Στη Νέα Μάκρη η ελπίδα γίνεται πράξη! Νέοι άνθρωποι γίνονται εθελοντές δότες µυελού των οστών, εύκολα, ανώδυνα και γρήγορα, χαρίζοντας Ελπίδα και Ζωή. Μαρία Σπανού, σ΄ ευχαριστούµε για την πρωτοβουλία σου.
«Από τον προσφυγικό οικισµό στη σύγχρονη πόλη της Νέας Μάκρης». Μια Έκθεση που αποτυπώνει, µέσα από φωτογραφικό υλικό και προσωπικά αντικείµενα, την πορεία και τη βιωµένη εµπειρία των προσφύγων που ήρθαν από τη Μάκρη και το Λιβίσι. Αξίζει πραγµατικά να την επισκεφθείτε, στο Κτήριο του Συλλόγου Μακρηνών – Λιβισιανών Νέας Μάκρης.
Η αστική γραµµή 314Γ, Νέα Μάκρη – Δουκίσσης Πλακεντίας, µε περισσότερα και συχνότερα δροµολόγια, θα έλυνε όλα τα προβλήµατα όσων µετακινούνται στην Αθήνα, κυρίως εργαζοµένων και σπουδαστών. Αρκεί µια διαδικτυακή έρευνα κοινού για να το καταλάβουν επιτέλους κάποιοι υπεύθυνοι.
Αδιανόητο το µπαράκι στο Πολιτιστικό Πάρκο Νέας Μάκρης να λειτουργεί όποτε και όπως επιθυµεί ο ιδιώτης επιχειρηµατίας που το νοίκιασε από τον Δήµο.
Δήµαρχε, όταν νοικιάζουµε δηµοτικούς χώρους σε ιδιώτες, θα πρέπει να βάζουµε και κάποιους όρους.
Η Ελλάδα λογικά θα περιµένει να αναγνωρίσει πρώτα το Ισραήλ το κράτος της Παλαιστίνης.
Πόσο άβολο είναι να βλέπεις τα πόθεν έσχες των πολιτικών και να ξέρεις πως ό,τι δηλώνουν οι περισσότεροι, το απέκτησαν µε τη δουλειά σου.
Αυτό που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας µε τον ΣΥΡΙΖΑ το είχε κάνει πρώτος ο Νίκος Πορτοκάλογλου µε τους Φατµέ. Τους διέλυσε για να κάνει σόλο καριέρα.
Την τελευταία φορά που µίλαγε για θάλασσες, ψάχναµε για σωσίβια.
Να δεις που µετά τους Ροµά αστυνοµικούς έρχονται και Πακιστανοί συνοριοφύλακες.
Λέει ότι θα παραιτηθεί από Δηµοτικός Σύµβουλος για να φτιάξει δική του δηµοτική παράταξη. Εµπρός στον δρόµο που χάραξε ο Αλέξης.
Άνοιξε κι ο Δημοτικός Κινηματογράφος ΑΛΙΚΗ, πάντα με τις καλύτερες ταινίες πρώτης προβολής.
Το Δηµοτικό Στάδιο του Ερυθρού είδε επιτέλους… άσπρη µέρα, µε τα νέα φώτα που µπήκαν στους προβολείς του. Ήδη οι ηλεκτρολόγοι έπιασαν δουλειά και στο Δηµοτικό Στάδιο Μαραθώνα. Παρά την τεράστια καθυστέρηση, έστω και τρία χρόνια µετά… εύγε στους ιθύνοντες.
Τιµή για τον Δήµο µας τα ψηφίσµατα για τον Πάνο Ρούτσι, τους συγγενείς των θυµάτων Τεµπών και Ματιού, τον Δήµο Καισαριανής και τις εµπόλεµες καταστάσεις. Πολλά συγχαρητήρια στο Δηµοτικό Συµβούλιο και κυρίως σε όσους τα πρότειναν.
Πώς την αντέχουν κάποιοι τόση επανάσταση από το Facebook; Δεν πόνεσαν τα χέρια τους τάκα τούκα στο πληκτρολόγιο;
Παιδιά, σηκωθείτε να βγούµε στους δρόµους µε iPhone στα χέρια και laptop στους ώµους.
Πανελλήνια συγκίνηση από την αλλαγή φωτογραφίας της Ιωάννας Τούνη στο Instagram από καλοκαιρινή σε φθινοπωρινή.
Φθήνια παντού εκτός από εκεί που τη θέλουµε. Στα σούπερ µάρκετ και στους λογαριασµούς!
Πάλι καλά που µειώθηκε ο ΦΠΑ στα έργα τέχνης, γιατί όλοι ζούµε µε το όνειρο να αγοράσουµε έναν πίνακα του Picasso.
Ζούµε στην εποχή που το Νόµπελ Ειρήνης έχει την ίδια αξία µε το βραβείο της Eurovision.
Δυστυχώς, υπάρχει φόβος ότι η ειρήνη είναι προσωρινή. Κι αυτό υπερτερεί της ελπίδας.
Άµα θες να κάνεις αντιπολίτευση στο Δηµοτικό Συµβούλιο για θέµατα των σχολείων, καλό θα ήταν να περάσεις και καµιά βόλτα από εκεί, να δεις από πρώτο χέρι τι γίνεται, τι δεν γίνεται και να µιλήσεις µε κανά διευθυντή. Αλλιώς, δουλειά δεν κάνεις. Νόµος!
Τι να πει κανείς για τον Κωνσταντίνο, εργαζόµενο στην καθαριότητα του Δήµου Μαραθώνος, που µάζεψε δύο φορτηγά πλαστικά καπάκια για αγορά αναπηρικού αµαξιδίου; Ένα «µπράβο, παλικάρι µου», σίγουρα δεν φτάνει.
Ο Μπισµπίκης δεν µπήκε φυλακή, γιατί µετά ποιος θα ανακάλυπτε τον δολοφόνο του γιου του Καπετανάκη στο «Porto Leone»;
Λάσλο Κρασναχορκάι λέγεται ο νικητής του Νόµπελ Λογοτεχνίας 2025. Όποιος το προφέρει σωστά µε την πρώτη, θα πρέπει να προταθεί για το Νόµπελ Άρθρωσης 2026.
Από τη στιγµή που ο Τραµπ σχεδιάζει µέχρι και χαρτονόµισµα µε τη φάτσα του, είναι ικανός να καθιερώσει το αµερικάνικο Νόµπελ και να το δίνει κάθε χρόνο στον εαυτό του.
