του ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με προσωπικές φιλοδοξίες και πολύ περισσότερο «σταδιοδρομίες» που ευδοκιμούν σε άλλα κόμματα. Είναι η προσωπική συμβολή σε έναν συλλογικό αγώνα που δίνουμε, ώστε να εκφράσουμε τις ανάγκες του λαού.
Πώς ερμηνεύετε την είσοδο τριών ακροδεξιών κομμάτων στη Βουλή;
Είναι ένα από τα πολύ αρνητικά στοιχεία του εκλογικού αποτελέσματος. Προφανώς δεν πρόκειται για καινούργιο φαινόμενο, υπήρχε μια τάση από το 2012 που συνεχίστηκε και το 2015, η Ακροδεξιά να έχει μεγάλα ποσοστά. Τα κόμματα αυτά συνδέονται με το σύστημα, τον κρατικό μηχανισμό και επιχειρηματικά συμφέροντα που τα τροφοδοτούν. Και δυστυχώς, η προβολή τους από τα ΜΜΕ ως μια επιλογή αντισυστημικής ψήφου συμβάλλει στην ανάπτυξή τους. Τον τηλεοπτικό χρόνο που έχει πάρει ο Κασιδιάρης σε 3 μήνες, το ΚΚΕ δεν τον έχει πάρει σε τέσσερα χρόνια.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες στον δήμο Μαραθώνα σε ό,τι αφορά προβλήματα που μπορεί να λύσει η κεντρική εξουσία;
Ο Δήμος Μαραθώνα, είναι μια περιοχή-καθρέφτης, τόσο των αδιεξόδων του σημερινού δρόμου ανάπτυξης, που δεν έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες αλλά τα κέρδη, όσο και των κάλπικων υποσχέσεων. Από τη μία μεριά, μεγάλη πληθυσμιακή και οικιστική επέκταση και από την άλλη κρίσιμες υποδομές και υπηρεσίες που όχι απλά παραμένουν απαρχαιωμένες, αλλά σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζουν επιδείνωση.
Μια περιοχή με ελλιπείς δομές Πρωτοβάθμιας Υγείας, χωρίς δημόσιο νοσοκομείο, με σχολικά κτίρια πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, με Μέσα Μεταφοράς προβληματικά, με ανύπαρκτα δίκτυα αποχέτευσης, με απουσία ουσιαστικών μέτρων αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα καταστροφικά σχέδια δημιουργίας ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, που φέρουν τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και των αντίστοιχων Περιφερειακών Αρχών της Αττικής, όπως και η ανάγκη αποκατάστασης των πληγέντων στο Μάτι που, πέντε χρόνια μετά, συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται από τις κρατικές ανεπάρκειες. Μάλιστα τώρα είναι αντιμέτωποι με ένα ρυθμιστικό σχέδιο που βρίσκεται απέναντι από τις ανάγκες τους. Αυτά αποτελούν ζητήματα που προτάσσει το ΚΚΕ.
Πώς μπορεί να αλλάξει επίπεδο οικονομικά ο δήμος κι αυτή η αλλαγή να έχει αντίκτυπο στους πολίτες και τους επαγγελματίες;
Το πρόβλημα είναι ότι συνολικά οι δήμοι έχουν μετατραπεί σε μακρύ χέρι του κράτους, μέσω της ενίσχυσης της φορομπηχτικής πολιτικής και της ανταποδοτικότητας κοινωνικών υπηρεσιών. Η κατάσταση με τα λειτουργικά έξοδα και τη συντήρηση των σχολείων είναι ενδεικτική. Υπάρχουν θεσμοθετημένοι πόροι που παρακρατούν οι κυβερνήσεις και δεν αποδίδουν στους δήμους.
Εμείς το διεκδικούμε αυτό, γιατί θα μπορούσε να συμβάλλει στη δημιουργία αναγκαίων υποδομών για τον λαό, τη μείωση δημοτικών τελών και την κατάργηση της ανταποδοτικότητας για κρίσιμες υπηρεσίες που -ούτως ή άλλως- θα πρέπει να διασφαλίζει το κράτος δωρεάν για όλους. Είμαστε κάθετα αντίθετοι στη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ από το κράτος στους δήμους, που ουσιαστικά σημαίνει μονιμοποίηση ενός άδικου φόρου και πληρωμή του με άλλο τρόπο.
