Η κατάσταση στους περισσότερους δρόμους του δήμου μας ξεπερνά τα όρια της ανοχής και της αντοχής μας… Με απλά λόγια, δεν πάει άλλο! Λακκούβες και ξανά λακκούβες, άτσαλα μπαλώματα, καθιζήσεις, διακοπές στην ύδρευση και στο ίντερνετ, σκόνη και λάσπες παντού. Τρομερή κατάσταση. Και δυστυχώς, αυτή η εικόνα είναι απλωμένη σε πάρα πολλούς δρόμους. Ο κόσμος είναι στα κάγκελα και η Δημοτική Αρχή παραμένει απαθής! Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Ασφαλώς και βρίσκεται σε εξέλιξη ένα αδιαμφισβήτητα μεγάλο έργο, αυτό του Βιολογικού Καθαρισμού. Και ήταν δεδομένο ότι θα υπάρξει ταλαιπωρία όταν θα σκαφτούν σχεδόν 200 χιλιόμετρα για να περάσουν οι αγωγοί της αποχέτευσης και ήταν επίσης δεδομένο ότι θα υπάρξουν ταυτόχρονα πολλοί εργολάβοι σχεδόν σε κάθε γειτονιά του δήμου, για να προλάβουν το χρονοδιάγραμμα των 4 ετών. Αντίστοιχα φαινόμενα ζήσαμε και με το… πιο εύκολο έργο της Λεωφόρου Μαραθώνος το 2002.
Όμως, η ΕΥΔΑΠ κι οι εργολάβοι της λόγω αδιαφορίας ή για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω, αποδεδειγμένα δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά το έργο. Όπως δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν έγκαιρα και γρήγορα τις βλάβες στους κεντρικούς αγωγούς, που μας άφησαν για τρεις μέρες χωρίς νερό. Κι εδώ πρέπει να βγει μπροστά ο Δήμος, γιατί οι συγκρίσεις είναι εις βάρος μας και δε θα πάω μακριά. Ας θυμηθούμε τη γειτονική Ραφήνα. Πριν δύο χρόνια, πασχαλινές μέρες σκάβονταν το εμπορικό κέντρο της πόλης. Κι εκεί κάποιοι εργολάβοι έκαναν τα δικά τους, αλλά οι πιέσεις ήταν εντονότερες και τα προβλήματα πολύ λιγότερα.
Στα έργα της αποχέτευσης πρέπει να τηρείται μια σειρά με εργασίες που προβλέπονται αλλά δεν γίνονται στην ώρα τους. Γιατί ο κάθε εργολάβος θέλει να «βγάλει» χιλιόμετρα, να πληρωθεί και να ξεμπερδεύει. Να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, αδιαφορώντας ότι έτσι, ταυτόχρονα μεγιστοποιεί και τα προβλήματα στην καθημερινότητα όλων μας.
Πρέπει επιτέλους να τηρούνται οι κανόνες! Σε κάθε σκάψιμο 200, 300 ή 400 μέτρων πάρα πολύ γρήγορα να επουλώνονται οι τομές με ασφαλτοστρώσεις. Και είμαι σίγουρος ότι σε αυτό το κομμάτι, στον Δήμο Μαραθώνα δεν πιέζουν όπως πρέπει, παρότι οι εργασίες γίνονται σε δημοτικούς δρόμους, που αποτελούν περιουσία του. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό όπλο.
Με το που σκάβουν, πρέπει να πιέζονται ώστε να τοποθετούν τους σωλήνες, να πλένουν και να σκουπίζουν και μέσα σε δύο μέρες το αργότερο να ασφαλτοστρώνουν κάθε κομμάτι, τηρώντας κατά γράμμα τους κανόνες της Τέχνης και της Επιστήμης. Γιατί δεν είναι και λίγες οι φορές που είδαμε την ασφαλτόστρωση να ολοκληρώνεται έγκαιρα και με την πρώτη δυνατή βροχή το οδόστρωμα να υποχωρεί, εγκυμονώντας μεγάλους κινδύνους για όλους τους διερχόμενους.
Δεν πάει άλλο, ιδιαίτερα τώρα που μπαίνουμε στην τουριστική σεζόν και η πόλη μας υποδέχεται αρκετό κόσμο. Και θυμίζω κάτι τελευταίο. Το έργο του Βιολογικού ήταν αποκλειστικά έργο του Δήμου. Η διοίκηση Ψηνάκη, για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω το παραχώρησε με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου στην ΕΥΔΑΠ, χωρίς ανταποδοτικότητα.
Ένα έργο εκατομμυρίων ευρώ χωρίς κανένα αντισταθμιστικό όφελος. Το ελάχιστο που οφείλει η ΕΥΔΑΠ στον Δήμο Μαραθώνα είναι να το αποπερατώσει με τη μικρότερη όχληση και το ελάχιστο που οφείλει ο Δήμος Μαραθώνα σε όλους εμάς είναι να διασφαλίσει ακριβώς αυτό… Την ελάχιστη ταλαιπωρία!
