Τα κατάφερε ο Ντόναλντ Τραμπ. Ειλικρινά, δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα γράψω σε editorial κάτι θετικό για έναν τέτοιο τύπο. Παρά τις αμφιβολίες μου και τις αμφιβολίες κάποιων από εσάς, νομίζω ότι κατάφερε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές.
Κατάπαυση πυρός στη Γάζα, απελευθέρωση ομήρων και αιχμαλώτων και μπροστά μας –Τραμπ θέλοντος και Θεού επιτρέποντος– καλύτερες μέρες για την πολύπαθη Παλαιστίνη, διαρκή ειρήνη για τη Μέση Ανατολή.
Κάτι ιδιαίτερο έχει αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος… Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ο σεβασμός –θα μπορούσα να γράψω και η δουλοπρέπεια– με την οποία τον αντιμετωπίζουν πολλοί ξένοι ηγέτες. Ιδιαίτερα οι Ευρωπαίοι. Μα, θα μου πείτε, αυτός κατάφερε να εξοπλίζεται η Ουκρανία με όπλα αμερικανικής προέλευσης και να τα πληρώνουν… οι Ευρωπαίοι. Είναι μεγάλος ηγέτης ή είναι πολύ μικροί οι δικοί μας; Η ιστορία θα το δείξει.
Πάντως, δεν έχω δει ποτέ τόσους πολλούς ηγέτες να τον χειροκροτούν, να τον κολακεύουν και να θεωρούν έναν καλό λόγο από εκείνον ως το δικό τους Νόμπελ.
Τέτοιο φαινόμενο δεν πιστεύω ότι έχει παρουσιαστεί ξανά στην παγκόσμια Ιστορία. Πολλές φορές έχουμε δει αυλικούς ή απλούς πολίτες να προσκυνούν και να χειροκροτούν ηγέτες. Αλλά ποτέ δεν έχω δει εγώ προσωπικά τόσους πρωθυπουργούς, προέδρους και βασιλείς να υποκλίνονται σε έναν άλλο πρόεδρο…
Στη Γάζα έγινε τελικά αυτό που έλεγε κι ο Εβραίος φιλόσοφος, ο οποίος προφήτευσε ότι η πολυπόθητη ειρήνη θα έρθει για τους δυο λαούς, μετά από μεγάλη καταστροφή και για το Ισραήλ και για την Παλαιστίνη. Και τι άλλο να γίνει; Έχουν ήδη πονέσει πολύ! Και οι Ισραηλινοί με 1.700 νεκρούς, μα κυρίως οι Παλαιστίνιοι… με 67.000 νεκρούς, από τους οποίους το 30% ήταν παιδιά. Εικόνες ζωντανών στη Γάζα θυμίζουν εικόνες από τα ναζιστικά στρατόπεδα αποστεωμένων ανθρώπων να σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί…
Αυτό που έχει γίνει εκεί δεν μπορεί να αναιρεθεί. Οι νεκροί δε θα επανέλθουν στη ζωή και τα τραύματα δε θα επουλωθούν ποτέ εντελώς. Η ειρήνη, όμως, πρέπει πάση θυσία να επιβιώσει!
Διατυμπανίζει ο Τραμπ ότι σταμάτησε ακόμα επτά πολέμους, ίσως με μια μικρή δόση υπερβολής ή παραπλάνησης. Παρόλα αυτά, με αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα, έχει θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για το επόμενο Νόμπελ Ειρήνης και νομίζω ότι του αξίζει. Το επόμενο στοίχημα, βέβαια, είναι πολύ δυσκολότερο.
Κι αναφέρομαι στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Είναι πολύ μεγάλα τα συμφέροντα, ας μην γελιόμαστε. Εδώ θα δοθεί σκληρή μάχη ανάμεσα σε έναν εγωπαθή και φιλόδοξο πρόεδρο, που του αρέσει ο τίτλος του παγκόσμιου ειρηνοποιού, με έναν μεγάλο αντίπαλο που δεν είναι άλλος από την πολεμική βιομηχανία.
Εγώ θα κλείσω τα περί Τραμπ, με την ευχή για μια διαρκή ειρήνη στη Μέση Ανατολή! Μακάρι να συνειδητοποιήσει ο Αμερικανός πρόεδρος ότι στον αγώνα του για παγκόσμια ειρήνη, θα έχει όλους τους λαούς μαζί του.
