της Άννας Κουφοπούλου
Μια στήλη εμπνευσμένη από εσάς για εσάς. Η στήλη της φωνής σας για τα θέματα της πόλης μας.
Ο χειμώνας έχει ξεκινήσει και τα σπίτια έχουν βάλει τα ζεστά τους. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που δεν βρίσκονται στο σπίτι τους και δεν μπορούν να επιστρέψουν σε αυτό. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πρόσφυγες που φιλοξενούμε έδω και κάποιο διάστημα. Με το κρύο που επικρατεί πλέον, γεννάται η απορία κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι θα μπορέσουν να επιβιώσουν στις καιρικές συνθήκες του χειμώνα.
Λένε ότι το μέλλον βρίσκεται στα χέρια των νέων. Έτσι κι εμείς ρωτήσαμε τη νεολαία της περιοχής μας πιθανούς τρόπους για να προστατέψουμε τους συνανθρώπους μας αυτούς. Η ερώτηση που θέσαμε είναι η εξής: Πολλές εγκαταστάσεις όπου ζουν χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες, θα παραμείνουν ουσιαστικά ακατάλληλες για τον χειμώνα. Μία από αυτές είναι και η κατασκήνωση του Άγιου Ανδρέα, όπου διαμένουν εδώ και 6 μήνες πρόσφυγες-μετανάστες σε σκηνές. Η κυβέρνηση λέει ότι σχεδιάζει να κλείσει τις περισσότερες από αυτές τις εγκαταστάσεις μέχρι τον Ιανουάριο, αντικαθιστώντας τις σκηνές με προκατασκευασμένες οικιστικές μονάδες. Ωστόσο, ο βαρύς χειμώνας έχει ήδη ξεκινήσει και οι πρόσφυγες της περιοχής μας έχουν σημαντικά προβλήματα επιβίωσης. Με ποιον τρόπο μπορούμε εμείς ως πολίτες ή ο δήμος μας να προστατέψουμε τους προσωρινούς κατοίκους της περιοχής μας από τον βαρύ́ χειμώνα που ήδη έχει εμφανιστεί;
Κώστας Στάσης
Πιστεύω πως την αποκλειστική ευθύνη για όλους αυτούς τους ανθρώπους που είναι στην περιοχή μας αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα την έχει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσους μήνες δεν έχει μπορέσει να βρει κάποιες λύσεις και διεξόδους για αυτούς του ανθρώπους έτσι ώστε να τους είχε απελευθερώσει από την χώρα μας και να μπορούσαν να πήγαιναν όπου αυτοί ήθελαν πραγματικά!!! Τώρα από την στιγμή που είναι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας ας δώσει λύσεις και βοήθεια ο κ. Τσίπρας. Καλό θα ήταν να μην μεταφέρει τα προβλήματα της κυβέρνησης του στου δήμους, τους οποίους έχει δημιουργήσει τα hotspot. Ωστόσο επειδή πρέπει να είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα, μια κίνηση από μεριάς μας θα ήταν η μάζωξη διαφόρων προϊόντων πρώτης ανάγκης καθώς και οτιδήποτε άλλο που θα τους βοηθούσε για τον χειμώνα.
Δαναός Κόκκινος
Έχουμε την τύχη να ζούμε σε μία από τις αρχαιότερες και πιο ιστορικές πόλεις της Ελλάδας. Μίας χώρας, δηλαδή, της οποίας το όνομα έχει ταυτιστεί με την έννοια της φιλοξενίας. Έτσι τόσο εμείς οι κάτοικοι, όσο και η δημοτική αρχή του Μαραθώνα υποχρεούμαστε να βοηθήσουμε, όσο είναι δυνατόν, τους ανθρώπους, που έχουν αντιμετωπίσει τις χειρότερες συνέπειες του πολέμου. Η εκμετάλλευση κλειστών χώρων, όπως οικισμάτων των κατασκηνώσεων του Αγ. Ανδρέα, με κατάλληλη θέρμανση και προστασία από το κρύο είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει, για να ζήσουν κι αυτοί αξιοπρεπώς έναν βαρύ χειμώνα. Μιας κι έρχονται Χριστούγεννα, είναι σημαντικό στο πνεύμα των ημερών, σαν πολίτες, να βοηθήσουμε όσο μπορούμε τον συνάνθρωπό μας, ειδικότερα όταν αυτός το έχει ανάγκη.
Βαλεντίνα Κούμουλου
Είναι γεγονός ότι η εγκατάσταση των μεταναστών-προσφύγων στην Ελλάδα γενικότερα έχει φέρει πολλά ερωτήματα στην επιφάνεια. Για μένα το κυριότερο είναι το πώς θα βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν την πατρίδα, τις περιουσίες και τις οικογένειές τους πιθανότατα. Η Νέα Μάκρη δημιουργήθηκε από πρόσφυγες που ήρθαν στη χώρα μας από τη Μικρά Ασία ενόψει της Μικρασιατικής καταστροφής.
Επομένως ως πολίτες αυτού του τόπου, γνωρίζουμε καλά τις σκληρές συνθήκες της μετανάστευσης. Αρχικά, αυτό που θα πρότεινα να κάνει ο Δήμος είναι να επισπεύσει τις διαδικασίες για να γίνουν οι κατασκηνώσεις βιώσιμες και το χειμώνα. Στη συνέχεια, ως πολίτης θεωρώ πως είναι χρέος μας να βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς, όποια και να είναι η θρησκεία και τα πιστεύω τους, βάζοντάς τους μέσα στα σπίτια μας, προμηθεύοντάς τους με ρούχα κατάλληλα για το χειμώνα και κυρίως, παρέχοντάς τους δωρεάν ιατρική περίθαλψη.
Τέλος, θα μπορούσαν να γίνουν εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν από το Δήμο σε συνεργασία με τους πολίτες της Νέας Μάκρης, ώστε να μαζευτεί κάποιο στοιχειώδες ποσό που θα συνεισφέρει στην ενίσχυση των προσωρινών πολιτών του δήμου μας.
Βάσια Καρρά
Είναι γεγονός ότι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως πολίτες αυτού του δήμου είναι το πρόβλημα των προσφύγων. Προφανώς δε χαρακτηρίζεται η παρουσία αυτών των ανθρώπων ως πρόβλημα, αλλά η δική μας ανεπάρκεια να τους στηρίξουμε ανάλογα, ώστε να επιβιώσουν αξιοπρεπώς.
Πόσο μάλλον αυτούς τους δύσκολους καιρικά μήνες κατά τους οποίους το δράμα αυτών των ανθρώπων διογκώνεται μέρα με τη μέρα, σε βαθμό που δύσκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί. Στο πλαίσιο αυτό, συνειδητοποίησα κι εγώ ότι έχει έρθει η ώρα για σημαντικό προβληματισμό και αναζήτηση ουσιαστικών προτάσεων που θα αποφέρουν λύσεις, με σκοπό την καλύτερη και αρμονικότερη συμβίωση των κατοίκων με τους πρόσφυγες/μετανάστες. Από τις πρώτες μου σκέψεις ήταν η εύρεση ανεκμετάλλευτων χώρων το χειμώνα, ακόμα και εγκαταλελειμμένων, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξοπλιστούν με τα απαραίτητα μέσα θέρμανσης, αλλά και να εφοδιαστούν με χρήσιμα γι’ αυτούς αντικείμενα, όπως χαλιά, σκέπαστρα κτλ. Συναυλίες, bazaar και διάφορες εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα μπορούν να οδηγήσουν στη συγκέντρωση χρημάτων για τα προαναφερθέντα.
Επομένως, η ύπαρξη τέτοιων χώρων και παράλληλα η οργάνωση συσσιτίου μπορούν να αποτελέσουν ένα άμεσο και σημαντικό δείγμα βοήθειας προς αυτούς τους ανθρώπους. Κι εδώ κατά τη γνώμη μου προκύπτει και το σημαντικότερο όλων. Η ορθή ενημέρωση περί των προβλημάτων αυτών, αλλά και η γνωστοποίηση των δράσεων θα έχει ως απόρροια την ευαισθητοποίηση περισσοτέρων ανθρώπων, γεγονός που θα φέρει με τη σειρά του αποτελεσματικότερες και πρακτικότερες λύσεις, ακόμη και τη μέριμνα των περιφερειακών οργανισμών. Ας γίνουν αυτοί οι άνθρωποι μέρος της σκέψης μας, της καθημερινότητας μας. Είναι η ελάχιστη χειρονομία ανθρωπιάς και πολιτισμού που οφείλουμε και… μπορούμε να δείξουμε!
Βασιλική Μπίλη
Ματιές απεγνωσμένες,αγκαλιές παγωμένες,ελπίδες στοιβαγμένες σε τέντες…Η θλιβερή πραγματικότητα που μπορεί ο καθένας να αντικρίσει στους προσφυγικούς καταυλισμούς του τόπου μας θα έπρεπε να αποτελέσει εφαλτήριο για προβληματισμό ολόκληρης της τοπικής μας κοινότητας.
Εφόσον η πολιτεία παραπαίει επιρρίπτοντας το μπαλάκι των ευθυνών από γραφείο σε γραφείο είναι οι πολίτες εκείνοι οι οποίοι οφείλουν να αντιμετωπίσουν το εν λόγω θέμα με τη δέουσα σοβαρότητα αποχαιρετώντας γραφικότητες, εγωκεντρισμούς και ταμπού,ενισχύοντας τη δημοτική φωνή με προτάσεις, σχόλια και ανοιχτή συζήτηση με τις πολιτειακές αρχές, πρωτοστατώντας σε κάθε είδους δομή και δράση η οποία δύναται να βοηθήσει ακόμη και με προσωπική προσφορά και αυτοδιάθεση όταν το απαιτούν οι συνθήκες αλλά και συγκροτώντας ομάδες και οργανώσεις που θα παρακινήσουν τις αρμόδιες αρχές να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους συνανθρώπους μας που τους φέρθηκε σκληρά η ζωή.
Ο Δήμος μας μέσω της συνήθειας του να τα καταφέρνει, μπορεί να αντεπεξέλθει ακόμη και στις αντίξοες αυτές συνθήκες, βασική προϋπόθεση όμως είναι η ενεργή συμμετοχή όλων μας με κοινό στόχο, όραμα και όρεξη για δουλειά.
Βαρβάρα Κοντολιού
Κατάσταση συνήθης και πολύπλοκη…Μια ομάδα συνανθρώπων μας σε δυσχερή κατάσταση και εμείς νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε και το πιο βασικό ότι αναρωτιόμαστε αν η βοήθεια θα έπιανε τόπο. Είδη πρώτης ανάγκης για αρχή…συσκευασμένες τροφές, χοντρά ρούχα,κουβέρτες-ο,τι υπάρχει σπίτι. Καλό θα ήταν η προσπάθεια να γίνει σχετικά οργανωμένη και συλλογική.
Σε πολλές πόλεις εφαρμόζεται το σχήμα του “τοίχου της αγάπης”.Πρόκειται για ένα συγκεκριμένο σημείο όπου οι καλοθελητές αφήνουν οτιδήποτε έχουν να προσφέρουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο και είναι πολύ όμορφο γιατί μαζί με τα αγαθά μπορείς να αφήσεις ένα σημείωμα γεμάτο ελπίδα. Επειδή όμως το κρύο δυναμώνει και κάνεις δε ζει μόνο με ελπίδα όταν έρχεται αντιμέτωπος με τις περιβαλλοντικές συνθήκες μια ημερίδα-συγκέντρωση ανάμεσα στους δημότες είναι επιτακτική.
Σε μια τέτοια συνεδρίαση τοπικού τύπου ανάμεσα σε δημότες και τοπικούς φορείς μπορεί να βρει πολύ περισσότερες λύσεις κι αυτό αναφορικά με το ζήτημα της στέγασης. Ως δημότης θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετοί ανεξάρτητοι πολυχώρου που θα μπορούσαν προσωρινά να στεγάσουν μικρές ομάδες ανθρώπων όσο έξω παγώνει τ’αγιάζι. Δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά αλλά αν υπάρχουν τέτοιοι χώροι και υπάρχει θέληση να προσφερθούν θα έλυνε πολύ τον κόμπο αφενός της υπερβολικά μαζικής στοίβαξης σε ένα χώρο κι αφετέρου του κρύου που ευνοεί αρρώστιες και εξαντλεί τους ανθρώπους.
Αλεξάνδρα Χρυσανθάκη
Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό το φαινόμενο της προσφυγικής κρίσης πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, το οποίο απασχολεί σε υψηλό βαθμό την χώρα μας και ολόκληρη την Ευρώπη.
Ενώ το ζήτημα αυτό βρίσκει την Ελλάδα σε γενικές γραμμές απροετοίμαστη και απροστάτευτη, ωστόσο έχουν καταγραφεί σημαντικές προσπάθειες αντιμετώπισης του, τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης, όσο και από τους τοπικούς φορείς και τους ίδιους τους πολίτες. Ειδικότερα στην περιοχή μας, ως γνωστών, φιλοξενείται ένα μερικό ποσοστό προσφύγων στην κατασκήνωση του Άγιου Ανδρέα.
Οι κρύες μέρες του χειμώνα έχουν ήδη εμφανιστεί και οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας ότι οι εγκαταστάσεις, στις οποίες διαμένουν οι πρόσφυγες, πράγματι δεν θεωρούνται κατάλληλες για αυτές τις καιρικές συνθήκες. Ως κάτοικοι του δήμου Μαραθώνος λοιπόν, όντας συνειδητοποιημένοι επί του θέματος αυτού, μπορούμε να αναζητήσουμε απλούς, βασικούς τρόπους προστασίας τους από τον χειμώνα, συνεισφέροντας ο καθένας με τον δικό του τρόπο, έως ότου τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο των προκατασκευασμένων οικιστικών μονάδων.
Συγκεκριμένα μπορούμε σίγουρα να προσφέρουμε χειμωνιάτικα ρούχα, δηλαδή μπουφάν, παλτό, πουλόβερ, ισοθερμικά ρούχα, γάντια, ζεστές κάλτσες, σκούφους, κασκόλ, παπούτσια κλπ. Επίσης η παροχή κλινοσκεπασμάτων (κουβέρτες, παπλώματα, υπνόσακοι κλπ) θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμη για την χειμερινή περίοδο.
Από την άλλη πλευρά ο ίδιος ο Δήμος σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς πιστεύω πως θα μπορούσε να τους διαθέσει για ορισμένο χρόνο κάποιον χώρο, ένα κτήριο αχρησιμοποίητο, ώστε να μπορέσουν, πόσο μάλλον τα μικρά προσφυγόπουλα, να προστατευτούν από τις βροχερές μέρες.
Είμαι βέβαιη πως οι πολίτες του δήμου Μαραθώνος θα ανταποκριθούν άμεσα στην έκκληση για βοήθεια και θα δείξουν για μια ακόμη φορά την αμέριστη αλληλεγγύη τους. Οι Έλληνες ανέκαθεν ήταν και θα είναι φιλόξενος λαός και πάντα πρόθυμος να υποστηρίξει κατατρεγμένους από εμπόλεμες ζώνες που χρήζουν βοήθειας.
