Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΡΓΙΟΣ
Πόσες και πόσες φορές δεν έχει τύχει να γίνετε έξαλλοι με την αδιαφορία και την ασέβεια που επιδεικνύουν οι άνθρωποι προς το περιβάλλον, αλλά η αντίδρασή σας έχει μείνει σε ένα σχόλιο γεμάτο οργή, μια υπόσχεση στον εαυτό σας ότι εσείς δεν πρόκειται ποτέ να συμπεριφερθείτε με εγκληματική αμέλεια, άντε και μια στιγμή πραγματικής «έξαρσης» που πήρατε στο χέρι δύο σακούλες και καθαρίσατε ένα κομμάτι γης, μια παραλία.
Ευτυχώς για όλους μας, υπάρχουν άτομα που αυτές τις εξάρσεις τις έχουν κάνει τρόπο ζωής. Και καλό θα ήταν όσο μπορούμε να ακολουθούμε ή έστω να ακολουθήσουμε σε μια δράση και η δεύτερη φορά θα έρθει ως φυσικό επακόλουθο.
Η We4all είναι αυτό ακριβώς. Μια ομάδα ανθρώπων που είχε την ιδέα χρόνια τώρα, αλλά την υλοποίησε όταν δόθηκε η -τραγική- αφορμή, που δεν ήταν άλλη από τις πυρκαγιές του περασμένου Ιουλίου.
Οι ιδρυτές Γιάννης Ηλιόπουλος και Αντώνης Μπογδάνος, όπως επίσης και οι Φιλώτας Νιάρχος, Βάσια Καλλιμάχου και Αχιλλέας Γραμματικόπουλος συνεπικουρούμενοι από εθελοντές, ξεκίνησαν στα τέλη του 2018 τις δράσεις τους με αναδασώσεις και δενδροφυτεύσεις, όπως αυτή που έγινε στο Καβούρι την Κυριακή 31 Μαρτίου με 28 νέα δέντρα. Την Κυριακή 7 Απριλίου βρέθηκαν στα μέρη μας, οργανώνοντας εθελοντικό καθαρισμό στο πευκοδάσος του Σχινιά.
Όπως εξηγεί στη MP ο Φιλώτας Νιάρχος, υπεύθυνος για τις δράσεις της We4all «είχαμε πάει και πέρσι στο πευκοδάσος για να καθαρίσουμε και ομολογώ ότι αυτό που αντικρίσαμε ήταν σοκαριστικό. Κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε, γιατί μας τελείωσαν όλες οι σακούλες που είχαμε πάρει μαζί μας, και ήταν αρκετές».
Προσέξτε… Πέρσι η περιοχή καθαρίστηκε. Διαβάστε τώρα τι κατάφερε να κάνει ο άνθρωπος (για την ακρίβεια ο ασεβής και ανόητος άνθρωπος) μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός έτους.
Η ερώτηση που θέσαμε ήταν «τι μαζέψατε από σκουπίδια;»
«Πάρα πολλά μπουκάλια μπίρας και αναψυκτικών, άπειρα πλαστικά τάπερ και πιάτα και κονσέρβες, μαντηλάκια για καθαρισμό (μην το αναλύσουμε περαιτέρω…). Θα πρέπει, επίσης, να πω ότι βρήκαμε εστίες από φωτιές που κάποιοι είχαν ανάψει και μαζέψαμε τα αποκαΐδια».
Αφήνεις στην άκρη όλα τα υπόλοιπα σοκαριστικά και στέκεσαι σε δύο πράγματα. Το ένα δε θέλει καν σχόλιο. Κάποιοι έβαλαν φωτιά για να ψήσουν. Φωτιά. Σε πευκοδάσος. Λίγους μήνες μετά τους 101 νεκρούς…
Το δεύτερο αφορά στις πάνες. Κάποιοι έγιναν γονείς και εξακολουθούν να έχουν μηδενική ευαισθησία, ρυπαίνοντας με κάτι που το καλοκαίρι θα καταλήξει στην παραλία που θα πλατσουρίζουν τα παιδάκια τους. Ασχολίαστο, επίσης, το παράδειγμα που δίνουν σε αυτά τα παιδιά, για τα οποία αποτελούν πρότυπα.
«Συνολικά μαζέψαμε 40 κιλά σκουπίδια. Πολλά από αυτά ήταν υλικά που ανακυκλώνονται, οπότε το όφελος ήταν πολλαπλό», συμπληρώνει ο κ. Νιάρχος και επισημαίνει ότι «ένας τρόπος να βοηθήσει κάποιος την προσπάθειά μας είναι να αγοράσει ένα από τα βραχιολάκια που πουλάμε. Το κάθε βραχιόλι που πουλάμε χρηματοδοτεί τη φύτευση ενός νέου δέντρου, το οποίο μπορεί να έρθει ο ίδιος να δενδροφυτεύσει σε μια από τις δράσεις μας, ώστε και να αντιληφθεί που πάνε τα χρήματά του, αλλά και για να νιώσει διπλή ικανοποίηση με τεράστιο όφελος για το περιβάλλον».
Με αυτό τον τρόπο δίνουμε λύση σε όλους αυτούς που θέλουν και νιώθουν την ανάγκη να βοηθήσουν το περιβάλλον και κατά συνέπεια τους ανθρώπους γύρω του, αλλά δεν ξέρουν πώς.
