Είναι κοινή διαπίστωση – δυστυχώς – ότι τα περισσότερα από τα μεγάλα Μέσα ενημέρωσης δεν έχουν καλύψει ως όφειλαν τη δίκη στο Μάτι και αρκούνται σε απλή καταγραφή των καταθέσεων, χωρίς να αφουγκράζονται την αγωνία των συγγενών και την έντονη αντίθεσή τους στα όσα συνέβησαν πριν την έναρξή της, όπως για παράδειγμα τη μετατροπή του κακουργήματος σε πλημμέλημα.

Όπως επίσης κοινή διαπίστωση (αλλά από πολύ παλιότερα) είναι ότι θα παίξουν ό,τι βολεύει και δεν χαλάει το ρεπορτάζ…

Κάτοικος της περιοχής έκανε χθες καταγγελία μέσω facebook για… λογοκρισία σε δηλώσεις που παραχώρησε στην ΕΡΤ ή, πιο σωστά, για απόκρυψη των πιο σημαντικών τοποθετήσεών του, αυτών που είχαν δηλαδή ουσία.

Όπως γράφει ο κ. Σαράντος Νικολέας:

Έκανα σήμερα το λάθος να μιλήσω, επειδή μου ζητήθηκε, σε μία δημοσιογράφο της ΕΡΤ. Δεν λέω ότι φταίει το κορίτσι, αυτό τη δουλειά της έκανε. Αυτό που βγήκε όμως τις ειδήσεις είναι ένα πετσοκομμένο πράγμα από ότι είπα. Το ίδιο έγινε και με το φίλο Βασίλη Βρεττό. Πήραν τα πιο ήπια, τα πιο μελό, “ντύνοντας” τις φανφάρες και παράτες στα εγκαίνια του πάρκου μνήμης που έκανε ο Κούλης.

Η έκταση εμβαδού 130 στρεμμάτων και 3.500 τ.μ. κτιριακών εγκαταστάσεων θεωρείται δασική! και αποκλείεται από βασικές χρήσεις για τους κατοίκους αλλά την ίδια στιγμή ανακοινώνουν ανοικοδόμηση πολυκατοικιών για τους άστεγους πυρόπληκτους. Εμπαιγμός. Καμία αναφορά λοιπόν στο πολεοδομικό σχέδιο έκτρωμα για το Μάτι και στο πως αυτό το πάρκο “μνήμης” θα μπορούσε να λειτουργήσει με ουσιαστικό όφελος στη γύρω περιοχή.

Δεν γίνεται να θέλουν πεζοδρόμια πλάτους 2,5 μέτρων με παρτέρι σε μία ήδη πράσινη περιοχή, ούτε να κόβουν τεράστια κομμάτια από τα οικόπεδα, για χώρο πρασίνου και περιπάτου 5Χ10. Η τεράστια έκταση των πρώην κατασκηνώσεων του ΝΑΤ και νυν “πάρκο μνήμης” θα μπορούσε να προσφέρει πολλές λύσεις.

Επίσης καμία αναφορά στα ακόμη άλυτα προβλήματα ανοικοδόμησης και ιδιαίτερα στο καθεστώς ομηρίας των όμορων περιοχών Αμπελούπολης και Προβάλινθου, οι οποίες θεωρούνται οικισμοι β’ κατηγορίας και πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φτιάξουν τα καμένα τους σπίτια.

Καμία αναφορά στη δίκη για το μεγάλο κακό, που εξελίσσεται σε συγκάλυψη για να πέσουν οι υπεύθυνοι στα μαλακά και να προσβάλουν τις μνήμες των 104 νεκρών καθώς και τις βασανισμένες ψυχές των εγκαυματιών.

Καμία ντροπή, απουσία ενσυναίσθησης, πολιτικά παιγνίδια στην πλάτη των ανθρώπων.

Προηγούμενο άρθροΜάτι: «Δέκα πολυκατοικίες με 140 διαμερίσματα για όσους έχασαν τα σπίτια τους»
Επόμενο άρθροΑμετανόητοι καπνιστές οι Έλληνες – Τα στοιχεία ανά φύλο και εισόδημα