«Το αδύνατο είναι άποψη, όχι όμως και γεγονός»
Η φράση «Το αδύνατο είναι άποψη, όχι όμως και γεγονός» αποδίδεται στον Πολ Χόκεϊ, ακόμη ένα άτομο με αναπηρία (ακρωτηριασμένο χέρι λόγω καρκίνου σε ηλικία 3 εβδομάδων) που με τη σειρά του ισοπέδωσε το «δε γίνεται».
Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΡΓΙΟΣ
Κατά πάσα πιθανότητα, αν όχι σίγουρα, έχετε ακούσει με δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, αφορμές τη φράση «δεν υπάρχει δεν μπορώ, δε θέλω υπάρχει». Και συνήθως, συνοδεύεται με ανόητα παράδειγμα, ανίκανα να σε πείσουν ότι όντως μπορείς να προσπεράσεις αυτό που τώρα σου φαίνεται βουνό.
Υπάρχουν, ωστόσο και περιπτώσεις, όπως αυτή η συγκυρία εδώ, που περνούν το μήνυμα σε δευτερόλεπτα. Γιατί αλίμονο αν πεις «δεν μπορώ» σε κάτι καθημερινό, όταν διαβάσεις για τον τυφλό, την πάσχουσα από σκλήρυνση κατά πλάκας και τον τύπο με τα προσθετικά πόδια που κατέκτησαν την υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Το Έβερεστ. Έφτασαν, δηλαδή, στα 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας επιβεβαιώνοντας ότι «το αδύνατο είναι άποψη, όχι όμως και γεγονός».
Arunima Sinha
Αν μη τι άλλο πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία. Η Ινδή Αρουνίμα, μόλις στα 24 της ταξίδευε με τρένο στην πατρίδα της, όταν μπήκε στο μάτι ληστών. Αιτία ένα χρυσό κολιέ, περασμένο γύρω από τον λαιμό της. Οι άγνωστοι τής επιτέθηκαν, κατάφεραν να αποσπάσουν το κολιέ και στη συνέχεια, για να ξεφορτωθούν κάθε πιθανό μελλοντικό μπελά, την πέταξαν από το τρένο ενώ βρισκόταν εν κινήσει. Φρικτό ε; Όχι τόσο, όσο αυτό που συνέβη στη συνέχεια. Η Αρουνίμα προσγειώθηκε στις απέναντι ράγες και ήταν τόσο άτυχη, που αυτό συνέβη όταν ερχόταν τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση. Πριν προλάβει καν να αντιδράσει, τόνοι ολόκληροι πέρασαν πάνω από το αριστερό της πόδι…
Την Πρωταπριλιά του 2013, με τρία πλέον μέλη αλλά πολλή πίστη στις δυνάμεις της, ξεκίνησε το ταξίδι προς την κορυφή του Έβερεστ. Έναν μήνα και 20 ημέρες αργότερα, τα ΜΜΕ παγκοσμίως έγραφαν για την πρώτη ακρωτηριασμένη γυναίκα που έφτασε 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. «Έφερα εις πέρας το πιο τρελό όνειρό μου», δήλωσε την ημέρα που ο Πρωθυπουργός της χώρας Ναρέντρα Μόντι παρουσίαζε το βιβλίο της “Born again on the mountain”».
Lori Schneider
Το 1999, σε ηλικία 43 ετών, η Αμερικανίδα καθηγήτρια διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας. Όποιος γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει σήμερα, 2019, η σκλήρυνση κατά πλάκας, αντιλαμβάνεται πόσο πιο άνιση ήταν η μάχη 20 χρόνια νωρίτερα. Όχι τόσο δύσκολη πάντως για να ρίξει νοκ άουτ τη Λόρι Σνάιντερ. Στα 53 της, ατενίζοντας τον κόσμο από ύψος 8.848 μέτρων, μπορούσε να υπερηφανεύεται ότι ολοκλήρωσε κι αυτή το Seven Summits Challenge. «Το τι κουβαλάς μέσα σου, το ποιος είσαι, αυτό είναι που έχει σημασία»…
Erik Weihenmayer
Σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία, αυτή των 13 ετών, είχε την ατυχία να χάσει την όρασή του. Χάνοντας τη δυνατότητα να βιώνει, όπως οι υπόλοιποι, ασήμαντες και σημαντικές στιγμές της ζωής του, όχι μόνο δεν παραδόθηκε, αλλά βάλθηκε να αποδείξει στον εαυτό του και κατ’ επέκταση στους υπόλοιπους πως όλα είναι πιθανά. Ακόμα και αν δεν μπορείς να τα δεις. Στις 25 Μαΐου 2001, έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα τυφλός άνθρωπος που κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή του Έβερεστ. Και πάλι, δεν του ήταν αρκετό. Επτά χρόνια αργότερα, το 2008, ολοκλήρωσε την πρόκληση των Seven Summits κατακτώντας τις υψηλότερες κορυφές κάθε ηπείρου, κάτι που και μόνο που το ακούς, ζαλίζεσαι. Έχοντας πια υλοποιήσει τα παιδικά όνειρά του, ο Αμερικανός, αθλητής, ακτιβιστής, συγγραφέας και motivational speaker ίδρυσε την οργάνωση “No Barriers”. Στόχος της η παροχή βοήθειας σε άτομα με ειδικές ανάγκες προκειμένου, με τη σειρά τους, να υλοποιήσουν τους δικούς τους στόχους.
Mark Inglis
Ανάθεμα κι αν θα σας συγκινούσε έστω και το παραμικρό που σχετίζεται με βουνά και κατακτήσεις αν κατά τη διάρκεια αναρρίχησης χάνατε και τα δυο σας πόδια από κρυοπαγήματα. Όσο κι αν λατρεύεις ένα χόμπι, σου προκαλεί τρόμο όταν συνδέεται με ένα τόσο καθοριστικό ατύχημα. Ο Νεοζηλανδός Μαρκ Ίνγκλις αποτέλεσε την εξαίρεση. Αντιμετώπισε τις φοβίες του και δεν τις νίκησε απλώς. Τις κατατρόπωσε… Το 2006, σε ηλικία 47 ετών, έγινε ο πρώτος άνθρωπος χωρίς πόδια που κατέκτησε το Έβερεστ, χρησιμοποιώντας προσθετικά μέλη.
«Αν νομίζετε ότι όλο αυτό το έκανα για να γίνω ο πρώτος ακρωτηριασμένος που κατέκτησε το Έβερεστ, πέφτετε έξω. Όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από την ορειβασία. Και η κορυφή του Έβερεστ αποτελεί ούτως ή άλλως το όνειρο κάθε ορειβάτη και για μένα την αρχή μιας περιπέτειας».
Ο 57χρονος σήμερα Νεοζηλανδός είναι πτυχιούχος Βιοχημείας και εξαιρετικός ποδηλάτης, έχοντας μάλιστα κατακτήσει αργυρό μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000.
Tom Whittaker
Γεννημένος στο Γιορκ της Βρετανίας το 1948, ο Γουίτακερ έπεσε θύμα τροχαίου ατυχήματος το 1979. Για καλή του τύχη έζησε, για κακή του, όμως, έχασε το δεξί του πόδι. Ήταν ήδη φαν της ορειβασίας, ενός χόμπι που ελάχιστοι γνώριζαν τότε και ακόμη λιγότεροι αγαπούσαν, και το απροσδόκητο πρόβλημα δεν του στάθηκε εμπόδιο να συνεχίσει. Το 1995 έκανε την πρώτη του απόπειρα να κατακτήσει το Έβερεστ, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Ανάλογη κατάληξη είχε και η δεύτερη και λογικά σκέφτεται κάποιος ότι ίσως τελικά και να μη γίνεται να ανέβεις στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου με ένα πόδι. Αυτόν τον κάποιο διέψευσε ο Γουίτακερ στις 27 Μαΐου του 1998, όταν στην τρίτη του απόπειρα, έγινε ο πρώτος άνθρωπος με αναπηρία που ανεβαίνει στην υψηλότερη κορυφή του κόσμου. Ο Βρετανός πέτυχε τότε κάτι πολύ σημαντικό κι ας μην το είχε στο μυαλό του όταν ξεκινούσε τις διαδοχικές προσπάθειες. Αποτέλεσε το παράδειγμα για άλλους ανθρώπους με αναπηρία να παλέψουν. Και να παλέψουν όχι μία και δύο, αλλά όσες φορές χρειαζόταν για να τα καταφέρουν.
