Συναντήσαμε τον Μαντ Μαξ, aka Κώστα Σπυρόπουλο, έναν από τους τρεις πρωταγωνιστές της θεατρικής παράστασης «Ομερτά: Η σιωπή των ανδρών». Τον άνθρωπο που με αφορμή μία αφίσα που είδε στη Γαλλία, διασκεύασε και σκηνοθέτησε ολόκληρο έργο. Ένα έργο βασισμένο στο “Nos femmes”, του Γάλλου συγγραφέα Ερίκ Ασσούς. Πρόκειται για μία κωμωδία που υπόσχεται να σας χαρίσει άφθονο γέλιο. Στη σύντομη, πλην απολαυστική, κουβέντα μας, τον ρωτήσαμε πολλά!
Στις 6 Ιουλίου σας είδαμε στη Νέα Μάκρη και στις 20 Ιουλίου, σας περιμένουμε στη Ραφήνα με την παράσταση «Ομερτά: Η σιωπή των ανδρών». Γιατί επιλέξατε να διασκευάσετε και να σκηνοθετήσετε το συγκεκριμένο έργο;
Το έργο αυτό έχει για μένα ένα παιδικό σύνδρομο, τους αιώνιους παιδικούς φίλους, αυτούς που δεν ξεχνάμε ποτέ. Είναι αυτοί που μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή. Είναι με αυτούς που έχουμε «Ομερτά». Που μας ενώνει αιώνιος όρκος σιωπής και αγάπης. Είναι τα κρυμμένα μας μυστικά, οι απόλυτες αγάπες. Το έργο το είδα σε μια αφίσα στη Γαλλία και χωρίς καν να ξέρω την υπόθεση, κόλλησε πάνω του το βλέμμα μου. Και είχα δίκιο. Γιατί ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Μόνο που έπρεπε να το μεταφέρω στα ελληνικά δεδομένα, στους αιώνιους ελληνικούς όρκους. Η φιλία… H φιλία μεταξύ ανδρών, πόσο αδιάσπαστη μπορεί να παραμείνει; Και πόσο μπορεί να πριμοδοτηθεί ή και να χαθεί ακόμη από τις γυναίκες τους; Δεν είναι απαραίτητο πάντα σε μια φιλία ή σε μια αντρική φιλία να χωράει και ο σύντροφός σου ή η ερωμένη σου ή η σύζυγός σου. Επίσης, με ιντριγκάρισε το γεγονός ότι θα είμαστε 3 άντρες στη σκηνή μόνοι μας.
Όλη η παράσταση βασίζεται στην εχεμύθεια, στην εμπιστοσύνη, στο δέσιμο μεταξύ καλών φίλων. Τελικά πιστεύετε ότι στην αντρική φιλία υπάρχει «ομερτά»;
Ναι. Ναι, υπάρχει και είναι πολύ δυνατή. Οι άντρες δημιουργούν φιλίες, ενώνονται με απλές αφορμές και τις βαθύτερες αιτίες τις ανακαλύπτουν στην πορεία. Μπορεί να τους ενώσει μια μπύρα, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, ένα κυνήγι, ένα σπορ… Και από εκεί να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί μια σχέση ζωής.
Σε συνέντευξή σας στο παρελθόν, έχετε πει ότι «Ένας ίσον κανένας. Δύο ίσον δύναμη». Αναφερόσασταν στη φιλία ή στον έρωτα;
Και στα δύο. Πάντα ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει. Είναι καλύτερο και πιο δυνατό σχήμα. Καλός ο μονόλογος, αλλά σαν τον διάλογο δεν υπάρχει.
Πώς ορίζετε την έννοια της φιλίας;
Με απόλυτη αφοσίωση, εχεμύθεια και «Ομερτά», όρκο σιωπής. Φυσικά και αγάπη.
Θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει πραγματική φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών;
Μπορεί. Μπορεί κάποια στιγμή να δοκιμαστεί γιατί το ερωτικό στοιχείο που ελλοχεύει στις σχέσεις είναι ικανό να παραπλανήσει. Αλλά όταν πρόκειται για φιλία όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Η φιλία ορίζεται από τον Θεό.
Σας έχουμε δει σε πολλές επιτυχημένες σειρές και θεατρικές παραστάσεις. Προτιμάτε το «γυαλί» ή το «σανίδι»;
Είναι σίγουρο ότι προτιμώ το σανίδι χωρίς αυτό να είναι αφοριστικό για το γυαλί. Όταν υπάρχει λόγος και μάλιστα σημαντικός, υπάρχουμε και τηλεοπτικά. Το πιο σημαντικό όμως για μένα είναι να υπάρχω και να ζω στο θέατρο.
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο δώσατε εξετάσεις και περάσατε στη σχολή Ηλεκτρονικών-Φυσικών ενώ η πραγματική σας αγάπη ήταν η υποκριτική. Ποια η συμβουλή που θα δίνατε στα νέα παιδιά, που μόλις τελείωσαν με τις Πανελλήνιες εξετάσεις και καλούνται να συμπληρώσουν το μηχανογραφικό τους;
Ήταν και αυτό μια από τις πραγματικές μου αγάπες την οποία και ολοκλήρωσα. Στις αγάπες δεν πρέπει να αφήνουμε εκκρεμότητες γιατί τότε δεν μιλάμε για αγάπες, μιλάμε για απλούς ενθουσιασμούς και διασκεδάσεις. Όταν το περιβάλλον μας, μας μαθαίνει να αγαπάμε τότε σίγουρα θα πετύχουμε. Ο άνθρωπος για να πετυχαίνει πρέπει να μπορεί να μαθαίνει και να αγαπάει. Συμβουλή που θα έδινα στα νέα παιδιά; Να μάθουν να αγαπούν αυτό που θέλουν να κάνουν και ο δρόμος θα ανοίξει από μόνος του. Γιατί τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν αν το αγαπάνε πραγματικά αυτό που θέλουν να κάνουν. Η μεγαλύτερη δοκιμασία είναι να μάθεις αν αγαπάς πραγματικά αυτό που θέλεις να κάνεις.
Στην Ελλάδα της κρίσης, υπάρχει μέλλον για τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική;
Πιστεύω πάντα ότι υπάρχει ένα μέλλον. Εξάλλου, ανά τους αιώνες η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, της πατρίδας μας ήταν ο πολιτισμός μας και η αισιοδοξία μας. Δεν μπορούμε να τον αμφισβητήσουμε και καμία κρίση δεν είναι ικανή να μας πάρει αυτή την αισιοδοξία. Να μην μεταβληθεί η κρίση σε ψυχολογική κρίση. Να μην πέσει ο λαός σε βαριά κατάθλιψη. Δεν το αξίζει.
Θεωρείτε ότι η τηλεόραση αποτελεί ένα καλό εφαλτήριο προκειμένου να αναδειχθεί ένας ηθοποιός και στη συνέχεια να μπορεί να επιλέγει ο ίδιος τις δουλειές που τον εκφράζουν;
Δεν είναι αυτοσκοπός η δημοσιότητα. Δεν είναι αυτοσκοπός το να σε μάθουν. Σκοπός είναι να σε μάθουν μέσα από τη δουλειά σου. Αν αγαπήσει το κοινό μια καλή δουλειά που θα κάνεις στην τηλεόραση ή στο θέατρο είναι σίγουρο τότε ότι ο ηθοποιός είναι σε καλό δρόμο. Γίνεται από μόνο του. Όταν σε γνωρίζουν μέσα από τη δουλειά σου τότε αναγνωρίζεσαι πραγματικά. Αλλιώς, απλά μόνο σε γνωρίζουν. Δεν σε «αναγνωρίζουν»
Είστε υπέρ της άποψης ότι η κρίση δίνει τροφή στους καλλιτέχνες και τους κινητοποιεί ή θεωρείτε ότι η κρίση επηρεάζει όλους τους τομείς, ακόμη και τον πολιτισμό;
Πάντα οι δυσκολίες γεννούν ιδέες, γεννούν οράματα, γεννούν ανθρώπους που βγαίνουν πάνω από αυτές. Βεβαίως η κρίση μπορεί να επηρεάσει και να καταδικάσει πολιτισμούς. Δεν είναι δυνατόν αυτή η χώρα να καταδικάζεται από το ίδιο της το κράτος. Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, τον πολιτισμό και το θέατρο δεν είναι δυνατόν να έχει ερμητικά κλειστό το θεατρικό της μουσείο. Πρέπει να ανοίξει. Αυτό καλούμαστε να ξεπεράσουμε. Να ανοίγουμε, να αφήνουμε μόνιμα ανοιχτές τις πόρτες του πολιτισμού μας και η κρίση, όπως ήρθε, θα φύγει. Είναι μεγάλο μυστικό ο πολιτισμός. Είναι ελιξίριο για αυτόν τον τόπο.
Στην Αρχαία Αθήνα τις θεατρικές παραστάσεις τις ονόμαζαν «διδασκαλίες». Τί πιστεύετε ότι μπορεί να διδάξει το σημερινό θέατρο;
Δεν ξέρω τι μπορεί να διδάξει, δεν ξέρω από διδασκαλίες και νουθεσίες. Εκείνο που ξέρω είναι ότι πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, να προσκαλεί και να προκαλεί. Και ο καθένας από εμάς θα βρει τον δρόμο πάντα να φτάνει εκεί που υπάρχει μια καλή θεατρική παράσταση. Εκεί που υπάρχει ένα πολιτιστικό γεγονός.
Για τον χειμώνα, ποιά είναι τα σχέδιά σας;
Θα συνεχίσουμε την «Ομερτά» μας να την πηγαίνουμε από γωνιά σε γωνιά της Ελλάδας και παράλληλα Δευτέρα και Τρίτη θα την κρατάμε στο σπίτι μας, στην Αθήνα, στο θέατρο «ΗΒΗ».
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας!
Εγώ σας ευχαριστώ!
