Όλοι μας έχουμε μνήμη από μια τηλεόραση που έφτιαχνε ως διά μαγείας όταν της δίναμε ένα γερό χτύπημα. Πώς έπιανε πάντα αυτό το «κόλπο», το οποίο συνήθως ανέθεταν οι γονείς σε κάποιο από τα παιδιά της οικογένειας;
Όλο το μυστικό κρυβόταν στο μηχανικό σκέλος της συσκευής της τηλεόρασης και ονομάζεται συντήρηση κρουστών. Τα εξαρτήματα των παλαιάς κοπής συσκευών ήταν τοποθετημένα σε υποδοχές, όπως πχ σωλήνες. Με το χτύπημα επανέρχονταν στη σωστή τους θέση. Μέσω αυτής της (όχι και τόσο ευφάνταστης, αλλά αποτελεσματικής) μεθόδου απαλλάσσαμε την τηλεόραση και από ενδεχόμενη διάβρωση που συσσωρευόταν στις επαφές των εξαρτημάτων.
Επίσης, η διαστολή και η συστολή εξαρτημάτων -τα οποία αποτελούσαν το μηχανικό σκέλος της όλης συσκευής- προκαλούσε αρκετή μηχανική κίνηση, με αποτέλεσμα διακοπές στη σύνδεση. Οι διακόπτες, τα γρανάζια ή ακόμα και τα χαλαρά καλώδια μπορούσαν ωστόσο να ξαναχτυπηθούν στη σωστή θέση τους με ένα καλό κούνημα ή χτύπημα. Κατά συνέπεια, το χτύπημα επανέφερε εξαρτήματα και επανατοποθετούσε χαλαρές συνδέσεις, αλλά προσωρινά. Δεν διόρθωνε το πρόβλημα που συνήθως ήταν οι φυσιολογικές φθορές που προκαλούνταν από τα πολλά χρόνια της χρήσης (τότε οι τηλεοράσεις «ζούσαν» δεκαετίες).
Γιατί το «κόλπο» δεν πιάνει σήμερα
Σήμερα, πολλά μηχανικά εξαρτήματα, όπως οι διακόπτες, λειτουργούν απολύτως ηλεκτρονικά και όχι μηχανικά. Οι σύγχρονες συσκευές δεν ανταποκρίνονται στην ίδια μεταχείριση, αφού είναι πιο εύθραυστες κι έτσι ένα χτύπημα μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.
Εν συντομία, ο λόγος για τον οποίο το χτύπημα υλικού δεν λειτουργεί σε μια πιο σύγχρονη οθόνη είναι επειδή δεν υπάρχουν πολλά μηχανικά κομμάτια σε αυτό. Οι σύγχρονες συσκευές χρησιμοποιούν οργανικά LED ή υγρούς κρυστάλλους για να σας δείξουν πράγματα. Και τα δύο λειτουργούν στέλνοντας ηλεκτρική ενέργεια μέσω του πίνακα και χρησιμοποιώντας ένα γυάλινο φίλτρο για την εμφάνιση χρώματος.
Δεν υπάρχουν, έτσι, πολλά μηχανικά εξαρτήματα που μπορεί να αποτύχουν σε νέες οθόνες, γι’ αυτό το να χτυπήσεις μια πιο μοντέρνα τηλεόραση μάλλον θα σπάσει το γυαλί μέσα της. Να ένας καλός λόγος γιατί να μην χρησιμοποιούμε μεθόδους του χθες στο σήμερα.
