Αρχές Οκτώβρη, σε μια γωνία του διεθνούς αεροδρομίου Montreal-Trudeau.
– Καλησπέρα σας, ο λόγος της επίσκεψής σας στο Μόντρεαλ; Διασκέδαση, επαγγελματικές υποχρεώσεις;
– Να πάρω το Παγκόσμιο…
Ο διάλογος είναι μεν φανταστικός, περιγράφει, όμως, με ακρίβεια την αποφασιστικότητα με την οποία η Λυδία Κανελλοπούλου ταξίδεψε στο Μόντρεαλ για το Παγκόσμια Πρωτάθλημα Pole Dancing. Μετά τη δεύτερη θέση στο περσινό παγκόσμιο στην Ισπανία και την επικράτηση επί αθλητριών που έχουν χαρακτηριστεί ως «παιδιά-θαύματα», όπως για παράδειγμα του κοριτσιού-λάστιχο, Έμιλι Μοσκαλένκο, το δικό μας παιδί-θαύμα από τη Νέα Μάκρη είχε ξεκάθαρο στόχο: Χρυσό μετάλλιο. Κι ας ήταν η νεότερη στην καινούρια κατηγορία όπου αγωνίζονται κορίτσια από 15 έως και 17 ετών. Αν μη τι άλλο, είχε μια εξαιρετική προπονήτρια στο πρόσωπο της Νεφέλης Κυρκίτσου.
Τα κατάφερε σχεδόν διά περιπάτου. Με βαθμολογία που για την ίδια «δεν ήταν και πολύ υψηλή, μπορούσα αρκετά καλύτερα, αλλά ήμουν αγχωμένη», άφησε πολύ πίσω τη δεύτερη κατά σειρά αθλήτρια (Γερμανίδα) από τις περίπου 30 που αγωνίστηκαν στην κατηγορία της. Κυρίως, όμως, απέδειξε ότι έχει συνέχεια και η περσινή της παρουσία δεν ήταν απλώς αυτό που ονομάζουμε φωτοβολίδα.
Ο δρόμος… δύσβατος
Αυτό που κάνει την επιτυχία της Λυδίας σημαντικότερη είναι η δυσκολία για να επιτευχθεί. Όταν πέρσι κάναμε την πρώτη συνέντευξη μαζί της, μας εξηγούσε ότι πολύ δύσκολα θα κατάφερνε να πάει στο επόμενο Παγκόσμιο στο Μεξικό λόγω εξόδων.
Η χώρα διεξαγωγής άλλαξε και από Μεξικό πήγαμε σε Καναδά, το αποτέλεσμα όμως όχι. Η Λυδία και η οικογένειά της αδυνατούσαν να βάλουν από την τσέπη τους τα έξοδα του ταξιδιού, της διαμονής και όλων όσα συνοδεύουν ένα τέτοιο ταξίδι. Και πολύ απλά, μια εν δυνάμει αθλήτρια της πρώτης τριάδας (παγκόσμια πρωταθλήτρια όπως τελικά αποδείχθηκε) δε θα συμμετείχε στους αγώνες για οικονομικούς λόγους…
Επειδή, όπως καλά φανταστήκατε, οργανωμένη ομοσπονδία δεν υπάρχει για το Pole Dancing, λυτρωτές της Λυδίας ήταν άνθρωποι που την πίστεψαν. Πρώτη και καλύτερη η Elvira Dubbeld, η οποία και διατηρεί τη σχολή της Λυδίας. Η Elvira είναι η μόνιμη υποστηρίκτριά της, καθώς από τα πρώτα χρόνια που η μικρή ασχολήθηκε με το Pole Dancing, διέκρινε το ταλέντο και τις δυνατότητές της.
«Μας βοήθησαν πολλοί άνθρωποι από τη Νέα Μάκρη που γνωρίζουν τη Λυδία, αλλά και άγνωστοι. Δε θα ξεχάσω έναν νεαρό από τον Νέο Βουτζά που μας πλησίασε και μας έδωσε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, χωρίς προηγουμένως να γνωριζόμαστε ή έστω να έχουμε κοινούς γνωστούς», λέει στη MP η μητέρα της, Τζένη Νικητοπούλου και μας εκπλήσσει, είναι η αλήθεια, αποκαλύπτοντας ότι ελάχιστα βοήθησε η εξαιρετική της παρουσία στο «Ελλάδα Έχεις Ταλέντο».
«Από άποψη οικονομικής στήριξης δεν είχαμε το παραμικρό αποτέλεσμα. Δε βρέθηκαν, δηλαδή, χορηγοί. Αυτό που ουσιαστικά έγινε ήταν να γνωρίσει περισσότερος κόσμος τη Λυδία και, κυρίως, να απενεχοποιηθεί το άθλημα».
Συνολική επιτυχία
Για να αντιληφθεί κανείς πόσο κρίμα είναι που ακόμη δεν υπάρχει συλλογική προσπάθεια και σοβαρή πρωτοβουλία για την ενίσχυση του Pole Dancing στη χώρα μας, αρκεί να πούμε ότι οι έξι αθλήτριες της ελληνικής αποστολής που ταξίδεψαν στο Μόντρεαλ, έφεραν πίσω τέσσερα μετάλλια.
Εκτός από το χρυσό της Λυδίας, η -επίσης Λυδία- Κόλλια με την οποία προπονείται και μαζί, κατέκτησε χρυσό στο Pole Artistic, ενώ κατέλαβε την 3η θέση στη δική της κατηγορία στο Pole Dancing, ενώ δύο κορίτσια από την Ελάτεια πήραν χάλκινο στο ακροβατικό στεφάνι.
Ας ελπίσουμε κάτι να αλλάξει και του χρόνου, στη Λοζάνη που είναι και πιο… εύκολη, να έχουμε μεγαλύτερη εκπροσώπηση και ακόμη περισσότερες επιτυχίες.
