Σήμερα θα ήθελα να δανειστώ κάποιους όρους από το υπέροχο Ειρωνικό Νεοελληνικό Λεξικό του Νίκου Δήμου που αναφέρεται στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Αρχαίοι: Σπουδαίοι άνθρωποι των οποίων αγνοούμε τα επιτεύγματα, αλλά ως κατευθείαν απόγονοι παραμένουμε αποκλειστικοί αντιπρόσωποι και εισαγωγείς.
Α.Ε.Ι.: Εργαστήρια παραγωγής ανέργων, υπακούοντας στην αρχή «Μακριά τα πανεπιστήμια από την αγορά» πετύχαμε να μένουν μακριά και οι απόφοιτοί τους.
Αναπηρικές Συντάξεις: Τις έχει πάρει μόνο το 30% των Ελλήνων. Αδικούνται οι υπόλοιποι οι οποίοι έχουν το ίδιο ποσοστό αναπηρίας.
Αστακομακαρονάδα: Σπεσιαλιτέ της ευμάρειας που μας έπεσε τελικά πολύ βαριά.
Γαύροι: Κόκκινα ανθρωπάκια που δεν είναι ΚΚΕ. Επίσης είδος ψαριού.
Δεν Πληρώνω: Κίνημα που επεκτείνει τις παραδοσιακές αξίες της φοροδιαφυγής σ’ όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας.
Εκλογές: Κλίσε – «Η γιορτή της δημοκρατίας». Στην πραγματικότητα – Τελετουργίες ανά τετραετία (που συνήθως είναι λιγότερο) όπου για μια μέρα ο λαός απολαμβάνει την ψευδαίσθηση της συμμετοχής στα κοινά. Προηγούνται οι υποσχέσεις και έπονται οι διαψεύσεις. Ο «κυρίαρχος» (για λίγες ώρες) λαός αποφασίζει μια και καλή (στιγμιαίο) και αυτοί που θα εκλεγούν θα αποφασίζουν συνεχώς (διαρκές).
Ευρωπαϊκή Ένωση: Ένωση κρατών που όταν δεν συνωμοτεί εναντίον μας, μας πληρώνει ακριβά.
Λάιφ στάιλ: Ο τρόπος αυτών που δεν έχουνε ούτε life ούτε style!
Μ.Κ.Ο. (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις): Χρήσιμες όταν καταγγέλλουν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε άλλους (κυρίως γειτονικές) χώρες. Ύποπτος ο ρόλος τους όταν ανακατεύονται με Ελληνικές υποθέσεις.
Παράδοση: Όταν ακούς να επιμένουν πολύ στον όρο «παράδοση» να ξέρεις ότι πρόκειται για παράδοση άνευ όρων.
Υ.Γ.: Να προσθέσω και ένα δικό μου!
Μαραθωνομάχοι: Αθηναίοι και Πλαταιείς πολίτες που πολέμησαν στον Μαραθώνα έναντι των «χρυσοφόρων Μήδων» το 490 π.Χ. και οι οποίοι αν μάθαιναν ότι τον ιστορικό δήμο Μαραθώνα διεκδικεί ο κ. Ψινάκης, θα άφηναν τους Πέρσες και θα έπαιρναν εμάς στο κατόπι.
Ο…μνημόνιος
