του Τάκη Κουλουμπή
Ο Τάκης Κουλουμπής, κάτοικος Νέας Μάκρης, είναι αθλητικός δημοσιογράφος και εργάζεται από το 1995 στα κανάλια της NOVA ως αρχισυντάκτης, παρουσιαστής αθλητικών εκπομπών και εκφωνητής αγώνων. Παράλληλα έχει εργαστεί σε αρκετές εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και site.
Ξεκινώντας να δουλεύεις στην τηλεόραση δε θες και μεγάλο διάστημα για να καταλάβεις πόσο ψεύτικος είναι ο κόσμος που προβάλλεται στον τηλεθεατή. Από την πρώτη στιγμή, αυτό που εσένα σου φαίνεται μυθικό όταν είσαι στην… απ’ έξω, απομυθοποιείται άμεσα μόλις αρχίζεις να ανήκεις στους… από μέσα.
Θυμάμαι πρώτη φορά το 1994 που θα έβγαινα on camera για δελτίο αθλητικών ειδήσεων στο Tele City, περιμένοντας έξω από το στούντιο μαζί με τον συνάδελφο που θα έλεγε τον καιρό, τον άκουσα να παραπονιέται στον αρχισυντάκτη, ότι δεν είναι έτοιμη η κάρτα με τις αυριανές προγνώσεις από την ΕΜΥ και του απάντησε: «Δεν πειράζει, δείξε την κάρτα της περασμένης Δευτέρας, και άλλαξε την ημερομηνία». Την πρώτη φορά σου κάνει εντύπωση, πολύ σύντομα όμως πεθαίνεις ανοσία.
Από τότε το ένα παραμύθι έφερνε το άλλο. Για την ακρίβεια ελάχιστα πράγματα είναι αληθινά, ή καλύτερα για να μην είμαι άδικος, τίποτα δεν έχει σχέση μ’ αυτό που φαντάζεται ο τηλεθεατής ότι πραγματικά συμβαίνει. Έχω φορέσει και εγώ σακάκι, γραβάτα και από κάτω βερμούδα, έχω συνεργαστεί με αγενέστατους παρουσιαστές που ξαφνικά λίγο πριν βγουν στον αέρα άρχισαν να μιλούν σαν τη μητέρα Τερέζα, έχω δει σχεδόν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ να αλλάζουν άποψη, ανάλογα με το κόμμα που τους προσέφερε τα περισσότερα.
Για να περάσουμε στη σημερινή εποχή της τηλεόρασης, πρόσφατα στο survivor, στο παιχνίδι που έχει καθηλώσει όλη την Ελλάδα, ανακοινώθηκε ότι λόγω τροχαίου ατυχήματος τραυματίστηκαν δύο παίκτες. Διαβάζοντας τον τίτλο της είδησης, νόμιζες ότι είναι «πρωταπριλιάτικο αστείο», καθώς θα ακουγόταν πιο πιθανό να τους έκανε επίθεση πολική αρκούδα στην ερημική παραλία, παρά να τρακάρουν με αυτοκίνητο. Κι όμως το καλά κρυμμένο πίσω από τις κάμερες «παραμύθι» βγήκε στην επιφάνεια. Από το πιο ασήμαντο ως το πιο σημαντικό, κανένα είδος ψέματος δεν μπορεί πια να μου προκαλέσει έκπληξη.
Όπως και δεν μου προκάλεσε έκπληξη και το γεγονός ότι πριν τρία χρόνια ο κορυφαίος Έλληνας δημιουργός μύθων και πλαστών εντυπώσεων, θριάμβευσε στις δημοτικές εκλογές της πόλης μας κάνοντας απλώς τη δουλειά που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον. Να παραμυθιάζει τον κόσμο.
Δυστυχώς και στα άλλα μέσα ενημέρωσης, εκτός τηλεόρασης, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη.
Στο διαδίκτυο, παρακολουθώντας στα social media -κυρίως στο facebook που «δυστυχώς» είναι το μόνο διαδεδομένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης στην Ελλάδα- αυτά που ποστάρει ο κόσμος… σε πιάνει θλίψη. Βλέπεις ανθρώπους άνω των 50 ετών που σαν γενιά δεν πρόλαβαν να εξοικειωθούν με την τεχνολογία, να διαβάζουν και να πιστεύουν τα πάντα. Να «καταπίνουν αμάσητη» οποιαδήποτε βλακεία και αν τους πασάρει το κάθε άγνωστο site και blog που μόνο στον τίτλο της είδησης έχει επτά ορθογραφικά λάθη. Απίστευτα φαινόμενα σαν τον Αρτέμη Σώρρα ξεπήδησαν και γιγαντώθηκαν μέσω ίντερνετ, καθώς σε αντίθεση με την τηλεόραση δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στην ενημέρωση.
Για τις εφημερίδες, σε πιάνει πόνος μόνο και που το σκέφτεσαι. Όλοι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι είτε έχουν βάλει λουκέτο, είτε ετοιμάζονται να το βάλουν, ενώ τη θέση τους έχουν πάρει «φυλλάδες» που προβάλλουν ένα παράξενο μείγμα χαρακτήρων με πρωταγωνιστές πρόσωπα σαν τον Πούτιν, τον Παΐσιο και την Ελένη Μενεγάκη.
Ο μέσος Έλληνας έχει απογοητευτεί από μεγαλοδημοσιογράφους που μιλούσαν δυσνόητα και στην πορεία έγιναν μεγαλοεκδότες και αναζητά την κρυμμένη αλήθεια σε ό,τι βρίσκει πιο κοντά στη δική του νοημοσύνη. Έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει μόνο αυτά που χωρούν στο μυαλό του και να είναι καχύποπτος και αρνητικός σε ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί.
Το κακό είναι ότι το παραμύθι, η παραπληροφόρηση και η μεγάλη ανταπόκριση που βρίσκουν έχουν πλέον ισχυρές συνέπειες. Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Τύπο έχει ξεπεράσει το όριο της ευθύνης που έχει ο Τύπος για την κρίση που βιώνουμε. Χωρίς την πραγματική αλήθεια δεν πρόκειται να ανακάμψουμε και βλέποντας την τάση που επικρατεί διεθνώς, με τον «λαϊκισμό» να έχει κυριαρχήσει στις ισχυρότερες χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, μόνο αισιόδοξοι δεν μπορούμε να αισθανόμαστε. Το ψέμα λένε έχει κοντά ποδάρια, αλλά στην Ελλάδα του 2017 οι λαϊκές ρήσεις, δύσκολα επιβεβαιώνονται.
