Δεν υπάρχει κάτι πιο ελπιδοφόρο και ουσιαστικό από το να βλέπεις ανθρώπους να χρησιμοποιούν το πείσμα τους για σκοπό με ουσία. Πόσο διαφορετική θα ήταν η πραγματικότητα αν μπορούσαμε η δύναμη μας να είναι η αγάπη. Πρόσφατα στις ειδικές βραβεύσεις που έκανε ο σύλλογος μαραθωνοδρόμων Μαραθώνα «Τελμησσός», στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, βρέθηκα εξ απροόπτου, γνωρίζοντας ένα τέτοιο παράδειγμα πείσματος που με έκανε για άλλη μια φόρα να ελπίζω και να πιστεύω στην πυγμή της αληθινής αγάπης. Δεν μπορούσα να αντισταθώ στην Ιδέα να αφιερώσω την στήλη μου σε μια μητέρα και το γιο της, για να τους γνωρίσετε. Η Ολια Ασπρίδου και ο Λουκάς Ιωάννης Πρωτονοτάριος είναι μια αλήθεια που πολλοί φανταζόμαστε γύρω μας, μα λίγοι βιώνουμε. Ο Λουκάς είναι 22 χρονών και γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση, αυτό όμως για καμιά στιγμή δεν στάθηκε εμπόδιο στο να αποκτήσει και εκείνος νόημα και στόχο στην ζωή του. Φυσικά όλο αυτό το ταξίδι που τον οδήγησε επανηλημένα στην πρώτη θέση δεν θα μπορούσε ποτέ να το κάνει χωρίς την στήριξη της μητέρας του, Ολιας. Η φύση δίνει στην μάνα μια δύναμη που δεν έχει όρια και η Όλια είναι μια γυναίκα με χαρακτήρα και πείσμα για ένα στόχο σε χιλιόμετρα που τίποτα δεν αποδίδει παραπάνω από την «ικανοποίηση» της να βλέπει το γιο της να χαμογελά… Κι όμως αυτή η ικανοποίηση κρύβει μέσα της μια μάχη, πολύ αγάπη, πολύ ομορφιά, πολύ ουσία και πολύ ελπίδα για όλους. Αυτή η ικανοποίηση δεν είναι προσωπική, δεν ανήκει μόνο στον Λουκά, ανήκει σε όλους μας, γιατί μέσα από αυτό το παράδειγμα ζωής μπορούμε να κοιτάμε την ζωή κατάματα χωρίς να φοβόμαστε ότι δεν θα τερματίσουμε! Η Ολια είναι από την Κωνσταντινούπολη και ήρθε 1 ετών στην Αθήνα, μετά στο παλιό Φάληρο και κάποια στιγμή στο εξοχικό της στον Μαραθώνα, όπου και μένει πλέον μόνιμα 22 χρόνια. «Έχω άλλα 2 παιδιά που δυστυχώς δεν έχω τον χρόνο να ασχοληθώ όσο θα ήθελα. Είναι πολύ δύσκολο συναισθηματικά για μια μητέρα που έχει παιδί με εγκεφαλική παράλυση. Πάντα θα νιώθει ενοχές προς τα άλλα παιδιά της που ίσως να την είχαν εξίσου ανάγκη.» Αυτό που διαπίστωσα εγώ με τη συζήτηση που είχα με τον Λουκά και την Όλια είναι ότι όσο δύσκολα και να είναι, μπορούν και ξεπερνάνε όλα τα εμπόδια μαζί, γιατί η ενέργεια που έχουν είναι σχεδόν υπερφυσική! Τα δάκρυα μου και η συγκίνηση μου ήταν από θαυμασμό. Μακάρι όλες οι μητέρες και πρώτη εγώ, να αντιληφθούμε όπως η Όλια ότι όλα είναι δυνατόν να τα παρέχουμε στα παιδιά μας, αρκεί να υπάρχει όνειρο, στόχος, επιμονή και υπομονή…
«Κάθε μέρα, τα τελευταία τρία χρόνια, πάμε στο Ολυμπιακό Στάδιο για να προπονηθεί ο Λουκάς… Είμαι μόνη μου γι’ αυτό και μπορώ να δίνω όλο τον χρόνο μου στον Λουκά και μπορώ να ανταπεξέλθω χρονικά. Η Αθήνα είναι μακριά και τα έξοδα μεγάλα.» Η Ελλάδα δεν καλύπτει ούτε στηρίζει οικονομικά, ούτε εποικοδομητικά τους αθλητές και τις οικογένειες τους. Όλα βγαίνουν από ιδιωτικές προσφορές και μικρές χορηγίες. Μόνο όταν κάποιος βγει στην Εθνική ομάδα υπάρχει κάποιο προνόμιο. Η Ελλάδα όμως έχει μόνο ένα πανελλήνιο Πρωτάθλημα και στο εξωτερικό η συμμετοχή βγαίνει περίπου στα 3.500 ευρώ, έξοδα που για μια απλή οικογένεια είναι πολλά. Είναι όμως στο χέρι όλων μας να δώσουμε κάποιο χρώμα στην ζωή των παιδιών μας, και δεν μιλώ μόνο για τα παιδιά ΑΜΕΑ, αλλά όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη. Ο Βλάσσης Καραβασίλης είναι ένα απ’ αυτά τα θαύματα που κυκλοφορούν στην περιοχή μας, και το λέω αυτό διότι έχει αφιερώσει τη ζωή του για να στηρίζει και να οργανώνει πρωταθλήματα, αγώνες, εκδηλώσεις και τόσα άλλα, πάντα αφιλοκερδώς. Είναι πολύς ο κόσμος που έχει λάβει από το Βλάσση μεγάλη βοήθεια, και περισσότερο από όλα κουράγιο να φτάσει στο τέρμα. Έτσι και τώρα είναι δίπλα στον Λουκά να βρει χορηγούς για το επόμενο πρωτάθλημα στην Ουαλία. Σαν σκηνοθέτις δεν γνωρίζω πολλά για τον αθλητισμό, γνωρίζω όμως πολλά για την ψυχή και το πνεύμα και όλα αυτά που μοιράζομαι σήμερα έχουν πολύ ψυχή και πολύ πνεύμα, είναι αυτά τα πράγματα, αυτοί οι άνθρωποι αυτές οι καταστάσεις που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όλα δεν έχουν τελειώσει, ενδεχομένως τώρα να αρχίζουν… Ο Λουκάς είναι το νούμερο 7 στην Ευρώπη στα 400 μέτρα και το 17 στο Παγκόσμιο! Και όλο το άρθρο δεν μου φτάνει για να περιγράψω τις διακρίσεις του.
Ο Μαραθώνας αρχίζει να οργανώνεται για να φτιάξει έναν Σύλλογο των οικογενειών ΑΜΕΑ, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι σε όλη την ευρύτερη περιοχή μας είναι πολλές οι οικογένειες που χρειάζονται στήριξη. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε! Ένας πολύ απλός τρόπος είναι να δώσουμε μια απασχόληση σε αυτούς τους ανθρώπους. Ο Λουκάς είναι ένα πολύ έξυπνο, όμορφο και χαρισματικό πλάσμα που θα μπορούσε να εργαστεί κάνοντας διάφορα πράγματα, και σίγουρα αυτό θα του έδινε άλλο αέρα στη ζωή. Είμαι σίγουρη ότι η κίνηση αυτή θα βρει πολλούς υποστηρικτές και από τον Δήμο μας και από τους επιχειρηματίες της περιοχής διότι αυτό είναι και το νόημα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.
Ευχαριστώ πολύ τον Λουκά και την Όλια που μου έδωσαν την δυνατότητα να τους γνωρίσω… Λέξεις για Σκέψεις… Νόημα… Εικόνες…
