Άννα Κουφοπούλουτης Άννας Κουφοπούλου
Μια στήλη εμπνευσμένη από εσάς για εσάς. Η στήλη της φωνής σας για τα θέματα της πόλης μας.

Άγχος, νεύρα, φόβος, αφοσίωση, συγκέντρωση, διάβασμα, απελπισία, ικανοποίηση, απογοήτευση κι άλλα τόσα πολλά. Όλα αυτά τα συναισθήματα τα ζει κάθε μαθητής της Γ’ Λυκείου μέσα σε μια χρονιά. Μια δύσκολη χρονιά. Ίσως την πιο δύσκολη στα μαθητικά του χρόνια. Είναι η χρονιά που διαγωνιζόμαστε στις πανελλαδικές εξετάσεις, που από παιδιά πιστεύουμε ότι απ’ αυτήν κρίνεται όλη η ενήλική μας ζωή (μέγα λάθος!).

Φανταστείτε τώρα, λοιπόν, μέσα σε όλη αυτή τη χρονιά, να συμπεριλάβει κανείς και μια πανδημία. Ένα παγκόσμιο φαινόμενο που πλήττει όλο τον κόσμο και βάζει και τη χώρα μας σε ένα ιδιότυπο καθεστώς. Εσύ, όμως, πρέπει να είσαι εκεί, αφοσιωμένος στον στόχο σου. Να συγκεντρωθείς, να παραμείνεις σε πρόγραμμα, να εκμεταλλευτείς κατάλληλα την κάθε στιγμή και να μπορέσεις εν τέλει να πετύχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Και είσαι μόλις 17 ετών… Πώς θα αντεπεξέλθεις;Αν όχι όλοι μας, τουλάχιστον οι περισσότεροι έχουμε περάσει απ’ αυτή τη «δοκιμασία». Και σίγουρα, όσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι όσο σοβαρά ή δραματικά έμοιαζαν τότε. Η επιτυχία στις εξετάσεις δε συνεπάγεται επιτυχία και στη ζωή, και η αποτυχία σε αυτές σίγουρα δε φέρνει το… τέλος του κόσμου.

Ακόμη κι αν οι τελειόφοιτοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν εκείνη τη στιγμή, εμείς πρέπει να τους συμβουλέψουμε και να τους συμπαρασταθούμε.

Θέλοντας λοιπόν να βοηθήσουμε όλους εκείνους που φέτος ξεκινούν τον σημαντικότερο αγώνα της μαθητικής τους ζωής, στον απόηχο της ανακοίνωσης της ιστορικής πτώσης των Βάσεων, αποφασίσαμε να ρωτήσουμε παιδιά που έδωσαν την περασμένη σχολική χρονιά πανελλαδικές εξετάσεις και βίωσαν από πρώτο χέρι όλη αυτή την πίεση με το έξτρα βάρος του κορωνοϊού και της καραντίνας, πώς χειρίστηκαν την κατάσταση.

Καλή… διαδρομή σε όλους. Δε θέλει τόσο κόπο, όσο πρόγραμμα.


Βασίλης Βιζακόπουλος

Είναι πολύ δύσκολο στην ηλικία μας, την ηλικία του «μαθαίνω να διαχειρίζομαι καταστάσεις ως ενήλικας», στην ηλικία που το αίμα μας βράζει, να καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε στην πρόκληση των Πανελλαδικών. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μας, όπου μονάχα εμείς κρατάμε το μέλλον στα χέρια μας, μόνο εμείς μπορούμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Όσο αγχωτικό κι αν ακούγεται αυτό, καμιά φορά η απαισιοδοξία είναι απαραίτητη για να έρθει η επιτυχία και για να φτάσουμε τον στόχο. Ουσιαστικά βλέπεις την πραγματικότητα, με τα θετικά και τα αρνητικά της. Κι αν γνωρίζεις τα αρνητικά της, μπορείς και να τα διαχειριστείς πιο εύκολα! Απλά θέλω να ξέρετε κάτι. Δεν είστε μόνοι σας σε όλο αυτό το ταξίδι. Σιγά σιγά θα συνειδητοποιήσετε ότι έχετε δίπλα σας την οικογένειά σας και τους φίλους. Τα άτομα που αγαπάτε και σας αγαπούν είναι εκεί για να σας στηρίξουν. Οπότε να μοιράζεστε τα άγχη σας, τις ανησυχίες και τις φοβίες σας μαζί τους. Όπως επίσης και τις επιτυχίες σας! Όπως και να έχει, να θυμάστε ότι υπάρχουν διάφορες ευκαιρίες για έναν στόχο. Δεν είναι μονόδρομος ο στόχος σας! Στη ζωή θα έχετε και πολλές ευκαιρίες και διαφορετικούς τρόπους να πετύχετε! Καλή επιτυχία σε όλους!


Μίνα Προύσαλη

Στο πλαίσιο της πανδημίας, η χρόνια που πέρασε παρουσίασε πολλά εμπόδια και δυσκολίες στα παιδιά που πάλευαν για την εισαγωγή τους σε μια σχολή. Ούσα κι εγώ μέρος αυτού του συνόλου των μαθητών που κλήθηκαν να διαγωνιστούν στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις, ήρθα αντιμέτωπη με πολλές αλλαγές, εμπόδια και δυσκολίες που πολλές φορές με έκαναν να αισθάνομαι πως απομάκρυνομαι από τον στόχο-όνειρο μου. Η παραμονή στο σπίτι που διήρκεσε βδομάδες κι η καθημερινή ενημέρωση για τη ραγδαία εξάπλωση του κορωνοϊού επηρέασαν σημαντικά την ψυχολογική μας κατάσταση, αλλά και το πρόγραμμα του διαβάσματός μας. Έχοντας ζήσει, λοιπόν, κι εγώ όλο αυτό, θέλω να συμβουλέψω τα παιδιά που καλούνται φέτος να παλέψουν για το όνειρό τους κάτω από εξίσου απαιτητικές συνθήκες, ότι αξίζει να οπλιστούν με υπομονή κι επιμονή, ώστε να τα καταφέρουν. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πρέπει να προσπαθούμε παραπάνω, διότι καμία «αναποδιά» δεν είναι αξία να μας σταματήσει και να μας στερήσει το δικαίωμα να κυνηγήσουμε τον στόχο μας. Μην ξεχάσετε, λοιπόν, να έχετε μαζί σας τη μάσκα σας, αλλά κυρίως επιμονή και θέληση!


Αλέξανδρος Προύσαλης

Η χρονιά που μας πέρασε ήταν για όλους μας απρόσμενα περίεργη. Αντίστοιχα και για εμάς που δίναμε πανελλαδικές κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες. Τους περισσότερους η καραντίνα τούς αποσυντόνισε, ωστόσο υπήρχαν κι ορισμένοι που εκμεταλλεύτηκαν τον επιπλέον χρόνο που είχαν για να διαβάσουν ακόμα πιο πολύ. Όπως και να έχει, βοήθησε περισσότερο το γεγονός ότι η ύλη μειώθηκε, ακόμα κι αν οι περισσότεροι την είχαμε ήδη ολοκληρώσει πριν το lock down. Στα παιδιά που δίνουν φέτος εξετάσεις θα συνιστούσα να έχουν ένα πολύ καλό πρόγραμμα διαβάσματος. Σε περίπτωση δεύτερης καραντίνας να μην επηρεαστούν, να μην το χαλάσουν, να ξυπνούν και να κοιμούνται τις ίδιες ώρες με αυτές του σχολείου, προκειμένου να διατηρήσουν «ρυθμό» και να ξεκουράζονται σωστά για να έχουν πιο καθαρό μυαλό. Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά!

Προηγούμενο άρθροTaboom #47: Κορώνα στο κεφάλι μου!
Επόμενο άρθροΓιώργος Κοτταρίδης: «Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα»…