Γράφειο ο Κώστας Ζοργιός
Βράδυ Παρασκευής 6 Ιουνίου. Το Cool Tymvos στην Παραλία Μαραθώνα ετοιμάζεται για μια διαφορετική προβολή. Στην οθόνη ο κόσμος δεν θα δει κάποια ακριβή αμερικανική παραγωγή, ούτε ένα ψαγμένο ευρωπαϊκό φιλμ, αλλά ελληνική ταινία και δη μικρού μήκους.
Ο σκηνοθέτης (Λευτέρης Κετέογλου) και η σεναριογράφος (Βούλα Σταμπέλου) έχουν πολλή αγωνία καθώς αυτή θα είναι η πρώτη επίσημη προβολή του Whispers. Ένα συναίσθημα που τους εγκαταλείπει πολύ γρήγορα.
Η προσέλευση ξεπερνά κάθε προσδοκία, το Cool Tymvos γεμίζει και στον κινηματογράφο αναγκάζονται να επιστρατεύσουν πάνω από 50 έξτρα καρέκλες για να χωρέσουν οι 300 και πλέον θεατές.
Είναι ακόμη μια, από τις αρκετές στιγμές χαράς και δικαίωσης για δύο νέους ανθρώπους από τη Νέα Μάκρη, που μαζί με την ομάδα τους, πολλά μέλη της οποίας είναι επίσης από την περιοχή, δημιούργησαν μια ταινία που έχει ήδη κατακτήσει 8 διεθνή βραβεία και προβληθεί σε μεγάλα ελληνικά φεστιβάλ… Κι όλα αυτά με μπάτζετ μόλις 1.500 ευρώ, γυρίσματα διάρκειας τριών ημερών και πλάνα στην πλατεία της Αγίας Μαρίνας…
Behind the scenes
Γεννημένος στο Μαρούσι πριν από 28 χρόνια, ο Λευτέρης Κετέογλου, ήρθε με την οικογένειά του στην Αγία Μαρίνα σε ηλικία… δημοτικού και από το 2007 ζει στο Λιβίσι. Βλέποντας τον πατέρα του να έχει συνεχώς περασμένη στον λαιμό μια φωτογραφική μηχανή, κόλλησε από πολύ μικρός το μικρόβιο και η κάμερα έγινε προέκταση του χεριού του. Την κουβαλούσε πάντα μαζί του και αποτύπωνε εικόνες και στιγμές.
Στα χρόνια του Λυκείου, περίπου τότε που έχουμε μια πρώτη ιδέα τι θα μας γοήτευε στη ζωή, ξεκίνησε να παρακολουθεί με τις ώρες βίντεο από τα behind the scenes γνωστών ταινιών και να αναπτύσει μεγάλο ενδιαφέρον για το παρασκήνιο των γυρισμάτων. Κι όταν ήρθε η ώρα της απόφασης, στο μηχανογραφικό του έβαλε πρώτες κάποιες σχολές Πληροφορικής, ώστε να έχει μια «ασφαλή επιλογή», αλλά κατά βάθος ήξερε ότι αυτό που ήθελε ήταν να συνδυάσει τα δύο του πάθη και να μπει στον κόσμο του κινηματογράφου. Είτε ως σκηνοθέτης, είτε ως διευθυντής φωτογραφίας.
Η Σχολή Τεχνών Ήχου και Εικόνες στην Κέρκυρα ήταν η πλέον κατάλληλη να τον διδάξει μυστικά του κινηματογράφου που δεν σχετίζονται αποκλειστικά με την σκηνοθεσία και τη φωτογραφία αλλά καλύπτουν πολλές και διαφορετικές πτυχές αυτής της τέχνης. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, έφτασε η στιγμή της πρώτης δημιουργίας. Ο «Ερασιτέχνης» ήταν μια ταινία μικρού μήκους για τις ανάγκες τις πτυχιακής του και η αφορμή να γνωρίσει τη Βούλα, που ερμήνευσε (μαζί με τον πατέρα του) το τραγούδι των τίτλων.
Από μια εσωτερική ανάγκη
Έξι χρόνια μεγαλύτερή του, η Βούλα είναι γεννημένη το 1991 και μεγαλωμένη στην Αγία Μαρίνα. Το δικό της πάθος ξεκίνησε επίσης νωρίς, στο Δημοτικό και ήταν το γράψιμο, το οποίο όσο μεγάλωνε, λειτουργούσε σαν εσωτερική ανάγκη για να εκφράσει σκέψεις ή συναισθήματα που δεν τολμούσε να πει δυνατά.
Όχι γιατί ήταν ντροπαλή, το αντίθετο μάλιστα, αλλά επειδή όπως η ίδια λέει στη MP «πάντα ένιωθα ότι προορισμός μου είναι να κάνω τους ανθρώπους χαρούμενους και απέφευγα να επικοινωνώ τις στενάχωρες σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για να μην γίνω αυτή που θα προκαλέσει άσχημα συναισθήματα».
Η ανάγκη της να γράψει κορυφώθηκε κάπου στο 2018, όταν εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Για ένα τανγκό», καταγράφοντας παράλληλα σε ένα άλλο κομμάτι χαρτί σκέψεις, απορίες και οργή με αφορμή τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη, της φοιτήτριας από το Διδυμότειχο που βιάστηκε και δολοφονήθηκε στη Ρόδο από δύο «φίλους» της.
Το 2020 εκδίδει ένα παιδικό βιβλίο (Η Λυδία στο λιβάδι με τα όμορφα λουλούδια) όπου μίλά για τη διαφορετικότητα και τον Μάρτιο του 2024 την τρίτη της δουλειά (Ροδοσταλένια). Στο μεσοδιάστημα δεν σταμάτησε ποτέ την (κατα)γραφή. Σημείωνε όλα όσα ήθελε να φωνάξει.
Ήταν ο θυμός και η απογοήτευσή της για το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν στάθηκαν ποτέ στον βιασμό και στη δολοφονία μιας φοιτήτριας, αλλά στο εξοργιστικό «μήπως τα προκάλεσε» που συχνά ξερνά χωρίς ντροπή ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Κι όσο η μία γυναικοκτονία διαδεχόταν την άλλη, τόσο μεγάλωνε η ανάγκη της να πει δημόσια όσα είχε γράψει…
Whispers
Στα αγγλικά σημαίνει «Ψίθυροι», όμως ο αρχικός ελληνικός τίτλος της πρώτης ταινίας του Λευτέρη και της Βούλας ήταν «Φωνές» και μεταφράστηκε ως Whispers για χάρη των διεθνών Φεστιβάλ που συμμετείχε. Έχει διάρκεια 21 λεπτά και πραγματεύεται μια γυναικοκτονία, όμως οι θεατές δεν τη βιώνουν μέσα από τα μάτια του θύματος ή του θύτη. Τη ζουν μέσα από τον πόνο της μητέρας του θύματος, που ενσαρκώνει εξαιρετικά η πρωταγωνίστρια, Πελαγία Αγγελίδου, ηθοποιός, σκηνοθέτις και άλλοτε διδάσκαλος στη Νεανική Σχολή του ΔΗΘΕΜΑ.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2023 και ολοκληρώθηκαν μέσα σε τρεις ημέρες, με τη χρηματοδότηση να γίνεται από τους βασικούς συντελεστές της ταινίας και κάποιους χορηγούς και όλη την ομάδα να τρέχει αυτές τις 72 ώρες για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η πρώτη προβολή της ταινίας έγινε στο Φεστιβάλ της Έδεσσας το καλοκαίρι του 2024 και αφού πρώτα επιλέχθηκε από εκατοντάδες για να κερδίσει το δικαίωμα της προβολής, ενώ ακολούθησαν προβολές σε δεκάδες φεστιβάλ στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
Παρά τη δεδομένη απειρία, αλλά και το σημαντικό εμπόδιο της γλώσσας, το Whispers κέρδισε διεθνή βραβεία και πολύ κολακευτικά σχόλια, ανοίγοντας τη συζήτηση για ένα θέμα που αφορά όλες τις κοινωνίες. Από τις ακραία πατριαρχικές μέχρι τις «προηγμένες» δυτικές…
«Όλο αυτό που έχουμε ζήσει το τελευταίο διάστημα με τη Βούλα και τα υπόλοιπα παιδιά, φίλους και γνωστούς μας από την περιοχή που ακολούθησαν το όνειρό μας, αλλά και τους υπόλοιπους συνεργάτες είναι σίγουρα ευχάριστο και βέβαια πρωτόγνωρο.
Ίσως σημαντικότερο και από οποιαδήποτε διάκριση είναι το γεγονός ότι μέσα σε όλο το ταξίδι της ταινίας, από την προπαραγωγή, τα γυρίσματα μέχρι και το ταξίδι στο φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο, έκανα ανεκτίμητες νέες γνωριμίες και συνεργασίες με ανθρώπους που μπορούν και εμπνέουν» λέει ο Λευτέρης Κετέογλου.
Για τη Βούλα, το μυστικό της επιτυχίας ήταν «το δέσιμο της ομάδας, το κέφι με το οποίο δουλέψαμε και η κοινή μας πεποίθηση ότι θα κάναμε κάτι πραγματικά όμορφο αλλά και ουσιαστικό». Κάτι με το οποίο φαίνεται να συμφωνεί και ο συνεργάτης της καθώς στο ερώτημα «τι σε έμαθε η πρώτη σου ταινία» απαντά:
«Εκτός από τα τεχνικά και τις λεπτομέρειες που πρέπει να βελτιώσω στην επόμενη δουλειά, το μάθημα που πήρα είναι ότι όταν έχεις γύρω σου άτομα που γουστάρουν και πιστεύουν αυτό που κάνουν και μπορείς με τη σειρά σου να τα εμπνεύσεις, ακόμα και τα 1.500 ευρώ μπάτζετ είναι αρκετά για να βγάλεις καλό αποτέλεσμα. Μπορείς να κάνεις περισσότερα από όσα φαντάζεσαι έστω και αν δεν έχεις εντυπωσιακά σκηνικά αλλά γυρίζεις με background την πλατεία της Αγίας Μαρίνας ένα βράδυ Σαββάτου».
WHISPERS ΒΡΑΒΕΙΑ
– Winner Audience Favorite Narative Short San Francisco Greek Film Festival
– Winner LIFF-SWEDEN August 2024
– Winner Best music Los Angeles (Ευάγγελος Τσιάνος)
– Winner Future of Film Awards 2024
– Winner Best Writer (Voula Stampelou) – Thilsri Festival
– Best Short Script (Voula Stampelou) – Future of Film Awards
– Best First Time Screenwriter Short Film – Independent Film Awards Festival, London
– Finalist Stockholm City Film Festival August 2024
– Monthly Picks Prisma Rome Independent FIlm Festival
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Λευτέρης Κετέογλου – Σκηνοθεσία
Βούλα Σταμπέλου – Σενάριο
Γιώργος Μακρής – Διευθυντής Φωτογραφίας
Ευάγγελος Τσιάνος – Μουσική
Πελαγία Αγγελίδου – Ηθοποιός
Δημήτρης Καραμπέτσης – Ηθοποιός
Ράνια Πολυχρονάκη – Ηθοποιός
Γιώργος Μπάρδης – Ηθοποιός
Μαριάνα Γιαννειου – Βοηθός Σκηνοθέτη
Θάνος Τσίγκας – Μοντάζ
Βαγγέλης Πανδής – Ηχολήπτης
Μιχάλης Κετέογλου – Σπικάζ / Ministudiosound Recording
Πέτρος Σαλούφας – Head Grip
Κωνσταντίνα Αλεξανδροπούλου – Χορογράφος
Αστέρης Γαϊτάνης – Colorist
Αγγελική Καραμολέγκου – Make Up
Χριστινα Λιόλιου – Ερμηνεία «Ανατολής»
Γκαμπριέλα Κισέλα – Ενδυματολόγος
Μαρία Βουχάρα – Σχεδιασμός αφίσας
Σοφία Αθανασάκη – Μετάφραση / Υποτιτλισμός / Χρονισμός
ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Artlab ΤεχνώνΠόλις Μαραθώνος
Mercury Productions
