Γράφει ο Γιάννης Αναστασόπουλος (Υποψήφιος βουλευτής Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25)
Στις 21 Μαΐου κλείνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η θλιβερή περίοδος της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Στις 21 Μαΐου γράφεται ο επίλογος της θλιβερής πρωθυπουργίας Μητσοτάκη. Για να δικαιολογηθεί ο βαρύς αυτός χαρακτηρισμός, αρκεί να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τις εικόνες των νοσοκομείων την εποχή της πανδημίας με τους ασθενείς COVID να πεθαίνουν στα ράντζα εκτός ΜΕΘ και οι «αρμόδιοι» υπουργοί να βγαίνουν ανερυθρίαστα να δηλώνουν ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι οι ΜΕΘ εξασφαλίζουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης, με τους νεκρούς να φθάνουν στον ανατριχιαστικό αριθμό των 37.000.
Ή τις πυρκαγιές ρεκόρ του 2021, με εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους καμένα, ενώ από την επόμενη ημέρα ξεκινούσαν οι εργασίες για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα απάτητα βουνά της Εύβοιας και της Πελοποννήσου (οποία σύμπτωση!).
Αρκεί να ανατρέξουμε στα πρόσφατα βίντεο από τη συμφορά των Τεμπών, στις σκηνές απίστευτης υποκρισίας που σκηνοθετήθηκαν στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου με τους Υπουργούς να παριστάνουν τους συντετριμμένους, και λίγο αργότερα να βγαίνουν στα κανάλια να ρίξουν το φταίξιμο στον… Χατζηπετρή και την κακιά την ώρα…
Αυτές και μόνο οι εικόνες αρκούν και δεν χρειάζεται καν να φτάσουμε στους λογαριασμούς της ηλεκτρική ενέργειας και τη Μεγάλη Ληστεία που διεπράχθη σε βάρος του ελληνικού λαού από τους ολιγάρχες που νέμονται την Ενέργεια και τα δίκτυα. Ούτε στην ακρίβεια των σούπερ μάρκετ και τις καθημερινές εμφανίσεις του παλιάτσου αρμοδίου υπουργού που μοίραζε food-passes, energy-passes, καλάθια νοικοκυράς και κόκκινα πασχαλινά αυγά, σαν να χάριζε χάντρες σε ιθαγενείς…
Ο κ. Μητσοτάκης έχει ολοκληρώσει τον πολιτικό του κύκλο. Και αυτό θα συμβεί επειδή σε όσες εκλογές και αν προσφύγει, η αυτοδυναμία που τόσο επιθυμεί είναι ανέφικτη. Και ο λόγος που επιζητεί την αυτοδυναμία είναι επειδή, σε οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα, ακόμη και με πρωτιά της ΝΔ, αποκλείεται να βρεθεί και πάλι στη θέση του πρωθυπουργού. Συνεπώς, το ζήτημα που τίθεται στις επόμενες εκλογές δεν είναι «να φύγει ο Μητσοτάκης». Το πραγματικό διακύβευμα θα ήταν να αλλάξει αυτή η πολιτική. Και λέω «θα ήταν» επειδή πιστεύω ότι, εν τοις πράγμασι, τέτοιο διακύβευμα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Και εξηγούμαι:
Με βάση τις δημοσκοπήσεις, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, οι συνδυασμοί που μπορούν να δώσουν κυβέρνηση είναι: ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ΝΔ – Ελλ. Λύση, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ. Όσοι βιαστείτε να προκαταλάβετε ότι οι δύο τελευταίοι συνδυασμοί είναι αδύνατοι, θα σας καλούσα να ανατρέξετε στο πρόσφατο παρελθόν και τις συγκυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΔΗΜΑΡ – ΛΑΟΣ (παρά τις απίστευτες προεκλογικές ύβρεις που αντάλλασσαν οι αρχηγοί τους) και τη δεύτερη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Απλώς οι ανωτέρω συνδυασμοί ενδεχομένως να μην έχουν την πλήρη αποδοχή του συνόλου των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων αυτών.
Το αποτέλεσμα, όμως, όλων αυτών των συνδυασμών θα είναι μια κυβέρνηση η οποία δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει την κηδεμονία των δανειστών και θα εξαρτάται απολύτως από τις βουλές Βρυξελλών και Φρανκφούρτης. Οι κυβερνήσεις που ενδέχεται να προκύψουν από τους συνδυασμούς αυτούς δεν είναι ποιοτικά ίδιες. Κάποιες θα δείχνουν ελαφρά ευνοϊκότερες για τον λαό σαν τον φιλεύσπλαχνο βασανιστή που βασανίζει με τύψεις και ψελλίζοντας «συγγνώμες», σε αντίθεση με τον σαδιστή και αιμοβόρο που βασανίζει εξευτελιστικά με χλευασμό.
Το μοναδικό διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι να δυναμώσει η φλογίτσα που άναψε το 2019 με την είσοδο του ΜέΡΑ25 στη Βουλή, ώστε κάποια στιγμή, στο ορατό μέλλον να αποτελέσει την ελπίδα που θα πυρπολήσει τις καρδιές του ελληνικού λαού, οδηγώντας τον στην έξοδο από αυτή τη φυλακή χρέους που μας έβαλαν από το 2010.
Αν νομίζετε, λοιπόν, ότι τα βάσανά μας τελειώνουν με την οριστική αποπομπή Μητσοτάκη, λυπάμαι πολύ, αλλά πλανάσθε πλάνην οικτρά. Μας περιμένει ένας Γολγοθάς προσπάθειας για να απεμπλακούμε από τους βρόχους της χρεοδουλοπαροικίας που οδηγεί σε οικονομική ασφυξία και απερήμωση και τους νέους μας σε μαζική φυγή στο εξωτερικό.
Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία.
Who is who
Ο Γιάννης Αναστασόπουλος είναι απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής, πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ, με μεταπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά, στο Παρίσι (PARIS XII – Val de Marne).
Δραστηριοποιούμενος από τα φοιτητικά χρόνια την περίοδο της μεταπολίτευσης, μέλος της Νεολαίας Ρήγας Φεραίος και εν συνεχεία του ΚΚΕ εσωτερικού, διετέλεσε μέλος του ΔΣ της σχολής Πολιτικών Μηχανικών.
Ενεργός πολιτικά στον χώρο της αριστεράς (Συνασπισμό και ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι το καλοκαίρι του 2015, οπότε και αποχώρησε μετά το δημοψήφισμα. Από το 2016 μέλος του DiEM25 και από το 2018 μέλος του ΜέΡΑ25. Τον Μάιο του 2022 εκλέχτηκε στη ΚΕ του κόμματος, αναλαμβάνοντας ευθύνη στον τομέα της οργανωτικής ανασυγκρότησής του.
Από το 1984 μέχρι το 2019 που συνταξιοδοτήθηκε, εργαζόταν ως μόνιμος υπάλληλος στη Γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο.
