Το μαρτυρά ο καιρός, συμφωνεί και το εξώφυλλό μας! Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Αν και βρισκόμαστε στα μέσα Μαΐου, εγώ θα το πω: Καλό καλοκαίρι! Ας είναι ένα καλοκαίρι χωρίς προβλήματα!
Γιατί με όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχει πειστεί κι ο πλέον δύσπιστος ότι η κλιματική κρίση δεν αστειεύεται σε πείσμα πολλών.
Και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλεί, τα κάνουν όλα πιο δύσκολα. Άλλες χώρες αντιμετωπίζουν κυκλώνες, άλλες τρομακτικές πλημμύρες, άλλες ‒κι εμείς μαζί τους‒ μεγάλες πυρκαγιές.
Μια βασική διαφορά στην Ελλάδα, συγκριτικά με τα προηγμένα κράτη, είναι ότι ακόμη βρισκόμαστε αρκετά πίσω στον τομέα της πυρόσβεσης, τόσο από πλευράς μέσων όσο κι από πλευράς ανθρώπινου δυναμικού. Και τα δύο αποτελούν ευθύνες της κεντρικής εξουσίας διαχρονικά, με τις συνέπειες να είναι τραγικές τα τελευταία χρόνια.
Τι να θυμηθώ; Τη φωτιά στην Ηλεία, με τους 63 νεκρούς; Τη φωτιά στο Μάτι όπου χάθηκαν 104 ζωές, ή την περσινή φωτιά που ξεκίνησε από Βαρνάβα και έφτασε μέχρι το Χαλάνδρι και τα Βριλήσσια, με θύμα μία γυναίκα; Ανθρώπινες ζωές, αθώα ζώα, κόποι ετών, το περιβάλλον σε έναν διαρκή κίνδυνο… κι όλοι εμείς, κάθε καλοκαίρι, με μια διαρκή αγωνία.
Τέτοια εποχή πέρυσι, κληθήκαμε να φανούμε συνεπείς και να εφαρμόσουμε ένα νέο μέτρο, καθαρίζοντας τα οικόπεδά μας. Η ανταπόκριση ήταν σχεδόν καθολική. Οι Δήμοι, όμως, δεν κατάφεραν να διαχειριστούν την κατάσταση. Το όλο πλάνο στήθηκε τελευταία στιγμή, άρπα-κόλλα και χωρίς τον σωστό συντονισμό μεταξύ Υπουργείων, Περιφερειών και Δήμων. Έτσι, οι δρόμοι γέμισαν κλαδέματα, που κανείς δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Αποτέλεσμα; Οι εστίες πυρκαγιάς βγήκαν απλώς έξω από τις αυλές των σπιτιών και… κατασκήνωσαν για μέρες παραδίπλα.
Φέτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δηλώνει πιο έτοιμη, πιο προετοιμασμένη. Θα δούμε έμπρακτα και θα κρίνουμε από το αποτέλεσμα πόσο καλύτερα έχουν σχεδιάσει τους καθαρισμούς και τις αποκομιδές κι εδώ θα είμαστε να γράψουμε τα καλά και τα κακά.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ και στην προσωπική μας ευθύνη. Όχι σαν άλλοθι ανευθυνοϋπεύθυνων, αλλά γιατί κάποιες φορές αδυνατώ να καταλάβω πώς σκέφτονται και πώς λειτουργούν κάποιοι…
Την ίδια στιγμή και με την ίδια ευκολία που ρίχνουν ανάθεμα στον Δήμο, πάνε και στοιβάζουν σωρούς από κλαδιά δίπλα σε άλλους σωρούς και παραδίπλα από σπίτια γειτόνων τους. Αρκεί να είναι μακριά από το δικό τους σπίτι… Άλλοι, πάλι, με την ίδια ευκολία και την ίδια ανοησία καίνε κλαδιά και σκουπίδια μέσα στην αντιπυρική περίοδο, ευελπιστώντας ότι δε θα τους πάρει χαμπάρι κανείς.
Λες κι αυτό είναι το ζητούμενο, να μην τους καρφώσουν και να γλυτώσουν το πρόστιμο… Κι άλλοι, πάλι, κάνουν ηλεκτροσυγκολλήσεις και μπάρμπεκιου με 8 μποφόρ… Όλοι αυτοί, ζυγίζουν μια κατάσταση και αποφασίζουν ότι αξίζει το ρίσκο να θέσουν τους εαυτούς τους και όλους τους υπόλοιπους στον κίνδυνο. Τόσο εγωιστικό όσο ακούγεται είναι…
Δεν ξέρω πόσο έτοιμοι είναι το κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο του φετινού καλοκαιριού. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι δεν ωφελεί κανέναν η κριτική και το ανάθεμα όταν τα χέρια είναι σταυρωμένα.
Πρέπει να γίνουμε όλοι πιο υπεύθυνοι και πιο ενεργοί! Να σεβόμαστε αλλήλους, να προστατευόμαστε, να έχουμε το νου μας…
Καλό καλοκαίρι!
