Oι νικητές του διαγωνισμού National Geographic Travel of the Year 2018 ανακοινώθηκαν και οι φωτογραφίες που διακρίθηκαν είναι για μια ακόμη χρονιά εντυπωσιακές.
13.000 συμμετοχές διεκδίκησαν φέτος το μεγάλο βραβείο αξίας 10.000 δολαρίων και διεθνή αναγνώριση.
Ο μεγάλος νικητής ήταν η Reiko Takahashi από την Ιαπωνίας, της οποίας το φωτογραφικό θέμα ήταν ένα μωρό φάλαινας. Η Takahashi έδωσε στην εικόνα της τον τίτλο “Γοργόνα” , ενώ όπως σημειώνει η φωτογραφία τραβήχτηκε στο ιαπωνικό νησί Kumejima.
«Δεν μπορώ πραγματικά να το πιστέψω, ήταν το όνειρό μου να κερδίσω, είναι τιμή και θα αποτελέσει την κινητήρια δύναμη για το μέλλον μου» , δήλωσε η νικήτρια.
Οι συμμετοχές χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: Φύση, Πόλεις και Άνθρωποι .
Δείτε τις φωτογραφίες
«Η απογείωση των φλαμίνγκο» του Hao j. / National Geographic – Δεύτερο Βραβείο στην κατηγορία «Φύση»/ «Χιλιάδες φλαμίνγκο απογειώνονται από την λίμνη Νατρόν της Τανζανίας. Πριν πετάξουν, τα φλαμίνγκο τρέχουν για λίγο στα ρηχά ώστε να κερδίσουν ταχύτητα. Τα μακριά, κόκκινα πόδια τους δημιουργούν πτυχώσεις στην επιφάνεια της λίμνης. Από το ελικόπτερο, αυτές οι γραμμές φαίνονται σαν τεράστια υδρόβια φυτά που επιπλέον στο νερό»
«Άρης» του Marco Grassi / National Geographic – Τρίτο βραβείο στην κατηγορία «Φύση»/ «Αυτοί οι φυσικοί αμμόλοφοι με μεγάλους βράχους στις κορυφές τους, είναι γνωστοί ως οι Γεωλογικές Πυραμίδες του Πλάτεν. Σχηματισμένοι μέσα στους αιώνες, μετά από αμέτρητες καταιγίδες και κατολισθήσεις, οι δομές αυτές διαμορφώνουν ένα διαστημικό τοπίο που αλλάζει καθώς οι εποχές και τα χρόνια κυλούν. Είναι αποτέλεσμα της διαρκούς εναλλαγής μεταξύ περιόδων σφοδρών βροχών και ξηρασίας, που διαβρώνουν το τερέν. Καθώς οι εποχές αλλάζουν, οι ακραίες θερμοκρασίες μεταμορφώνουν την περιοχή και οι υφιστάμενες πυραμίδες εξαφανίζονται ενώ σχηματίζονται νέες κορυφές»
«Άλλη μια βροχερή ημέρα στο Ναγκασάκι, Κιούσου», του Hiro Kurashina / National Geographic, Πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Πόλεις»/ «Αυτή είναι η θέα του κεντρικού δρόμου από ένα τραμ στο Ναγκασάκι μια βροχερή ημέρα. Το τραμ είναι παλιό αλλά έχει εξοπλιστεί με καινούργιο εξοπλισμό για τα εισιτήρια. Ο εισπράκτορας είναι πλέον περιττός και ο μόνος εργαζόμενος στο συρμό πια είναι ο οδηγός. Το ήσυχο τοπίο, όπως φαίνεται από το μπροστινό τζάμι του τραμ μου κέντρισε την προσοχή. Η θέα παρουσιάζει την αντίθεση ανάμεσα στα πολύβοα κέντρα της Ιαπωνίας όπως το Τόκιο και η Οσάκα. Η διαδρομή με το παλιό τραμ ήταν μία αξιομνημόνευτη εμπειρία κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας επίσκεψής μας στην ιστορική πόλη του Ναγκασάκι»
«Αντανάκλαση» του Gaanesh Prasad / National Geographic – Τρίτο Βραβείο στην κατηγορία «Πόλεις»/ «Νωρίς το πρωί, ήθελα να φωτογραφίσω την ομίχλη που είναι επική στο Ντουμπάι, από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο – το όνειρο σχεδόν κάθε φωτογράφου σε αυτά τα μέρη του κόσμου. Δυστυχώς δεν είχα πρόσβαση στην ταράτσα και έτσι εστίασα από το παράθυρο σε χαμηλότερο όροφο. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος από την ομορφιά της πόλης και η έκπληξή μου κορυφώθηκε όταν είδα την αντανάκλαση του δρόμου και ενός κτιρίου στο κτίριο που βρισκόμουν. Άνοιξα αμέσως το παράθυρο στη μέγιστη ανάκληση και τράβηξα μία και μόνο φωτογραφία με τεντωμένα τα χέρια»
«Μόνος μέσα στο πλήθος» του Gary Cummins / National Geographic – Τιμητική διάκριση στην κατηγορία «Πόλεις» / «Σε αυτή τη φωτογραφία προσπάθησα να αποτυπώσω τους γρήγορους ρυθμούς και τον “συμπιεσμένο” ζωτικό χώρο του Χονγκ Κονγκ που είναι διάσημο για την προοπτική του. Με τόσο πολύ κόσμο να μένει σε μικροσκοπικούς χώρους, είναι παράξενο να βλέπεις άδειες αυτές τις εγκαταστάσεις. Ως μοναχικός ταξιδιώτης, είμαι συχνά μόνος μέσα στο πλήθος και η φωτογραφία αντικατοπτρίζει τον εαυτό μου. Κατάφερα να «ξύσω» ελάχιστα την επιφάνεια αυτού του απίστευτου αστικού τοπίου αλλά η εικόνα συνοψίζει όσα αποκόμισα από το ταξίδι μου εκεί»
«Η γεωμετρία του Ήλιου» του Enrico Pescantini / National Geographic – Δεύτερο βραβείο στην κατηγορεία «Πόλεις»/ “Teotihuacan” θα πει το μέρος όπου δημιουργήθηκαν οι Θεοί και αυτό ακριβώς είναι το συναίσθημα των επισκεπτών όταν περπατούν στην Λεωφόρο των Νεκρών, του μεξικανικού αρχαιολογικού χώρου. «Η πυραμίδα είναι αφιερωμένη στον Θεό του Ήλιου και βρήκα εντυπωσιακό πως η ανατολή του ήλιου στη φωτογραφία κυριεύει την μισή φωτογραφία ενώ η άλλη μισή είναι ακόμα στις σκιές. Πάντοτε αγαπούσα την αρχαιολογία και τους αρχαίους πολιτισμούς και ανυπομονούσα να επισκεφθώ το Μεξικό για να εξερευνήσω τα ερείπια του προ-Κολομβιανικού πολιτισμού. Προγραμμάτισα την επίσκεψή του στο Teotihuacan την αυγή, ώστε να αιχμαλωτίσω το συνδυασμό του χρυσού φωτός και των παιχνιδιών της σκιάς με τον λίγο κόσμο τριγύρω. Πέταξα το ντρόουν μου για να δω αν η εικόνα που είχα στο μυαλό μου ήταν στα αλήθεια «εκεί έξω». Για καλή μου τύχη η «κορνίζα» περίμενε την φωτογραφική μου μηχανή!»
«Θα σε σηκώσω ψηλά», της Tati Itat – Δεύτερο βραβείο στην κατηγορία «Άνθρωποι» Από το 2016 ασχολούμαι με μετανάστες και πρόσφυγες από την Αϊτή που ζουν στην πόλη μου, την Εστρέλα. Είμαστε φίλοι με κάποιες οικογένειες και ειδικά με τις δίδυμες αδελφές Λέιντα και Λαέλε. Λένε ότι το να μένεις στη Βραζιλία είναι σα να μένεις στον Παράδεισο – πολύ διαφορετικά από την πραγματικότητα στον τόπο τους. Ονειρεύονται να γίνουν μοντέλα και δασκάλες, για να κερδίσουν χρήματα και να φέρουν τους συγγενείς τους από την Αϊτή στη Βραζιλία, ώστε να ζήσουν όλοι, ο ένας κοντά στον άλλο. Εκείνη τη μέρα έπαιζαν μπροστά από το σπίτι τους, αυτοσχεδιάζοντας ασκήσεις για να αναπτύξουν την φαντασία τους και την δημιουργικότητά τους, σα να ήταν ηθοποιοί και να έπαιζαν το παιχνίδι της μίμησης με πόζες. Η Λαέλε αγγίζει το πρόσωπο της Λέιντα και σηκώνει το κεφάλι της, δείχνοντάς της που πρέπει να κοιτάζει. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή τράβηξα τη φωτογραφία».
«Ταξίδι με δοκιμασίες» του MD Tanveer Hassan Rohan / National Geographic – Τρίτο βραβείο στην κατηγορία «Άνθρωποι» «Αυτή φωτογραφία είναι από τον σιδηροδρομικό σταθμό του αεροδρομίου της Ντάκα, κατά τη διάρκεια των διακοπών του Έιντ. Οι ταξιδιώτες επιστρέφουν στα χωριά τους για να περάσουν λίγες ημέρες με τις οικογένειές τους, με την κίνηση να είναι τρομερή την ώρα αιχμής. Ένας άνδρας τράβηξε την προσοχή μου. Κρεμόταν από το χερούλι του τρένου με την οικογένειά του, προσπαθώντας να μπει μέσα στο συρμό. Άρχισε να βρέχει καθώς το τρένο ξεκινούσε το δρομολόγιο του. Η οικογένεια είχε εισιτήρια αλλά δεν υπήρχαν καθίσματα. Πολλοί ήταν σαν και αυτόν – έρχονται στην Ντάκα για δουλειά αφήνοντας τα χωριά τους και τις οικογένειές τους και δεν θέλουν να χάσουν την ευκαιρία να περάσουν χρόνο με τους αγαπημένους, με οποιοδήποτε κόστος».
«Η κουλτούρα του τσαγιού», της Alessandra Meniconzi – Πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Άνθρωποι» «Για χρόνια με κέντριζε η αρχαία μέθοδος κυνηγιού των Μογγόλων με “χρυσούς” αετούς. Στις αρχές του 2018, ακολούθησε μία οικογένεια τέτοιων κυνηγών στο ταξίδι τους από την χειμερινή κατασκήνωσή τους στη θερινή βάση τους. Η Μογγολία είναι αραιοκατοικημένη και οι άνθρωποι εκεί είναι ιδιαιτέρως φιλόξενοι. Το τσάι στην κουλτούρα τους είναι ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της φιλοξενίας τους. Δεν είναι απλώς ένα ποτό αλλά μία μίξη παράδοσης, κουλτούρας, χαλάρωσης, τελετουργίας και απόλαυσης» Η Ντάμελ, ντυμένη με χοντρή γούνα πίνει μία κούπα τσάι για να παραμείνει ζεστή, στις χαμηλές θερμοκρασίες της δυτικής Μογγολίας»