της Μάτα Χάρι
Με λένε Μάτα Χάρι και κατασκοπεύω ανθρώπινες σχέσεις.. χρόνια τώρα (όχι πολλά είμαι μόλις 33). Χωρίς ταμπού, μετά πάθους και άνευ φόβου θα μοιραστώ όλες μου τις εμπειρίες μαζί σας.

Κίνηση, μποτιλιάρισμα, χαλασμένο φανάρι… νεύρα σε εκατοντάδες αμάξια. Μια καλή ευκαιρία να ξύσεις τη μύτη σου, να κοζάρεις τον διπλανό οδηγό, να παρατηρήσεις ίσως την μπουγάδα κάποιας ταράτσας, να σε πιάσουν τα υπαρξιακά σου. Σε αυτό ακριβώς το σημείο πατάς κόρνα. Ξεσπαθώνεις, εκτονώνεσαι και βρίζεις. Κάνεις την έξυπνη κίνηση, αυτή που δε σκέφτηκε κανένας άλλος. Αντιδράς σε σταματημένα αμάξια που εμποδίζουν την ελευθερία της πορείας σου και κινητοποιούν την ελευθερία της σκέψης σου.

Στο μυαλό ένα χάος. Σκέψεις που σε κάνουν να νιώθεις τρελός, όλες μαζί, και ζωσμένος με τη ζώνη δεν τις αντέχεις. Τα απλήρωτα κοινόχρηστα, το ΚΤΕΟ που πρέπει να περάσεις, το σουβλάκι που δεν έπρεπε να φας 12 το βράδυ, τι να φορέσεις αύριο, μήπως θα ήταν προτιμότερο να μην είχες χωρίσει με τον Γιώργο, η κάμπια πώς γίνεται τελικά πεταλούδα, λες να έχω καρκίνο, πότε να πάρω άδεια, τελικά θα πάρει πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ, μήπως να άλλαζα δουλειά, γιατί να μην είμαι ένας εναλλακτικός τύπος, να ζήσω το σήμερα ή να οργανώσω το μέλλον, οι πάγοι θα λιώσουν και τελικά τι έγινε με τα Σκόπια;

Εγκεφαλικό; Σχιζοφρένεια; Υψηλός δείκτης νοημοσύνης ή απύθμενη βλακεία;

Κόρνα: δυνατός ήχος, που σταματά όλες αυτές τις σκέψεις.

Φτάνεις στον προορισμό σου, παρκάρεις και η πορεία σου είναι ελεύθερη. Πας για δουλειά, κερατώνεις τον Γιάννη με τον Γιώργο, τρως τα κοινόχρηστα σε μπίρες και σφηνάκια, ξυπνάς αργά με πονοκέφαλο, ξαναπέφτεις σε κίνηση και βρίζεις ξανά.

Σκέψεις, προβληματισμός, κόρνα!

Παρκάρω. Τσεκάρω κάτι σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης (βλέπετε τι ωραία το θέτω) και πέφτω πάνω σε φωτογραφία συμμαθήτριας μου 30+ με ξώπλατο φόρεμα, λάγνο βλέμμα και λεζάντα: «Βραχεία τέρψις ηδονής κακής».

Σκέψη 1: Aρχαία δεν είχε παρακολουθήσει ποτέ η άσχετη.
Σκέψη 2: Eγώ τι το ήθελα το σουβλάκι, κοίτα σωματάρα που έχει.
Σκέψη 3: Tι στο δ… σημαίνει αυτό;
Σκέψη 4: (αφού το γκούγκλαρα) Tι να είχε στο μυαλό του ο Ευριπίδης όταν το έλεγε; Και τελικά αυτός τι έκανε όταν το σκέφτηκε; Σταμάτησε τις κακές ευχαριστήσεις;
Σκέψη 5: Iεροσυλία να μιλάω έτσι για νεκρό άνθρωπο και μάλιστα αρχαίο τραγικό.
Σκέψη 6: Φέρνει η καλή ευχαρίστηση ηδονή; Τι είναι καλή ευχαρίστηση;

Μου κορνάρουν. Εμποδίζω για τη Λειτουργία της Ανάστασης, οπότε και οι πιστοί θα γιορτάσουν την Αγάπη, πίνοντας κρασιά, τσίπουρα, ρακές, τρώγοντας αρνιά, κατσίκια και τσουρέκια, χορεύοντας διονυσιακά, τιμώντας όλα τα λαϊκά άσματα και έθιμα.

Δευτέρα ξανά. Κίνηση, μποτιλιάρισμα, κόρνες και σκέψεις. Οδηγοί που ξύνουν τη μύτη τους και ρεύονται τζατζίκι.

Με λένε Μάτα και τα τελευταία χρόνια παραμένω 33 χρόνων. Παρακολουθώ τις ζωές μας για να βρω την καλή ευχαρίστηση. Δυστυχώς, έχω κολλήσει στην κίνηση και περιμένω την Ανάσταση.

Προηγούμενο άρθροWe4all: Άνθρωποι και σκουπίδια
Επόμενο άρθρο5ος Αγώνας Δρόμου Ραμνούς-Γραμματικό: Έγινε θεσμός!