του Δημήτρη Μαρμαρά
Ο Γκάνι Λαβάλ είναι ότι ακριβώς έλειπε από το ρόστερ του Παναθηναϊκού για να ανέβει ένα επίπεδο. Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό.
Το καλοκαίρι έγινε η «εξαγγελία» (μιας και είναι της μόδας η λέξη) δια στόματος Δημήτρη Γιαννακόπουλου ότι οι πρωταθλητές θα κινηθούν προς την ελληνοποίηση του ρόστερ τους. Ο στόχος αυτής της κίνησης ήταν απλός. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είχε απομακρυνθεί από το κλειστό του ΟΑΚΑ για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το κακό θέαμα που προσέφερε το «τριφύλλι» (για αυτό και αποκαθηλώθηκε ο πετυχημένος Αργύρης Πεδουλάκης) και ο δεύτερος αφορά στο ότι δεν είχε Έλληνες παίκτες. Ο Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια που έχτισε την Παντοκρατορία του στο Ελληνικό και Ευρωπαϊκό μπάσκετ βασιζόταν κυρίως στο Ελληνικό στοιχείο. Και αυτό γοήτευε τον κόσμο, τον έκανε να δένεται με την ομάδα.
Για τον λόγο αυτό κλήθηκε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς, μετρ στο να χτίζει και να αναδεικνύει παίκτες. Οι μεταγραφικές κινήσεις έγιναν, ο πήχης –λογικά– κατέβηκε ωστόσο ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατάλαβε ότι δε μπορεί ένας τόσο μεγάλος σύλλογος να «παραιτηθεί» από τη διεκδίκηση τίτλων, εγχώριων και μη.
Αυτό το οποίο μόνο τυφλός δεν έβλεπε στον Παναθηναϊκό είναι ότι πονάει στην θέση «5» και όχι μόνο για το γεγονός πως ένας αντι-Λάσμε έλειπε. Αλλά στη θέση του σέντερ ήταν εξόφθαλμο ότι υπήρχε λειψανδρία. Ο κ.Γιαννακόπουλος έβαλε το χέρι στην τσέπη, κινήθηκε εκτός μπάτζετ και έφερε, μετά από υπόδειξη του Ιβάνοβιτς, τον Λαβάλ.
Ο Μαυροβούνιος τεχνικός περίμενε υπομονετικά τόσο καιρό για το πότε θα βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία στην αγορά ώστε οι «πράσινοι» να μην πετάξουν λεφτά για αγορά παίκτη τύπου Ράιτ. Από το δεύτερο ή το τρίτο ράφι δηλαδή.
Τι είναι ικανός να προσφέρει ο Λαβάλ; Αυτό μένει να αποδειχθεί εντός παρκέ. Ο Αμερικανονιγηριανός σέντερ έχει ρυθμό καθώς δεν προέρχεται από αγωνιστική απραξία. Μπορεί να προσφέρει γρήγορα πόδια στην άμυνα, έλεγχο της… εναέριας κυκλοφορίας και συνεργασίες εδάφους – αέρος με τον αρχηγό Δημήτρη Διαμαντίδη.
Αυτά αποτελούν στοιχεία τα οποία έλειπαν από τον Παναθηναϊκό του Ιβάνοβιτς και αναμφίβολα αναμένεται να τον ανεβάσουν ένα επίπεδο, να τον καταστήσουν ακόμα πιο απειλητικό στη ρακέτα (και στις δύο πλευρές του παρκέ) και να θέσουν ένα επιπλέον πρόβλημα στους αντίπαλους προπονητές.
Το συμπέρασμα το οποίο βγαίνει εν κατακλείδι είναι πως ο Παναθηναϊκός αρνείται πεισματικά να παραδώσει τα σκήπτρα.
