Ακόμη και αν δεν έχετε ακούσει για αυτή την πόλη, πιθανότατα έχετε δει φωτογραφίες των ατελείωτων μπρουταλιστικών πολυκατοικιών καλυμμένων με νέφος και χιόνι, ένα καθημερινό θέαμα για τους 175.000 ανθρώπους που ζουν εκεί. Καλώς ήρθατε στο Νόριλσκ, τη ρωσική πόλη που χαρακτηρίζεται ως η «πιο καταθλιπτική σε όλο τον κόσμο».
Το Νόριλσκ ιδρύθηκε κατά τις πρώτες ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης και χτίστηκε πάνω σε στρατόπεδα εργασίας Γκουλάγκ και σε μια ισχυρή βιομηχανία εξόρυξης, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Δεδομένου ότι βρίσκεται μέσα στον Αρκτικό Κύκλο, φαίνεται απίθανο μέρος για να κατοικήσουν άνθρωποι. Ωστόσο, είναι χτισμένο πάνω σε τεράστια κοιτάσματα νικελίου, τα οποία προκάλεσαν τη δημιουργία κοινοτήτων στην περιοχή από την εποχή του Χαλκού.
Το Νόριλσκ δεν καθιερώθηκε πλήρως ως οικισμός μέχρι που το σοβιετικό κράτος δημιούργησε το Norillag, ένα στρατόπεδο εργασίας γκουλάγκ, το 1935. Οι κρατούμενοι χρησιμοποιήθηκαν για την εξόρυξη νικελίου και άλλων πόρων, γεγονός που μάλλον καθόρισε και την εξέλιξη της ιστορίας του.
Το εκτεταμένο σύστημα γκουλάγκ έφερε όλο και περισσότερους ανθρώπους στο σκληρό κλίμα του Νόριλσκ, και τελικά ο οικισμός απέκτησε καθεστώς πόλης το 1953. Την ίδια χρονιά, λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν, οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα του Νόριλαγκ κατέβηκαν σε απεργία, πυροδοτώντας αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως «εξέγερση του Νόριλσκ».
Η εξέγερση αυτή αποτέλεσε ζωτική στιγμή στην εσωτερική πολιτική ιστορία της ΕΣΣΔ, καθώς ήταν μία από τις πρώτες πραγματικές διαδηλώσεις κατά του απάνθρωπου συστήματος γκουλάγκ.
Τα γκουλάγκ του Νόριλσκ έκλεισαν το 1956 και αφού πρώτα είχαν οδηγήσει στον θάνατο 17.000 κρατούμενους, πολλοί από τους οποίους πέθαναν από υποθερμία ή πείνα λόγω του σκληρού χειμώνα.
Από τη δεκαετία του 1960, η πόλη υφίσταται σχεδόν αποκλειστικά χάρη στη βιομηχανία χαλκού και νικελίου, η οποία συντηρεί τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της. Ακόμα κι έτσι, τα ορυχεία νικελίου παραμένουν μερικά από τα πιο επικίνδυνα στον κόσμο και οι χειμώνες του Νόριλσκ εξακολουθούν να στοιχίζουν ζωές κάθε χρόνο.
Δεδομένης της σκοτεινής ιστορίας του, του καταθλιπτικού τοπίου, των υψηλών επιπέδων ρύπανσης και της έλλειψης οποιουδήποτε είδους πολιτιστικών βιομηχανιών, οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήταν ικανοποιημένοι με το να μην επισκεφθούν ποτέ το Νόριλσκ.
Ωστόσο, η πόλη της Αρκτικής έχει γίνει ονειρεμένος προορισμός για τους σκοτεινούς τουρίστες και τους φωτογράφους της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής.
Πρόκειται πάντως για ένα μέρος όπου είναι απίστευτα δύσκολο να ταξιδέψεις. Επισήμως, το Norilsk χαρακτηρίζεται ως κλειστή πόλη, πράγμα που σημαίνει ότι οι ξένοι δεν μπορούν να την επισκεφθούν χωρίς ειδική άδεια από το ρωσικό κράτος.
Οι άδειες για την επίσκεψη στο Νόριλσκ δεν χορηγούνται σχεδόν ποτέ σε ιδιώτες, οπότε, όπως και στον τουρισμό στη Βόρεια Κορέα, η συμμετοχή σε μια εποπτευόμενη, καθοδηγούμενη περιήγηση φαίνεται να είναι η μόνη πραγματική επιλογή για τους τουρίστες που επιθυμούν να βιώσουν την κορύφωση της γεωγραφικής κατάθλιψης.
Ακόμη και αν σας χορηγηθεί άδεια εισόδου στην πόλη, το να φτάσετε εκεί είναι από μόνο του ένα κολοσσιαίο εμπόδιο. Για αρχή, δεν υπάρχουν δρόμοι προς ή από το Νόριλσκ, πράγμα που σημαίνει ότι είναι προσβάσιμο μόνο με πλοίο ή αεροπλάνο.
Το ταξίδι στην πόλη μέσω του ποταμού Daldykan είναι η κυρίαρχη μέθοδος μεταφοράς εδώ και δεκαετίες, αλλά είναι γεμάτο δυσκολίες. Συγκεκριμένα, ο ποταμός παγώνει τακτικά το χειμώνα, καθιστώντας αδύνατη τη μετακίνηση με βάρκα.
Τα αεροπορικά ταξίδια, επομένως, είναι ο ανώτερος τρόπος μεταφοράς, αλλά αξίζει να θυμάστε ότι η πόλη απέχει σχεδόν 3.000 χιλιόμετρα από τη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη, οπότε οι πτήσεις μπορεί να είναι αρκετά ακριβές και να διαρκούν πάνω από έξι ώρες.
Με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, τις κακές συγκοινωνιακές συνδέσεις και την έλλειψη αξιοθέατων -εκτός από πολυάριθμα παραδείγματα ωμής αρχιτεκτονικής της σοβιετικής εποχής- σε συνδυασμό με τις δυσκολίες που προκαλεί η συνεχιζόμενη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθιστούν ένα ταξίδι στο Νόριλσκ ως άπιαστο όνειρο. Ίσως βέβαια αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι θέλουν τόσο πολύ να δουν από κοντά την πιο καταθλιπτική πόλη στον κόσμο.
Πηγή: pride.gr
