Τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάμε για τον Νίκο Καζαντζάκη και το δέος της μελέτης και της συγγραφής του. Ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα δοκιμίων στο κόσμο που παραθέτουν αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου και φυσικά μιλάμε για την «Ασκητική». Μοιράζομαι ένα κομμάτι του και προτρέπω στην βαθιά του μελέτη που, όχι μόνο θα μας εμπλουτίσει το μυαλό, αλλά και θα μας ανακουφίσει μέσα σε μια εποχή που η «κρίση» έχει κατακλύσει την καρδιά μας. Ένα έργο που όσες στήλες και να αφιερώσουμε δεν θα φτάσουν…. Σήμερα ας πάρουμε μια γεύση…απίστευτων Λέξεων και Σκέψεων!

«Δεν δέχομαι τα σύνορα, δεν με χωρούν τα φαινόμενα, πνίγομαι! Την αγωνία τούτη βαθιά αιματηρά να τη ζήσεις είναι το δεύτερο χρέος. Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή, του αρέσει να παίζει ‘μα η καρδιά αγριεύει, δεν καταδέχεται αυτή να παίξει, πλαντάει και χιμάει να ξεσκίσει το δίχτυ της ανάγκης…»

«…Ένα μονάχα λαχταρίζω ‘ Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα, τι είναι το μυστήριο που με γεννάει και με σκοτώνει,  και αν πίσω από την ορατή ακατάπαυστη ροή του κόσμου κρύβεται μια αόρατη ασάλευτη παρουσία…»

Με τι απλότητα ο μεγάλος συγγραφέας εκφράζει τον ύψιστο προβληματισμό και την μεγάλη προσδοκία του ανθρώπινου γένους. Τα δυο σημαντικότερα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν, ο νους και η καρδιά, σε μια συνεργασία μαγική για το αποτέλεσμα της αντίληψης της πραγματικότητάς μας. Η καρδιά παρ’ όλους τους κανόνες και τους νόμους κάθε εποχής, ελεύθερη πάντα θα αναρωτιέται για την ουσία, τον σκοπό και τον στόχο της ίδιας της ύπαρξής μας, και ο νους με τα φαινόμενα τα περιβαλλοντικά και με της πέντε αισθήσεις πάντα θα κτίζει και θα φτιάχνει μια πραγματικότητα, μια εικόνα, κάτι αποδεκτό  με τη λογική, που μέσα  σε αυτό θα μπορούμε να ζούμε.

Ο Νους βολεύεται από ανάγκη για να μπορεί ο άνθρωπος να λειτουργήσει μέσα στις διαστάσεις που του έχουν παρουσιαστεί, μα η καρδιά χιμάει να βρει την αλήθεια πίσω από την ανάγκη και αυτό είναι που οδήγησε τον άνθρωπο στην εξέλιξη, την πρόοδο και την ανάπτυξη, όχι όπως τα εννοούν οι πολιτικοί αλλά με την αξία τους την εννοιολογική, τη βαθιά και την αληθινή, την πνευματική πρόοδο που σταδιακά μπορεί να οδηγήσει το ανθρώπινο γένος σε μια πιο φωτεινή ζωή. Θα συμφωνούσε και ο Αϊνστάιν λέγοντας πως «Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση», γιατί η φαντασία για μένα είναι κομμάτι της καρδιάς. Η αγωνία της αναζήτησης, της εσωτερικής μας φιλοδοξίας να κατανοήσουμε την ουσία του κόσμου και κατά επέκταση της καρδιάς μας είναι η ρίζα της μεταμόρφωσης μας σε πνευματικά όντα που λειτουργούν μέσα στον υλικό κόσμο του νου. Κάθε πρόταση του Καζαντζάκη είναι μια ολόκληρη ζωή ανακάλυψης με βίωμα πέρα από τις γνωστές σε όλους μας τρεις διαστάσεις.

Η διαδρομή αυτής της βαθιάς αγωνίας που κατέχει η ελεύθερη καρδιά δεν είναι ένα εύκολο μονοπάτι και ίσως γι’ αυτό χρησιμοποιείται η λέξη «αιματηρά» στην πρόταση. Αν το κάθε ανθρώπινο ον ακολουθούσε τη «φωνή» της καρδιάς του τότε ο κόσμος που θα δημιουργούταν σε συνεργασία με τα φαινόμενα του νου θα πλησίαζε περισσότερο αυτό που ουτοπικά θα ονομάζαμε «ευτυχισμένη πραγματικότητα», φυσικά σε μια πολύ γενική έννοια και με τη λογική ότι το συναίσθημα είναι πιο κοντά στην «ευτυχία» από τη λογική. «Λαχταρώ» να γνωρίσω την αόρατη ασάλευτη παρουσία, τον Θεό; Τον Δημιουργό; Το σύμπαν; Ότι και να βρίσκεται πέρα και πίσω από τα αντιληπτά μας φαινόμενα, μα ένα είναι σίγουρο με βάση τον Καζαντζάκη… ότι σίγουρα «κάτι» υπάρχει. Ίσως σημασία δεν έχει τι θα μπορούσε να είναι αυτό, αλλά αναμφισβήτητα σημασία έχει η διαδικασία της αναζήτησης αυτής, και τα πρακτικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής μας. Θα μπορούσα να το παρομοιάσω όλο αυτό με το γνωστό σε όλους μας Ταξίδι στην Ιθάκη, γιατί στο Χρόνο που βρισκόμαστε εδώ υλικά, έχει νόημα πάντα να ερευνούμε το άυλο, το αόρατο γύρω μας, αλλά και να αμφισβητούμε το ορατό που μας παρουσιάζεται. Διότι εκεί μπορεί να κρύβονται απαντήσεις για τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής, αλλά και απαντήσεις για τους πιο προσωπικούς μας προβληματισμούς. Ναι, τα βιβλία και οι σελίδες τους ίσως και να κρύβουν τις λύσεις στους σύγχρονους προβληματισμούς μας, ίσως αν ακούσουμε προσεκτικά τις ιδέες πίσω από τις λέξεις που διαβάζουμε να βρούμε αυτό που πάντα υπήρχε…. μια αλήθεια, για τον καθένα μας διαφορετική …Λέξεις για Σκέψεις… Έννοιες …Εικόνες…

Προηγούμενο άρθροΗ Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αναφορών στο εργοτάξιο του ΧΥΤΑ
Επόμενο άρθροΣτολίστηκε η Παραλία Μαραθώνα!