«Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει», λέει ο βασικός νόμος του Μέρφι, αλλά πλέον υπάρχει και αντίβαρο. «Αν κάτι μπορεί να πάει πολύ καλά, θα πάει». Πρόκειται για το νόμο του ΜΕΣΜΑ που τα τελευταία χρόνια επαληθεύεται με μαθηματική ακρίβεια στις ερασιτεχνικές κατηγορίες μπάσκετ ανδρών. Τι ακριβώς λέει αυτός ο νόμος;
Αν δουλεύεις με σχέδιο, όρεξη, υπομονή, ομαδικό πνεύμα και καλή συνεργασία και πως αν έχεις σοβαρή διοίκηση, καλούς προπονητές και κάνεις σωστές επιλογές αθλητών, τότε η επιτυχία θα έρθει. Μπορεί να μην έρθει με την πρώτη, αλλά θα έρθει, δε θα σε προσπεράσει.
Είμαστε πολύ τυχεροί που βιώνουμε ένα τέτοιο παράδειγμα επιτυχίας στα μέρη μας. Σε μια πολύ ιδιαίτερη σεζόν, που ουδέποτε ολοκληρώθηκε λόγω κορωνοϊού, ο ΜΕΣΜΑ πανηγύρισε την τρίτη του άνοδο σε μόλις τέσσερα χρόνια και τη νέα αγωνιστική περίοδο θα εκπροσωπήσει για πρώτη φορά την πόλη μας στην Α’ ΕΣΚΑ!
Μέχρι και πρωτάθλημα…
Για όσους παρακολουθούσαν την ομάδα και την κατηγορία, η άνοδος δεν αποτέλεσε και τόσο μεγάλη έκπληξη. Την αμέσως προηγούμενη σεζόν, παρθενική του στη Β’ ΕΣΚΑ, ο ΜΕΣΜΑ έχασε την άνοδο στην παράταση για δύο πόντους. Αυτό που έκανε η διοίκηση ήταν να κρατήσει την ομάδα ακέραιη και να προχωρήσει σε δύο πολύ καλές μεταγραφές για να πρωταγωνιστήσει.
Με μέσο όρο ηλικίας μόλις τα 23 χρόνια (που ανέβαινε λόγω των «γερόλυκων» Ντάση και Δαγκλή) και με τον έμπειρο Κώστα Τσαφαρά στον πάγκο, ο ΜΕΣΜΑ βρισκόταν στην τρίτη θέση πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος και μάλιστα την ημέρα που αυτό διεκόπη, είχε την ευκαιρία να περάσει δεύτερος αφήνοντας πίσω το Ίλιον.
Στη δε συνέχεια, θα φιλοξενούσε τον πρωτοπόρο Σπόρτινγκ που καλείτο να δώσει άλλα τρία ντέρμπι. Με απλά λόγια, ο ΜΕΣΜΑ μπορούσε να πάρει και πρωτάθλημα! Μικρή σημασία έχουν βέβαια όλα αυτά. Η σεζόν ολοκληρώθηκε άδοξα, αλλά η ομάδα του Μαραθώνα ανέβηκε κατηγορία χάρη στην αναδιάρθρωση.
Η επόμενη μέρα και οι ανάγκες
Το πολύ ευχάριστο για τον ΜΕΣΜΑ είναι ότι το «αύριο», που θα τον βρει σε μια κατά πολύ δυσκολότερη κατηγορία, ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς. Αρχικά, η ομάδα έχει ήδη πολύ καλό υλικό που το διατηρεί. Εξαίρεση αποτελεί ο Δαγκλής, ο οποίος αποσύρεται και αναλαμβάνει βοηθός προπονητή που του χρόνου θα είναι ο Γιάννης Αντωνόπουλος, στην τρίτη του θητεία στον συγκεκριμένο πάγκο. Ερωτηματικό αποτελεί ο έτερος βετεράνος Παναγιώτης Ντάσης, ο οποίος… το σκέφτεται να παίξει ακόμη μία σεζόν. Και γιατί όχι…
Επιπλέον, οι χορηγοί έχουν δείξει έμπρακτη στήριξη τα τελευταία χρόνια, κάτι λογικό, αφού βλέπουν ότι στην ομάδα γίνεται εξαιρετική και ποιοτική δουλειά.
Πολύ βασικό πλεονέκτημα, επίσης, αποτελεί η παρουσία του κόσμου. Ο ΜΕΣΜΑ παίζει πάντα σε γεμάτο γήπεδο και αυτό το έχει «ρευστοποιήσει» μετατρέποντας την έδρα του σε απόρθητο κάστρο. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλη την κατηγορία μιλούσαν για το «πόσο δύσκολο είναι να περάσεις από τον Μαραθώνα».
Επιπρόσθετα, σημαντικότατη, όχι τόσο για το παρόν, αλλά για το μέλλον του ΜΕΣΜΑ ως συλλόγου συνολικά, είναι και η επικείμενη συγχώνευση του με τον ΑΟΚ Αναγέννηση Γραμματικού που θα ανακοινωθεί επισήμως το προσεχές διάστημα, αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο της τελευταίας στιγμής, δεδομένου ότι οι δύο πλευρές έχουν έρθει σε κατ’ αρχήν συμφωνία.
Η τεράστια, όμως, διαφορά συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι πλέον ο Δήμος δεν είναι ακέφαλος. Υπάρχει Δήμαρχος, διατεθειμένος να συζητήσει, ασχέτως με το τι μπορεί και τι δεν μπορεί, τι θέλει και τι δε θέλει να υλοποιήσει.
Είναι δεδομένο ότι χρειάζονται παρεμβάσεις στο κλειστό του Καβαρνού. Πρωτίστως βελτιώσεις στα αποδυτήρια και το παρκέ και ενδεχομένως και τοποθέτηση έξτρα εξέδρας, καθώς ενδέχεται (και μακάρι να συμβεί) το ενδιαφέρον του κόσμου του χρόνου να είναι ακόμα μεγαλύτερο.
«Γήπεδο, το μεγάλο μου όνειρο»
Θα ήταν από… παράλειψη έως ασέβεια να μη μιλήσουμε με τον πρωτομάστορα αυτής της προσπάθειας. Ο πρόεδρος του ΜΕΣΜΑ, Γιώργος Κοτταρίδης, μοιράστηκε το όνειρό του μέσω της MP. Θα περίμενε κανείς να τον ακούσει να λέει για νέες ανόδους, για καταξίωση του ΜΕΣΜΑ, για αγώνες με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Κι όμως…
«Αυτό που εγώ ονειρεύομαι δεν αφορά μόνο στον ΜΕΣΜΑ, αλλά σε όλον τον αθλητισμό της περιοχής. Θα ‘θελα να δω μια μέρα τον Μαραθώνα να έχει το δικό του γήπεδο και γιατί όχι και το δικό του αθλητικό κέντρο. Δε μιλάμε για κάτι μη υλοποιήσιμο. Το οικόπεδο στου Καβαρνού θα μπορούσε να αγοραστεί με τη βοήθεια της Περιφέρειας και να αξιοποιηθεί προς όφελος όλων μας και κυρίως των παιδιών μας. Αυτό είναι το μεγάλο μου όνειρο. Και, πιστέψτε με, κάπως έτσι θα έρθουν και οι αγώνες στην Α1 με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό».
