Τι μπορεί να δει κάποιος στην έκθεση του Συλλόγου Μακρηνών – Λιβισιανών
«Λαοί που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν» είχε γράψει ο Ισπανός φιλόσοφος Τζορτζ Σανταγιάνα, στο έργο The Life of Reason του 1905 κι αυτή η φράση υπάρχει γραμμένη και στο εσωτερικό του μουσείου του Άουσβιτς.
Αντίστοιχα, άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την ιστορία του τόπου τους, το πώς ξεκίνησε να κατοικείται, πώς αναπτύχθηκε και πώς έφτασε να γίνει αυτό που είναι σήμερα, ωφελούνται αποκτώντας τη γνώση την οποία μεταλαμπαδεύουν στις επόμενες γενιές.
Αυτή τη δυνατότητα μάς προσφέρει η έκθεση «Από τον προσφυγικό οικισμό στη σύγχρονη πόλη της Νέας Μάκρης» του Συλλόγου Μακρηνών Λιβισιανών που ξεκίνησε στις 5 Οκτώβρη και θα παραμείνει ανοικτή για τους επόμενους μήνες.
Πρόκειται για την έκθεση που συνοψίζει όλη την ιστορία της Νέας Μάκρης, από τον ξεριζωμό των προσφύγων της Μάκρης και του Λιβισίου και τον ερχομό των πρώτων 100 οικογενειών στην έρημη περιοχή που λεγόταν Ξυλοκέριζα, μέχρι τον αναπτυσσόμενο και σύγχρονο παραθεριστικό προορισμό της δεκαετίας του 1970 με τις λίγες χιλιάδες μόνιμων κατοίκων.
Στις δύο αίθουσες που αποτυπώνουν την εξέλιξη της σημερινής πόλης των 17.000 κατοίκων, ο επισκέπτης θα δει τη Νέα Μάκρη της προπολεμικής και της μεταπολεμικής περιόδου και συγκεκριμένα:
– Φωτογραφίες από τα πρώτα χρόνια εγκατάστασης των προσφύγων μέχρι τη δεκαετία του ’70. Αυτό το κομμάτι καλύπτει όλες τις εκδηλώσεις της ζωής των κατοίκων που έφτιαξαν την πόλη. Την καθημερινή εργασία, τη διασκέδαση σε ταβέρνες και πανηγύρια, τη ζωή στο σπίτι, την ίδρυση του πρώτου σχολείου το 1925, αλλά και τη διαμόρφωση μιας πόλης που από την γεωργική-αγροτική περίοδο περνά στο στάδιο της εμπορικής ανάπτυξης και της ανοικοδόμησης.
– Κείμενα για την κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική εξέλιξη του τόπου. Η Νέα Μάκρη μπαίνει σε άλλους ρυθμούς, οι δουλειές που έχουν σχέση με παραθεριστές ξεκινούν τη δεκαετία του ’50 και με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό, εντατικοποιούνται τις δεκαετίες ’60 και ’70
– Αντικείμενα που ανήκουν στον Σύλλογο Μακρηνών Λιβισιανών και αποτελούν δωρεές από απόγονους των πρώτων προσφύγων. Πρόκειται για αντικείμενα σπιτιού και διακόσμησης, εργαλεία εργασίας μέχρι και ρουχισμό, με πιο σπάνιο έκθεμα την τοπική μικρασιάτικη φορεσιά της Μάκρης.
Αυτό το ταξίδι των 102 χρόνων, πίσω στην 6η Νοεμβρίου του 1923, όταν οι πρώτοι κάτοικοι φθάνουν μετά από περιπλανήσεις, εγκαθίστανται στην Ξυλοκέριζα και στήνουν την κοινότητα, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους μαθητές σχολείων να γνωρίσουν το παρελθόν της Νέας Μάκρης, ειδικά από τη στιγμή που συμβαδίζει και με τη διδακτική ύλη της Ιστορίας που διδάσκεται στη Στ’ Δημοτικού, τη Γ’ Γυμνασίου και τη Γ’ Λυκείου.
Η έκθεση υποδέχεται τους επισκέπτες κάθε Κυριακή (10.00πμ.-12μμ.) στο κτίριο του Συλλόγου Μακρηνών – Λιβισιανών, δίπλα στο Εργοστάσιο Πορσελάνης και απέναντι από τον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Για οποιαδήποτε πληροφορία και για κλείσιμο ραντεβού με σχολεία ώστε να επισκεθφούν τον χώρο σε καθημερινή ημέρα, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο 6977.864855.
