Γράφει η Δήμητρα Τσεβά – Μήλα, Υποψήφια Δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου
Η Ραφήνα, μαζί με το Πικέρμι και τους γύρω οικισμούς, αποτελούν μια περιοχή της Αττικής σχετικά μικρή σε έκταση, με σημαντικές, όμως, προοπτικές εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης.
Μια περιοχή που μπορεί και πρέπει να εξελιχθεί σε ένα επιτυχημένο μοντέλο περιφερειακής πόλης, με ανάδειξη των δυνατοτήτων της για την ευημερία των κατοίκων και μεγάλη ευαισθησία σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.
Οι προοπτικές αυτές της πόλης μας, η οποία -δυστυχώς- έχει μείνει δέσμια νοοτροπιών κι επιλογών παλαιότερων εποχών, ήταν για μένα η ύψιστη πρόκληση, ώστε μετά από χρόνια συνεπούς θητείας, να διεκδικήσω με πνεύμα ανεξαρτησίας και αειφόρας προσφοράς, την χάραξη στρατηγικής για πρόοδο και ευημερία, μέσα από το δημαρχιακό αξίωμα.
Παρά τις προσπάθειες, που έχουν ομολογουμένως γίνει από προηγούμενες Δημοτικές Αρχές, ο τόπος μας συνεχίζει να στερείται βασικών υποδομών, παραμένει βαθιά διχασμένος σε επίπεδο σύνδεσης και συνοχής του αστικού ιστού και παρουσιάζει αβεβαιότητα και ερωτηματικά ως προς το ζήτημα της ποιότητας ζωής που προσφέρει. Με απλά λόγια, είναι έκδηλη η εικόνα καθυστέρησης και η αδυναμία του να προλάβει ή έστω να συμβαδίσει με τις εξελίξεις.
Ως κύριο πρόβλημα και αιτία αυτής της καθυστέρησης και οπισθοδρόμησης, προτάσσουμε την έλλειψη ενός συνολικού οράματος (σ.σ. κόντρα στο «βλέποντας και κάνοντας»), που θα αντιμετωπίζει με ισοτιμία και δημοκρατικές πρακτικές τη δυναμική του και όχι με επανάπαυση σε κληρονομημένα κακώς κείμενα και με διαχωρισμό, προνομιούχων και μη, περιοχών και πληθυσμών.
Υπάρχουν προβλήματα που χρονίζουν και που θα μπορούσαν να έχουν λυθεί, με συγκέντρωση των δυνάμεων αντί του κατακερματισμού τους και με δίκαιη κατανομή τους, αντί της μονόπλευρης αντιμετώπισης.
Οι πόλεις μας διαθέτουν αξιόλογο παλιό και καινούργιο δυναμικό, που παραμένει απομονωμένο, διαχωρισμένο από ευκαιρίες συστράτευσης με τη Δημοτική Αρχή, παρά τις τεράστιες προκλήσεις και απαιτήσεις της καθημερινότητας.
Τελευταία και υπό την πίεση που ασκείται τόσο από φυσικές καταστροφές (βλ. πυρκαγιά στο Μάτι το 2018 και πυρκαγιά στο Ντράφι το 2022), όσο και από στρατηγικές ανάπτυξης υπερτοπικών δράσεων (βλ. Λιμάνι), τα περιθώρια παραμονής σε ήδη ξεπερασμένα μοντέλα διακυβέρνησης έχουν στενέψει δραματικά.
Η παρούσα Δημοτική Αρχή, για την οποία εργάστηκα με σοβαρότητα και ευσυνειδησία -σεβόμενη την ψήφο των συνδημοτών μου- έχει δείξει ανυπέρβλητες αγκυλώσεις στα θέματα ιεράρχησης και διαχείρισης ζητημάτων του Δήμου, ανάλογα με την κρισιμότητά τους.
Ως αντιστάθμισμα, καταφεύγει σε αδιαφανείς μεθόδους διακυβέρνησης και σε απαξίωση των συμμετοχικών και συνεργατικών διαδικασιών.
Η θέση του Δημάρχου δεν είναι επίκτητη.
Έπρεπε να συνεργαστώ στενά και για μεγάλο διάστημα -όπως κι έπραξα, μετά από σχετική εντολή συμπολιτών μου- με ανθρώπους που δεν είχαμε τις ίδιες αντιλήψεις περί ισοτιμίας και δημοκρατικών διαδικασιών.
Στις καθημερινές συνομιλίες κι επαφές με τους πολίτες, έρχομαι συχνά αντιμέτωπη με το εξής ερώτημα: Ποιος ήταν ο βασικός λόγος που με οδήγησε στην απόφαση να διαχωρίσω τη θέση μου από τη σημερινή Διοίκηση του Δήμου;
Ποιο ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετώπιζα;
Η απόλυτη έλλειψη σεβασμού και ενσυναίσθησης είναι η απάντηση.
Αντιμετωπίζοντας, ωστόσο, την κατάσταση με αισιοδοξία, προβαίνω στο εγχείρημα της ανεξάρτητης υποψηφιότητάς μου για το δημοτικό αξίωμα, αναλαμβάνοντας τις θεσμικές ευθύνες που μου αναλογούν. Με απώτερο στόχο να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, καθώς δεν έχει ποτέ νόημα να «κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα»…
Σημασία έχει να σηκώνουμε τα μανίκια και να διορθώνουμε λάθη και παραλείψεις, αναλαμβάνοντας δράση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεσμεύομαι να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια, στην στράτευση και την οργάνωση όλων των Δυνάμεων της περιοχής μας, που είναι βέβαιο ότι μπορούν να συμβάλλουν στον αναπροσανατολισμό του Δήμου.
Επιπλέον, η Διοίκηση του Δήμου οικειοποιείται έργα που πραγματοποιεί η Κυβέρνηση, η Περιφέρεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και ιδιώτες με δωρεές.
Έργα… έργα… έργα, τα οποία εκπονούνται και υλοποιούνται από άλλους:
Αποχετευτικό, Προέκταση Αττικής οδού έως τη Ραφήνα και σύνδεση με το Αεροδρόμιο, Προαστιακός, έργα Λιμένα Ραφήνας, σύνδεση με το φυσικό αέριο, Παρα-Ολυμπιακό αθλητικό κέντρο… έργα… έργα… Όλα είναι Εθνικά μεγάλα έργα, των οποίων οι μελέτες έχουν εκπονηθεί κι εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Και αναρωτιέμαι: Μήπως το ενδιαφέρον εδράζεται και πηγάζει από την εγκατάσταση των εργολάβων στην περιοχή μας και ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Η Δημοκρατία μας, επιβάλλει σε κάθε περίπτωση και για το καλό όλων, την αντιπαράθεση και την ενεργή παρουσία και συμμετοχή κάθε πολίτη στην εκλογική αναμέτρηση και τις διαδικασίες.
Δεν επιτρέπεται να υποκύψουμε σε απειλές και εκφοβισμούς, να περιθωριοποιηθούμε, αποδεχόμενοι το απαράδεκτο που επιχειρείται. Δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί και να γίνει κανόνας στον Δήμο μας, ότι «η ανάμειξη στα κοινά και η διεκδίκηση της εξουσίας είναι προνόμιο του ενός».
