του Γιώργου Κοκκόλη
Ο Γιώργος Κοκκόλης διετέλεσε Αντιδήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου την περίοδο 2014-2016 και παραμένει εντεταλμένος σύμβουλος για τα οικονομικά και την Ηλ. Διακυβέρνηση. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Παν/μιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο London School of Economics και μετεκπαίδευση στο Harvard. Εργάζεται στον χώρο της επικοινωνίας και της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Το 2012 βραβεύθηκε με το Βραβείο Καρλομάγνος για το ευρωπαϊκό media project “Europe on the Ground’’. Από το 2016 είναι εκλεγμένο μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ.
Την Πέμπτη ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση το οποίο -υποτίθεται- επιχειρεί να επιλύσει μια σειρά από προβλήματα στη λειτουργία των Δήμων.Την Πέμπτη ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση το οποίο -υποτίθεται- επιχειρεί να επιλύσει μια σειρά από προβλήματα στη λειτουργία των Δήμων.
Δυστυχώς, παρά τις φωνές που ακούστηκαν και παρά τη συσσωρευμένη εμπειρία από τη λειτουργία του Καλλικράτη, η πολυδιαφημιζόμενη μεταρρύθμιση αποτέλεσε μια συρραφή διατάξεων που αντιμετωπίζουν κάποια από τα προβλήματα που έχουν ανακύψει. Δεν καλύπτει, όμως, ένα κεντρικό ζήτημα το οποίο είναι αμιγώς πολιτικό και αφορά στο είδος της αυτοδιοίκησης που θέλουμε να έχουμε.
Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, η παρούσα κυβέρνηση διαιωνίζει το σύστημα εναγκαλισμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την κεντρική εξουσία, κόντρα σε κάθε διοικητική λογική και κάθε διεθνή πρακτική. Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου οι σφαίρες λειτουργίας των δύο δομών διοίκησης είναι διακριτές και σε καμία περίπτωση οι δήμαρχοι ή οι περιφερειάρχες δεν είναι με απλωμένο το χέρι απέναντι στα υπουργεία, προκειμένου να λειτουργήσουν στοιχειωδώς.
Με δεδομένο ότι φτάνουμε σ’ ένα οριακό σημείο σε ότι αφορά στην οικονομική κατάσταση της χώρας, είναι η στιγμή για τη μεγάλη πολιτική συζήτηση, η οποία θα οδηγήσει στη σύνταξη ενός νέου Καλλικράτη. Με την εμπειρία των προηγούμενων ετών, η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να σταθεί στα πόδια της, τόσο διοικητικά όσο και οικονομικά.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η κεντρική διοίκηση επέλεξε να αρκείται σε μεταφορά αρμοδιοτήτων, χωρίς πόρους, με υποσχετικές για οικονομική χειραφέτηση σε ένα πολιτικά… μεταφυσικό μέλλον. Παρά τις μεγαλόσχημες διακηρύξεις, είναι προφανές πως δεν μπορεί να σχεδιαστούν αναπτυξιακές ή κοινωνικές πολιτικές όταν οι πόροι στους ΟΤΑ είναι μειωμένοι κατά 60%, οι διαδικασίες ελέγχου και αδειοδοτήσεων πολύπλοκες και το προσωπικό διαρκώς μειούμενο.
Απαιτείται, λοιπόν, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα εξασφαλίζει τη θεσμική θωράκιση και την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων και των Περιφερειών, το οποίο θα περιλαμβάνει:a Αποσαφήνιση και επαναθεσμοθέτηση των αρμοδιοτήτων και των σχέσεων μεταξύ Κεντρικής Κυβέρνησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσα από ένα μόνιμο μηχανισμό που θα εξασφαλίζει ότι δε θα δίνονται αρμοδιότητες, χωρίς πόρους για να υλοποιηθούν.
- Δυνατότητα σύμπραξης δημοσίων με ιδιωτικούς φορείς με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών προς τους δημότες, από τη δημοτική συγκοινωνία και τη στάθμευση μέχρι την αποκομιδή των βλαστικών, την αξιοποίηση δημοτικών ακινήτων και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών.
- Απλοποίηση του συστήματος ελέγχου των ΟΤΑ και εκχώρηση των διαδικασιών ελέγχου στους Ελεγκτές Νομιμότητας και τις αντίστοιχες Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας, με μικρότερο αριθμό στην επικράτεια. Έτσι θα εξασφαλιστούν κοινά κριτήρια και τεκμήρια ελέγχου, σε αντίθεση με τις διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται στις κατά τόπους Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, καθώς και εξορθολογισμός της ελεγκτέας ύλης και των μεθόδων, προκειμένου να υπάρχει στόχευση σε περιοχές υψηλού κινδύνου και ο έλεγχος να αφορά στη νομιμότητα και όχι στην ουσία.
- Αποπολιτικοποίηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων για θέματα ήσσονος σημασίας (π.χ. βεβαίωση εσόδων, έγκριση θέσεων στάθμευσης κλπ) και ενίσχυση των υπηρεσιών. Δεν χρειάζεται η επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών να πρέπει να φτάνει στο Δημοτικό Συμβούλιο.
- Επαναδιάρθρωση των θεσμοθετημένων εσόδων της Αυτοδιοίκησης προς την κατεύθυνση της απλοποίησης και εκχώρηση του ΕΝΦΙΑ (εφόσον αυτό επιτρέπεται από τις γενικές υποχρεώσεις της χώρας)
- Κατάρτιση κυλιόμενων ενοποιημένων προϋπολογισμών και διάσπασή τους σε «λειτουργικό» και «επενδυτικό», με τριετή διάρκεια, προκειμένου να εξασφαλίζεται η λειτουργία των δήμων και μεταξύ διαδοχικών διοικήσεων, αλλά και να αποφεύγονται οι προϋπολογισμοί «ευχολόγια».
Χωρίς τους παραπάνω πυλώνες, η Αυτοδιοίκηση θα είναι δέσμια των πολιτικών επιλογών και των προτεραιοτήτων των εκάστοτε κυβερνήσεων. Περιττό δε να πούμε πως η σημερινή κυβέρνηση, πιστή στον κρατισμό της, επιμένει να κρατά «ομήρους» τους ΟΤΑ και με τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις. Ήρθε η στιγμή οι ίδιοι οι Αυτοδιοικητικοί να αντιληφθούν ότι η ιδιότητα του αιρετού δεν μπορεί να είναι κενό γράμμα σε μια σύγχρονη δημοκρατία.
Διαφορετικά θα αρκούμαστε σε ημίμετρα ή για να χρησιμοποιήσουμε τον Τένεσι Ουίλλιαμς στην «καλοσύνη των ξένων».
