Μπορεί, ειδικά στη χώρα μας, η Δικαιοσύνη να αργεί να απονεμηθεί, ωστόσο το πλήρωμα του χρόνου στις περισσότερες περιπτώσεις φέρνει αυτό που η γραφειοκρατία, τα συμφέροντα και η διαφθορά, προσπαθούν να συγκαλύψουν. Ακόμα και σε μια τραγωδία-έγκλημα με 104 νεκρούς.
Ο Δημήτρης Λιότσος, ο «από μηχανής θεός» στην τραγωδία στο Μάτι, είναι ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής που όρθωσε το ανάστημα ολόκληρης της υγιούς πλευράς της χώρας, δεν υπέκυψε στους εκβιασμούς, εξέδωσε το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης αγνοώντας τις κραυγές από «ψηλά» που απαιτούσαν να κλείσει τα μάτια. Να συγκαλύψει. Και προσέφερε τα μέγιστα, να αποδοθεί έστω «μισή κάθαρση» και τελικά, 7 χρόνια μετά την τραγωδία, να βρεθούν ένοχοι και να καταδικαστούν.
Ένας από τους ενόχους, είναι ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Βασίλης Ματθαιόπουλος. Πλέον, όχι μόνο για πράξεις ή παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία.
Το εφετείο προχθές καταδίκασε εκ νέου τον πρώην αρχηγό της πυροσβεστικής σε ποινή φυλάκισης δύο ετών και έξι μηνών με τριετή αναστολή όπως και στο πρωτόδικο δικαστήριο. Ο Βασίλης Ματθαιόπουλος ήταν κατηγορούμενος για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της απόπειρας παράνομης βίας.
Πρόκειται για τον χυδαίο εκβιασμό που αποπειράθηκε να κάνει σε αυτόν που αποδείχτηκε… ο λάθος άνθρωπος.
Ο πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, όπως αποκαλύπτεται στα σχετικά ντοκουμέντα, απαίτησε από τον Δημήτρη Λιότσιο ουσιαστικά να αποκρύψει τις ευθύνες των ανωτέρων και των πολιτικών προσώπων και να διαφυλάξει, ουσιαστικά, τη συγκάλυψη, προτρέποντάς τον να μην αποκαλύψει τα κρίσιμα στοιχεία και ρίχνοντας τις ευθύνες στις… κακές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή.
Ρωτάμε τον Δημήτρη Λιότσο πώς νιώθει για αυτή την απόφαση. Καταρχάς, μας περιγράφει πόσο δύσκολο ήταν να αντισταθεί στις πιέσεις – σε μια χώρα που ουσιαστικά απέναντι στο μεγάλο συμφέρον, δεν καλύπτει, συνήθως, κανείς τον πιο «μικρό» που λειτουργεί με γνώμονα μόνο τη συνείδησή του.
«Θα ήθελα να μην έχει συμβεί αυτός ο εκφοβισμός και να μην ήμουν μάρτυρας αυτής της απόπειρας συγκάλυψης. Και το λέω αυτό γιατί μπορώ να κατανοήσω καλύτερα από τον καθένα πόσο δύσκολο είναι να αντισταθείς και πόσο μικρός αισθάνεσαι απέναντι στις δυνάμεις που δεν θέλουν να αποκαλυφθεί η Αλήθεια. Είσαι μόνος σου. Δεν ξέρεις ποιον να εμπιστευθείς και πότε να τον εμπιστευθείς. Μπορεί να γίνομαι κουραστικός αλλά δεν θα σταματήσω να λέω πως στην υπόθεση αυτή, αν δεν εμπλέκονταν λαμπρά παραδείγματα δικαστικών λειτουργών, θα μπορούσαν όλα να είναι διαφορετικά ως προς την έκβαση της».
Ωστόσο, η έκβαση αυτής της υπόθεσης που ουσιαστικά σημαδεύει τη νεότερη ιστορία της χώρας μας, περνάει ένα πολύ ισχυρό δίδαγμα. Τόσο ισχυρό, όσο και ικανό για να παραδειγματίσει και τους επόμενους – σε όποια πλευρά κι αν βρίσκονται…
«Έχω τη βαθιά πίστη μετά από αυτή την πολύχρονη διαδικασία πως την Αλήθεια δεν μπορεί να την νικήσει κανείς. Αρκεί να τη σεβαστείς. Νομίζω πως στο Μάτι υπήρξε αυτός ο σεβασμός, από την μεριά όλων όσων προσπάθησαν να την προστατεύσουν. Και θεωρώ πως όσοι στάθηκαν στην σωστή μεριά της ιστορίας το έκαναν με πείσμα αλλά και με υπομονή και αξιοπρέπεια. Η δική μου εμπειρία δείχνει πως η Αλήθεια δεν θέλει οχλαγωγία. Θέλει συνέπεια και σοβαρότητα. Θέλει στοιχεία. Θέλει έγγραφα. Θέλει αποδείξεις. Θέλει να μπορείς να σταθείς μπροστά στην έδρα και να μην σου ξεφύγει ούτε μία λεπτομέρεια», μας λέει.
«Ο δικός μου εκφοβισμός δεν σταμάτησε σε εκείνη τη συνομιλία»…
Χρειάζεται όμως και κάτι περισσότερο, από τα παραπάνω… Όπως εξηγεί:
«Ο δικός μου εκφοβισμός μην νομίζετε πως τελείωσε σε εκείνη την συνομιλία. Συνεχίστηκε και μάλιστα με εμπλοκή ατόμων που είχαν θεσμικό καθήκον την προστασία της Αλήθειας. Με υπονόμευσαν, προσπάθησαν να ακυρώσουν την πραγματογνωμοσύνη, είπαν ότι δεν μπορούσα να κρίνω πράξεις ανωτέρων μου, αλλά ακόμα και σε δεύτερο χρόνο, μέσα στη δικαστική αίθουσα, υπέστη εκφοβισμό για να μην παρουσιάσω όλο το εύρος των στοιχείων που είχα συλλέξει.
Γι’ αυτό ξαναλέω, αν δεν είχα την αίσθηση ότι σε κάθε φάση αυτής της πορείας, υπήρχαν άνθρωποι της δικαστικής εξουσίας που προστάτευαν την υπόθεση, δεν μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα, αν και εγώ θα ήμουν σε θέση να σταθώ όπως έπρεπε μέχρι τέλους.
Η κατάθεσή μου στο πρωτόδικο δικαστήριο ήταν μία δοκιμασία που για πολλούς λόγους τους οποίους δεν θέλω να αναφέρω, με έχει σημαδέψει. Το Μάτι ήταν μία τραγωδία, δεν ήταν φυσική καταστροφή. Η φυσική καταστροφή ήταν μία από τις συνέπειες της τραγωδίας».
«Καθήκον όλων μας να προστατεύουμε την Αλήθεια»
Κι ο Δημήτρης Λιότσος κλείνει με ένα ισχυρό μήνυμα. «Είναι καθήκον όλων μας, από όποια θέση βρισκόμαστε, είτε ως πολίτες, είτε ως στελέχη θεσμικών φορέων, όχι μόνο να προστατεύουμε την Αλήθεια αλλά να συστρατευθουμε ενάντια σε όλες εκείνες τις παθογένειες και τις νοοτροπίες που γεννούν τις τραγωδίες.
Αλλά και σε όλες τις ιδεοληψίες που μας κάνουν να φοβόμαστε να δούμε τα πράγματα όπως είναι. Όπως όμως πραγματικά είναι. Όχι όπως μας βολεύει να είναι. Γιατί όσο συνεχίζουμε να τα βλέπουμε μέσα από χρωματιστά γυαλιά, τόσο πιο κοντά είναι η επόμενη τραγωδία», μας προειδοποιεί.
Ποιος μπορεί να πει ότι δεν έχει δίκιο;
Πηγή: newsbomb.gr
