Στη δημοσιότητα δόθηκε το ψήφισμα διαμαρτυρίας που θα επιδοθεί σήμερα στον Κυριάκο Μητσοτάκη από κατοίκους του Ματιού που θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το Ρυμοτομικό Σχέδιο στις 12.00, στο Σύνταγμα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Μετά από τη φωτιά, αναπτύχθηκε για πολιτικές σκοπιμότητες η λανθασμένη αντίληψη πως η έλλειψη Ρυμοτομικού Σχεδίου έπαιξε ρόλο στο θάνατο των συνανθρώπων μας. Εμείς το ξέραμε ήδη, αλλά πλέον γνωρίζετε όλοι σας πως η έλλειψη ενημέρωσης, εκκένωσης και παρέμβασης ευθύνονται για το θάνατο των ανθρώπων και την καταστροφή του τόπου, όπως φάνηκε και με τη δίκη που διεξάγεται. Άλλωστε και στον εντός σχεδίου πόλης Νέο Βουτζά απ΄ όπου πέρασε και μας ήρθε η φωτιά υπήρξαν θύματα, ενώ συνάνθρωποί μας πνίγηκαν και στη θάλασσα.
Η ύπαρξη περιοχών εκτός σχεδίου πόλης με κτίρια που είτε έχουν οικοδομικές άδειες είτε είναι τακτοποιημένα και φορολογούνται θα έπρεπε να μην υφίσταται ως όρος. Επιθυμούμε την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης και γνωρίζουμε τι υποχρεώσεις έχουμε ως προς αυτό.
Εσείς κύριε Πρωθυπουργέ αναφερθήκατε στη δημιουργία πρότυπου οικισμού και είμαστε σίγουροι πως δεν γνωρίζετε πως αντ΄ αυτού, το προτεινόμενο ΕΡΣ μετατρέπει μια κηπούπολη σε αστική τσιμεντούπολη, καταστρέφοντάς την. Η Πράξη Εφαρμογής είναι ακόμα δυσμενέστερη από την αρχική του Αυγούστου του 2022 και αλλοιώνει δραματικά τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Όλο αυτό όμως το πρωτοφανές σχέδιο σχεδιάσθηκε χωρίς εμάς για εμάς, χωρίς τη συμμετοχή των κατοίκων, χωρίς ουσιαστική διαβούλευση, (δεν μας χορηγήθηκαν ούτε οι μελέτες) χωρίς να ληφθούν υπόψη οι πάνω από 1500 ενστάσεις μας (αριθμός πρωτοφανής για Πολεοδομικό Σχέδιο) και οι πάνω από 1500 υπογραφές μας σε υπόμνημα που εναντιωνόμασταν στο Πολεοδομικό Σχέδιο και που στείλαμε σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αγνοηθήκαμε παντελώς και επιδεικτικά. Επιπλέον πληροφορηθήκαμε ότι το σχέδιο αυτό έγινε με απευθείας ανάθεση και πληρώθηκε από τα χρήματα των Πυροπλήκτων.
Σε ένα ήδη διαμορφωμένο οικισμό, δομημένο στο 70% περίπου, δεν νοείται πολεοδόμηση ως εξ υπαρχής, όπως έγινε, δεν νοείται μία τέτοια βίαιη ανατροπή αλλά ήπιες και απολύτως αναγκαίες παρεμβάσεις για την βιωσιμότητα και την κοινωνική συνοχή του.
Γι αυτό ζητούμε μόνο ήπιες παρεμβάσεις στον χερσαίο, στον παραθαλάσσιο, αλλά και στον θαλάσσιο χώρο του Ματιού.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
-Γίνεται κατακερματισμός των ιδιοκτησιών με σκοπό να χαραχθούν δρόμοι, πάρκα τσέπης, πάρκινγκ, πεζόδρομοι, γραμμική φύτευση κατά μήκος των δρόμων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα:
α) να δημιουργείται ένα δαιδαλώδες δίκτυο οδών και πεζοδρόμων αμφίβολης χρησιμότητας, σημαντικής όμως επικινδυνότητας σε περίπτωση εκκένωσης, με τη χάραξη ακόμα και δύο δρόμων στο ίδιο οικόπεδο. Κάναμε πρόταση στην ένσταση για πολλούς δρόμους ήπιας κυκλοφορίας και πεζόδρομους χωροθετημένους με νόημα, σε συνδυασμό με τις κύριες οδούς κίνησης και τα σημαντικά σημεία του οικισμού (παραλία, ξενοδοχεία, κέντρο, παραλιακός πεζόδρομος, ΝΑΤ). Θα μείωνε την ανάγκη άσκοπων πεζοδρομίων και διαπλατύνσεων, άρα τσιμεντοποίησης και καταστροφής κατάφυτων περιφράξεων και δένδρων.
β)να δημιουργούνται δεκάδες χώροι καταφυγής (ΚΧΚ), οι οποίοι είναι άσκοποι και παράλογοι στην εποχή πλέον των εκκενώσεων. Μοναδική ορθή διέξοδος διαφυγής, αφού πλέον μιλάμε για έγκαιρη εκκένωση με 112, είναι η Λεωφόρος Μαραθώνος και όχι τα στενάκια μέσα σε έναν οικισμό, όπου κατακερματίζοντας τα οικόπεδα δημιουργούνται εκατοντάδες τέτοια.
γ)να δημιουργούνται άσκοποι αποκομμένοι πεζόδρομοι, που δεν δημιουργούν «δίκτυο περιπάτου» αντίθετα σε συνδυασμό με ΚΧΠ δημιουργούν στενωπούς ή αδιέξοδα διαφυγής από ιδιοκτησίες.
δ) Η εισφορά σε πράσινο που γίνεται από τα πάρκα τσέπης και τη γραμμική φύτευση καταστρέφει τους κήπους, που με τόσο κόπο αναστήσαμε μετά τη φωτιά, και το πράσινο αφήνεται στη φροντίδα του Δήμου, που βέβαια λόγω αδυναμίας συντήρησης θα καταλήξει σκουπιδότοπος.
Ειδικά η δημιουργία πολλών γραμμικών φυτεύσεων δεν εξυπηρετούν σε τίποτα, σύμφωνα με το χαρακτήρα της περιοχής (δεν είμαστε στην Κυψέλη που δεν υπάρχει πράσινο και προσπαθείς να το δημιουργήσεις πάνω στην οδό). Καταστρέφονται περιφράξεις κατάφυτες με φυτά και δένδρα για μόλις 1μ ρυμοτόμηση και τελικά ο δρόμος/κατάστρωμα δεν διαπλατύνεται αλλά στενεύει, άρα δεν διευκολύνεται η δήθεν, προβληματική κυκλοφορία.
ε)Η δημιουργία εκατοντάδων Κοινόχρηστων Χώρων Πρασίνου πολύ μικρών και διάσπαρτων,είναι χωρίς νόημα σε μια «κηπούπολη» με αυλές. Πολλοί ΚΧΠ προβλέπονται πάνω στις βασικές οδούς (και όχι σε σημεία πιο ήπιας κυκλοφορίας οχημάτων) με κίνδυνο ατυχήματος πχ για παιδιά που παίζουν. Επιπλέον δημιουργούνται ΚΧΠ σε ήδη κατοικημένα οικόπεδα ενώ δίπλα τους υπάρχουν μεγάλα αδόμητα και χέρσα οικόπεδα
στ)Τα πάρκινγκ δεν επαρκούν για τη λειτουργία του οικισμού. Δεν προβλέπονται πάρκινγκ για τις ανάγκες του πληθυσμού των πολυκατοικιών, των επισκεπτών και των ξενοδοχείων, ενώ καθίσταται σχεδόν αδύνατη πλέον η παρόδια στάθμευση με το νέο σχέδιο.
-Δημιουργία 40 οικοπέδων των 225τμ μέσα σε οικόπεδα ακόμα και 600τμ. τα οποία ούτε καν τοποθετούνται στην άκρη των οικοπέδων, αλλά στη μέση των υπαρχόντων. Δεν γνωρίζουμε σε ποιους δίδονται, αλλά είναι δυνατόν να συμβιώνουν δύο άγνωστοι ιδιοκτήτες σε ένα οικόπεδο; Επιπλέον με την δημιουργία μικρών οικοπέδων, λόγω και του κατακερματισμού, το Μάτι θα χάσει τον παραθεριστικό του χαρακτήρα και τη πράσινη φύση του και κινδυνεύει να μετατραπεί μια μικρή περιοχή όπως η δική μας, σε πυκνοκατοικημένο αστικό προάστιο που εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα.
Με τον τρόπο που γίνονται οι προσκυρώσεις και τοποθετήσεις των νέων οικοπέδων καταστρέφεται το σχήμα των οικοπέδων , δημιουργώντας περίεργα πολυγωνικά σχήματα στο τελικό οικόπεδο. Υπάρχουν ακόμα απρόσεκτες προσκυρώσεις που είναι αδύνατον να εφαρμοστούν λόγω υψομετρικής διαφοράς 2,5-3μ που δεν πρόσεξε ο μελετητής.
Σε μεγάλο αριθμό ιδιοκτησιών γίνονται παρεμβάσεις και στις τέσσερεις πλευρές των οικοπέδων τους, γεγονός αντικοινωνικό και αντιεπιστημονικό
-Παραλιακό μέτωπο. 250 ιδιοκτησίες (11 πολυκατοικίες, μονοκατοικίες και 4 ξενοδοχεία) όλα με νόμιμες άδειες και απόλυτη συμμόρφωση στις διατάξεις της εποχής (1961). Στα κτίρια αυτά δεν δίνεται η δυνατότητα να επισκευασθούν, θα αφεθούν να καταρρεύσουν και θα απαξιωθούν. Δεν τους επιτρέπεται καμιά περίφραξη καθιστώντας έτσι τον περίβολο τους κοινόχρηστο χώρο. Με το χαρακτηρισμό του Ματιού ως αμιγούς κατοικίας αποκλείονται ξενοδοχεία μεγαλύτερα των 15 δωματίων , σινεμά, εστιατόρια, καφετέριες κλπ. Τα ήδη υπάρχοντα μπορούν να τα λειτουργούν μόνο οι ιδιοκτήτες τους και δεν μεταβιβάζονται.
-Ρέματα. Ανοίγονται ρέματα σε πλάτος 15 μέτρων (ρέμα Παππά), με τάφρο 3μ πλάτος και 2 μ ύψος, γεμάτη με συρματοκιβώτια μέσα σε κατοικημένη περιοχή, καταστρέφοντας δύο κεντρικούς δρόμους διαφυγής. Πέρα από την αισθητική, που δεν ταιριάζει στην περιοχή μας,ο σχεδιασμός αυτός αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και είναι επικίνδυνος για διαφυγή σε κίνδυνο.- Επίσης στο Μάτι ανοίγεται ρέμα που δεν προϋπήρχε, όπως λένε οι κάτοικοι, και εφευρίσκεται τώρα. Από τη ρυμοτόμηση καταστρέφονται οικόπεδα που είναι εκτός ρέματος για να σωθούν τα εντός.
-ΝΑΤ, Αδόμητα. Η εισφορά του Ματιού σε πράσινο θα μπορούσε να καλυφθεί από το ΝΑΤ και τα αδόμητα οικόπεδα, να γίνουν πάρκα, αντί να κατατμηθούν κατά αυτό τον ανοίκειο τρόπο οι ιδιοκτησίες. Αντ’ αυτού το ΝΑΤ εκχερσώθηκε, μπαζώθηκε με υλικά ασύμβατα προς το δασικό του χαρακτήρα , τον οποίο έχασε πλήρως και προορίζεται για άλλες χρήσεις.
-Στεγαστική συνδρομή. Έχει δοθεί στεγαστική συνδρομή σε ιδιοκτήτες, έχουν ανεγείρει τα σπίτια τους που κάηκαν, και τώρα είτε τους τα γκρεμίζουν, είτε δεν τους δίνουν την τελευταία δόση είτε τους ζητούν και πίσω τα χρήματα που τους δόθηκαν.
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν σε συγκέντρωση των κατοίκων, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης, θρησκεύματος, ηλικίας κλπ. Έχουμε εξαντληθεί ψυχολογικά και οικονομικά, πληρώνοντας πανάκριβες υπηρεσίες δικηγόρων και μηχανικών.
Ίσως για πρώτη φορά όλο το Μάτι είναι συσπειρωμένο και γι’ αυτό απευθυνόμαστε στον Πρωθυπουργό της χώρας, ως τελευταία μας ελπίδα, για τη λύση των πολλών προβλημάτων μας.
Ζητούμε την απόσυρση του παρόντος ΕΡΣ του Ματιού, με σκοπό να σχεδιασθεί εκ νέου ώστε να ανταποκρίνεται και να σέβεται την ιστορική διαδρομή του οικισμού, τη φύση του, τον χαρακτήρα του.