Ο καθηγητής πανεπιστημίου και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνος Συνολάκης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΙΖΟ

Σε τόσο μεγάλες φυσικές καταστροφές και με τον αριθμό των θυμάτων να είναι σοκαριστικός, θα ήταν τουλάχιστον ασέβεια προς τους νεκρούς, αλλά και όλους όσοι επλήγησαν στο Μάτι, να φιλοξενούμε απόψεις ανθρώπων με μερική γνώση του προβλήματος και των ιδιαιτεροτήτων. Γι’ αυτό και ζητήσαμε την άποψη ενός επιστήμονα ειδικευμένου σε φυσικές καταστροφές. Ο κ. Κωνσταντίνος Συνολάκης είναι καθηγητής φυσικών καταστροφών στη σχολή μηχανικών περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Η άποψή του για τα όσα συνέβησαν στο Μάτι έχει ιδιαίτερη βαρύτητα μια και δεν αρκέστηκε στις γνώσεις και την εμπειρία του για να βγάλει τα όποια συμπεράσματα, αλλά επισκέφθηκε την περιοχή περισσότερες από μία φορές για να αποκτήσει ολοκληρωμένη εικόνα.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε πολλά σημεία της συνέντευξης που μας παραχώρησε, στην επιχείρηση που στήθηκε το απόγευμα της 23ης Ιουλίου, έγιναν πολλά λάθη από πολλούς υπευθύνους, με το μεγαλύτερο όμως να είναι η μη διαταγή για εντολή εκκένωσης από την πρώτη στιγμή που φάνηκε πως η φωτιά κατευθυνόταν προς τον Βουτζά.

Η περιοχή μας βίωσε τη χειρότερη καταστροφή. Κατά την εκτίμησή σας, τι θα μπορούσε να έχει γίνει για να αποτραπεί;

Ένα ακραίο φαινόμενο οδηγεί σε καταστροφή όταν δεν αντιμετωπισθεί σωστά. Αν η ίδια πυρκαγιά είχε αντιμετωπιστεί καλύτερα και σε προετοιμασία και σε κατάσβεση, θα μιλούσαμε μόνο για μια οικολογική καταστροφή, δεν θα θρηνούσαμε 99 συνανθρώπους μας. Το βασικότερο που έπρεπε να είχε γίνει στο Μάτι ήταν να δοθεί άμεση εντολή εκκένωσης, δηλαδή απομάκρυνσης των κατοίκων. Είναι τελείως αδικαιολόγητο ότι δεν δόθηκε εντολή εκκένωσης. Τι θα πει ότι ο άνεμος ήταν πάρα πολύ δυνατός, λόγω της κλιματικής αλλαγής; Δηλαδή όποτε έχουμε δυνατό αέρα, θα θρηνούμε ανθρώπινες ζωές;

Ακριβώς, επειδή ο αέρας ήταν πολύ δυνατός και αυτό ήταν γνωστό από την πρόβλεψη καιρού που έγινε τέσσερις ώρες πριν, θα έπρεπε να είχε ληφθεί επιπλέον μέριμνα για έγκαιρη απομάκρυνση του πληθυσμού. Πέραν τούτου, οι μετεωρολόγοι ισχυρίζονται ότι τέσσερις μέρες πριν την τραγωδία υπήρχαν προβλέψεις για πολύ ισχυρούς δυτικούς ανέμους… Σε ανάλογες περιπτώσεις απαγορεύεται για παράδειγμα ο απόπλους πλοίων για να μην κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές… Στο Μάτι δεν έγινε ανάλογη αξιολόγηση;

Όταν, λοιπόν, υπάρχει πρόγνωση για τόσο ισχυρό άνεμο τέσσερις ώρες προτού εκδηλωθεί η πυρκαγιά, όταν σχεδόν η μισή πυροσβεστική δύναμη της Αττικής βρίσκεται στη φωτιά της Κινέττας, και όταν γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης τέτοιου διαφορετικού φαινομένου -δηλαδή με δυτικό άνεμο κατευθυνόμενο σε μια περιοχή που είναι ουσιαστικά ημιδασική- είναι αδικαιολόγητο να μη δίνεται εντολή εκκένωσης, ούτε καν μετά από μισή ώρα μετά την εκδήλωση της φωτιάς, όταν η επικινδυνότητά της ήταν εμφανής.

Γνωρίζω πάρα πολύ καλά για τις προειδοποιήσεις που δίνονται για πλημμύρες ή για τσουνάμι. Έστω και να υπάρχει μία στις 100 ή σε άλλες περιπτώσεις μία στις 1.000 πιθανότητα ένα πολύ μεγάλο πλημμυρικό κύμα να απειλήσει ανθρώπινες ζωές, τότε γίνεται προληπτική εκκένωση. Στις 23 Ιουλίου δεν υπήρξε προειδοποίηση στους κατοίκους για προετοιμασία για απομάκρυνση, ούτε εντολή για άμεση εκκένωση ώστε να προστατευθούν ανθρώπινες ζωές, πέραν των ηρωικών προσπαθειών πυροσβεστών να απομακρύνουν κατοίκους από μεμονωμένες κατοικίες. Ακόμη και η διάσωση από τις παραλίες καθυστέρησε απαράδεκτα και εξέθεσε άσκοπα σε κίνδυνο τους επιζήσαντες. Μήπως και εδώ φταίνε οι δυνατοί άνεμοι, που άργησε η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού;

Πιστεύετε ότι υπήρχε ο χρόνος για να εκκενωθεί με ασφάλεια η περιοχή;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπήρχε. Με τους συνεργάτες μου έχουμε κάνει μερικές αρχικές εκτιμήσεις και φαίνεται ότι η περιοχή θα μπορούσε να έχει εκκενωθεί οργανωμένα, σε λιγότερο από δύο ώρες αν συνυπολογιστεί εκκένωση από θαλάσσης, και θα γινόταν ακόμη πιο γρήγορα αν υπήρχαν λεωφορεία. Αυτό, βέβαια, το εξετάζουμε πιο λεπτομερειακά. Υπάρχει, όμως, και άλλη μια πτυχή της τραγωδίας. Όπως γνωρίζετε, δεν υπήρχαν πυροσβεστικά μέσα από αέρος (αεροπλάνα), τα οποία, αν είχαν αξιοποιηθεί, θα είχαν επιβραδύνει την άφιξη της φωτιάς στη Λεωφόρο Μαραθώνος, τουλάχιστον για μια ώρα -τα τρία Canadair που κινητοποιήθηκαν ήλθαν περίπου στις 6:15 μμ, αλλά φαίνεται ότι λόγω καπνού και ανέμου, οι ρίψεις δεν βρήκαν τον στόχο, ενώ το ελικόπτερο Erickson S-64 επιχειρούσε μόνο για περίπου 30 λεπτά και μετά προσγειώθηκε, την ίδια ώρα που ένα άλλο ελικόπτερο φέρεται να επιχείρησε για μικρό χρονικό διάστημα. Το πιο σημαντικό είναι ότι μέσα σε διάστημα μάξιμουμ 2,5 ωρών -ο ακριβής χρόνος εξαρτάται από την ηλικιακή κατανομή του πληθυσμού και τα διαθέσιμα μέσα απομάκρυνσης- η περιοχή που καταστράφηκε θα είχε εκκενωθεί. Τα πρώτα αποτελέσματα που έχουμε από προσομοιώσεις (υπολογιστικά μοντέλα εξάπλωσης της πυρκαγιάς και μοντέλα εκκένωσης), μας δείχνουν ότι όλοι οι κάτοικοι της καμένης περιοχής θα είχαν εγκαίρως απομακρυνθεί σε αυτό το διάστημα, εκτός βέβαια από αυτούς που θα είχαν επιλέξει -εν γνώσει του άμεσου κινδύνου- να παραμείνουν στα σπίτια τους.

Η έλλειψη προετοιμασίας οδήγησε και στη σύγχυση που επικράτησε όταν η Αστυνομία σταμάτησε την κυκλοφορία προς τον Μάτι στη Λεωφόρο Μαραθώνος, αλλά φαίνεται πως επέτρεψε τη διέλευση προς την απειλούμενη περιοχή από παράπλευρες οδούς. Το τι ακριβώς έγινε ελπίζω να το αποκαλύψει η εισαγγελική έρευνα.

Ο αριθμός των θυμάτων είναι συμβατός με ένα τόσο ακραίο φαινόμενο;

Έστω και ένας θάνατος είναι απαράδεκτος. Ας δεχθούμε ότι στην περιοχή αυτή διέμεναν κατά την εξέλιξη της πυρκαγιάς 10.000 άνθρωποι, σαν παραδοχή εργασίας. Από αυτούς τους ανθρώπους χάσαμε, με τραγικό τρόπο, 99. Δηλαδή σκοτώθηκε σχεδόν το 1% του πληθυσμού. Το ποσοστό είναι απαράδεκτο…

Για σύγκριση, το 1991, το Όκλαντ της Καλιφόρνια, μια περιοχή που μοιάζει με το Μάτι, είχε πληγεί από μια μεγάλη πυρκαγιά. Κάηκαν περίπου 2.500 σπίτια, και 400 πολυκατοικίες. Ο άνεμος κυμαινόταν από 50 έως 80 χλμ/ώρα, δηλαδή όσο περίπου ο άνεμος στο Μάτι την ημέρα της τραγωδίας. Η πυρκαγιά αυτή παραμένει μέχρι σήμερα η φονικότερη σε δασική έκταση ή έκταση στην διεπιφάνεια κατοικημένων και δασικών περιοχών από το έτος 1923 στην Καλιφόρνια, πολιτεία με πληθυσμό 40 εκατομμυρίων.

Από ένα πληθυσμό στην περιοχή Αλαμέντα του Όκλαντ περίπου 80.000 ανθρώπων, καήκαν 25, δηλαδή το 0,03% του πληθυσμού. Το ποσοστό αυτό είναι κατά 30 φορές μικρότερο από το αντίστοιχο στο Μάτι. Προφανώς, από το 1991 οι τεχνικές αντιμετώπισης πυρκαγιών έχουν εξελιχθεί, όπως επίσης οι γνώσεις για διαχείριση κρίσεων, οπότε η τραγωδία που ζήσαμε αποδεικνύεται ακόμη πιο ακατανόητη και αδικαιολόγητη.

Δυστυχώς, ο ισχυρισμός αρμοδίων στην ενημέρωση Τύπου μετά την τραγωδία, ότι δηλαδή δεν υπήρχε χρόνος για εντολή απομάκρυνσης του πληθυσμού, υποδεικνύει εγκληματική άγνοια. Αν από 10.000 κατοίκους κατάφεραν να διασωθούν περίπου 9.900 σε μια άτακτη εκκένωση τελευταίας στιγμής, σε μια πιο έγκαιρη εκκένωση -μετά από εντολή απομάκρυνσης- θα είχαμε σώσει και τους περισσότερους από τους 99 αδικοχαμένους συνανθρώπους μας. Πόσοι από τους εγκλωβισμένους σε αυτοκίνητα θα είχαν σωθεί αν είχαν λάβει SMS που τους ενημέρωναν να προχωρήσουν άμεσα προς τη θάλασσα, ή αν υπήρχαν μεγάφωνα ή σειρήνες από όπου θα δίνονταν οδηγίες;

Ο επαναλαμβανόμενος ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε σύσταση της Πυροσβεστικής είναι αστείος σαν δικαιολογία, ιδιαίτερα αν συνυπολογιστεί ότι η Πυροσβεστική αντιμετώπιζε δύο μέτωπα ταυτόχρονα, στο Μάτι και την Κινέττα. Δηλαδή οι αρμόδιοι ήταν τόσο αφελείς που δεν είχαν διανοηθεί ότι θα κινδύνευαν ζωές στο Μάτι από την απραξία στην έκδοση απόφασης εκκένωσης ή τόσο απίστευτα τυπολάτρες που δεν μπορούσαν να αναλάβουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία χωρίς συλλογικότητα; Και όσα λέγονται ότι δήθεν ο πανικός θα είχε δημιουργήσει περισσότερα θύματα είναι προφάσεις εν μεγάλη αμαρτία. Πιστεύει κανείς ότι αν είχε ξεκινήσει εκκένωση στις 5:00 μμ, θα είχαμε 99 νεκρούς από πανικό και με τόσο τραγικό τρόπο; Τέτοια επιχειρήματα προσβάλλουν. Σε αυτό είμαι κατηγορηματικός.

Οι καμένες εκτάσεις χαρτογραφήθηκαν από το Ίδρυμα Τεχνολογίας Έρευνας Κρήτης

Αναφερθήκατε σε SMS. Τι γίνεται αλλού και γιατί εδώ δεν λειτούργησε αυτό το σύστημα;

Κατ’ αρχήν δεν λειτούργησε γιατί δεν δόθηκε ποτέ εντολή απομάκρυνσης, οπότε δεν τίθεται θέμα αποστολής SMS. Πέραν τούτου, για διαφόρους λόγους, η Πολιτική Προστασία στην Ελλάδα δεν έχει ενεργοποιήσει τα αυτόματα μηνύματα σε έκτακτες ανάγκες, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις. Φερ’ ειπείν, σε μια μεγάλη άσκηση στην Κρήτη το σύστημα δοκιμάστηκε. Μια δικαιολογία που είχα ακούσει ήταν ότι η στοχοποίηση μερίδας πληθυσμού με SMS από την Πολιτική Προστασία παραβαίνει προσωπικά δεδομένα, αλλά η αντίστοιχη ελληνική αρχή διέψευσε κατηγορηματικά ότι τίθεται τέτοιο ζήτημα. Άλλωστε αυτό δεν κάνουν και διαφημιστικές εταιρείες; Στοχεύουν πληθυσμιακές ομάδες και στέλνουν ανεπιθύμητα μηνύματα, χωρίς κανένας να φωνάζει για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Θυμίζω πως οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας έχουν τη δυνατότητα να στοχοποιήσουν χρήστες σε μια ορισμένη γεωγραφική περιοχή και να στείλουν μήνυμα μόνο σε αυτούς με εντολή εκκένωσης και οδηγίες/χάρτες για σημεία συγκέντρωσης. Με εκ νέου μηνύματα μπορούν να ανανεώνουν τις πληροφορίες. Το σύστημα SMS δεν είναι τόσο ευάλωτο, όσο η τηλεφωνία στη μεγάλη χρήση που γίνεται σε κρίσεις.

Επίσης, στην Ελλάδα δε λειτουργεί πλήρως το 112, δηλαδή ο ενιαίος αριθμός εκτάκτου ανάγκης. Το τηλεφωνικό κέντρο είναι ενιαίο για όλες τις υπηρεσίες εκτάκτων αναγκών και οι τηλεφωνητές αποφασίζουν ποιες υπηρεσίες να ενεργοποιήσουν. Ο αριθμός μπορεί να κληθεί χωρίς τηλεκάρτα από θαλάμους και ακόμη από κλειδωμένο κινητό. Η θέση του καλούντος εντοπίζεται αμέσως, αν αυτό είναι απαραίτητο. Ελπίζω οι φήμες ότι το σύστημα έχει καθυστερήσει να εφαρμόζεται πλήρως σε όλη την επικράτεια, επειδή κάποιοι νομίζουν ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας από τις αντίστοιχες υπηρεσίες της αστυνομίας, της πυροσβεστικής, του ΕΚΑΒ και του λιμενικού να είναι απλώς φήμες…

Ρωτήσατε τι γίνεται αλλού. Τουλάχιστον στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία που γνωρίζω, στέλνονται εγκαίρως SMS με ακριβές περιεχόμενο που είναι λακωνικό, άμεσα διεγερτικό και με σαφείς οδηγίες.

Δείγμα μηνύματος που αποστέλλεται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης στις ΗΠΑ

Ακούμε ότι η Πυροσβεστική έχει στα χέρια της ένα μοντέλο πρόβλεψης της επέκτασης μιας δασικής πυρκαγιάς. Ισχύει κάτι τέτοιο και, αν ναι, γιατί δεν δούλεψε ποτέ στην περίπτωση της συγκεκριμένης;

Δεν γνωρίζω αν αξιοποιήθηκε έγκαιρα το μοντέλο της Πυροσβεστικής. Με κάθε επιφύλαξη, το συγκεκριμένο μοντέλο που είχα δει στο κέντρο επιχειρήσεων κατά την άσκηση «Προμηθέας» δεν συνυπολογίζει το ανάγλυφο του τοπίου, ούτε την κατανομή της καύσιμης ύλης, ούτε τις παρεμβάσεις αεροπλάνων. Πρόκειται για ένα πρωτόγονο σύστημα προσομοίωσης, τεχνολογίας δεκαετιών. Η Πυροσβεστική γνωρίζει -κι εμείς τους το έχουμε παρουσιάσει στο παρελθόν σε ασκήσεις Πολιτικής Προστασίας στην Ελλάδα- ότι υπάρχει το μοντέλο της Αμερικανικής Δασικής Υπηρεσίας (U.S. Forest Service), το οποίο διανέμεται δωρεάν (open source). Το αν χρησιμοποιήθηκε αυτό το μοντέλο, ας το απαντήσει η Πυροσβεστική Υπηρεσία…

Αυτή τη στιγμή η ερευνητική μου ομάδα με τους κκ. Βασίλη Σκαναβή, Κωστή Δουλιγέρη και τον Δρ. Νίκο Καλλιγέρη εξετάζει τι εκτιμήσεις θα μπορούσαν να είχαν γίνει με επιχειρησιακά μοντέλα, όπως αυτό της Αμερικανικής Δασικής Υπηρεσίας. Μπορώ να σας πω από την εμπειρία μου ότι εάν και εφόσον το μοντέλο για το Μάτι ήταν έτοιμο πριν την πυρκαγιά, θα είχαμε έγκαιρη και ικανοποιητικά ακριβή εκτίμηση της εξέλιξής της και κατά συνέπεια πολύ λιγότερα θύματα. Κι όταν λέω έτοιμο, εννοώ ότι, επειδή κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει διαφορετικό ανάγλυφο και διαφορετική βλάστηση (καύσιμο), θα έπρεπε όλες οι ιδιομορφίες να έχουν αποτυπωθεί πριν την πυρκαγιά, ώστε το μοντέλο να είναι επιχειρησιακά έτοιμο να δώσει εκτιμήσεις με την έναρξη της συγκεκριμένης.

Μάλιστα, όσο «τρέχει» το μοντέλο, υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει ο χρήστης τη φορά ή την ταχύτητα του ανέμου και να υπολογίσει τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων αέριων μέσων (αν υπάρχουν). Έτσι γίνεται συνεχώς καλύτερη εκτίμηση της κατάστασης, δηλαδή αφομοιώνονται τα νέα επιχειρησιακά και περιβαλλοντικά δεδομένα. Αυτή ακριβώς είναι ουσιαστικά η αποστολή της Πολιτικής Προστασίας, δηλαδή να προετοιμάζει τέτοια αξιόπιστα επιχειρησιακά μοντέλα, για διάφορες ακραίες καταστροφές, ώστε να είναι πανέτοιμα να προβλέψουν σε δευτερόλεπτα την εξέλιξη μετά την εκδήλωση οποιουδήποτε ακραίου φαινομένου και έτσι να διευκολυνθεί το έργο της εκάστοτε επιχειρησιακής ομάδας.

Θεωρείτε ότι με τα εργαλεία που είχαν στη διάθεσή τους (Μετεωρολογική Υπηρεσία κλπ), μπορούσαν να κάνουν σωστή πρόβλεψη τουλάχιστον για την αλλαγή της φοράς του ανέμου; Γιατί εκεί ρίχνουν όλοι το «φταίξιμο»…

Ας δεχθούμε ότι ήταν κάτι απρόβλεπτο. Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο… Το ζητούμενο είναι ότι έχουμε μια περιοχή υψηλού κινδύνου, έχουμε έναν πολύ δυνατό άνεμο και δεν έχουμε τις πυροσβεστικές δυνάμεις που χρειαζόμαστε, γιατί επιχειρούν στην Κινέττα. Τι κάνουμε; Η κοινή λογική λέει ότι Περιφέρεια ή ο Δήμος -αυτό θα το αποφασίσει η Δικαιοσύνη- θα έπρεπε να είχε προχωρήσει σε προληπτική απομάκρυνση του πληθυσμού από την ευρύτερη περιοχή.

Δεν νοείται η δικαιολογία ότι άλλαξε ο αέρας και γι’ αυτό κάηκαν 99 άνθρωποι. Σε όλες τις επικίνδυνες πυρκαγιές, ο άνεμος και η διεύθυνσή του κυμαίνονται, για αυτό άλλωστε το υπολογιστικό μοντέλο της Αμερικάνικης Δασικής Υπηρεσίας ανανεώνει τις εκτιμήσεις εξέλιξης της πυρκαγιάς ανάλογα με τα νέα δεδομένα που αφομοιώνει. Όταν η συνέπεια αστοχίας μιας απόφασης μεταφράζεται σε απώλεια ζωής, δεν νοείται να μην λαμβάνονται προληπτικά μέτρα, όταν μάλιστα οι άνεμοι πνέουν από ασυνήθιστη κατεύθυνση, δηλαδή αναμένονται απρόβλεπτες συνθήκες.

Αλλά, σας αντιστρέφω την ερώτηση. Είναι ποτέ οι στιγμιαίες αλλαγές σφοδρού ανέμου προβλέψιμες υπολογιστικά με αξιοπιστία, σε μικρά χρονικά διαστήματα, ειδικά στο μικροκλίμα μιας πυρκαγιάς; Γι’ αυτό πάντα χρειάζεται συντηρητική προσέγγιση και προληπτική εκκένωση, όταν αναμένονται ασυνήθιστες συνθήκες…

Ο καθηγητής πανεπιστημίου και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνος Συνολάκης

Τί άλλο θεωρείτε ότι δεν λειτούργησε όπως έπρεπε;

Τα σχέδια εκτάκτων αναγκών που προβλέπονται πρέπει να δοκιμάζονται σε ασκήσεις και τα σχέδια πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον χρόνο εκκένωσης σαν συνάρτηση των διαθέσιμων πυροσβεστικών πόρων και της κίνησης αυτοκινήτων στο οδικό δίκτυο.
Μήπως και για την αναγκαιότητα ύπαρξης τέτοιων σχεδίων δεν είχε λάβει έγκαιρες εισηγήσεις η Περιφέρεια; Και, ας πούμε, ότι στη Μάνδρα πέρυσι δεν γνώριζε η Περιφέρεια πως καταστρώνονται αποτελεσματικά σχέδια έκτακτων αναγκών. Από τότε μέχρι το Μάτι ξέχασε αυτά που έμαθε στην Μάνδρα; Μήπως και για την κοινή λογική χρειάζεται εισήγηση αρμοδίου φορέα;

Γιατί επικράτησε κοινή λογική και εκκενώθηκαν οι κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων και η ίδια λογική δεν εφαρμόστηκε στο Μάτι; Διαφορετική λογική, διαφορετική αξιολόγηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής ή διαφορετική συναίσθηση ευθύνης;

Η βασική υποχρέωση του κράτους είναι η προστασία της ζωής. Συνεπάγεται ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ υποχρέωση Δήμου και Περιφέρειας να έχουν έτοιμα επικαιρoποιημένα σχέδια αντιμετώπισης καταστροφών, με βάση συγκεκριμένα ακραία σενάρια. Φερ’ ειπείν, αν πυρκαγιά ξεκινήσει στο σημείο Χ, με άνεμο ταχύτητας πάνω από Ψ και αν η φωτιά φτάσει στο σημείο Ζ μέσα σε Τ λεπτά, τότε διατάσσεται άμεση απομάκρυνση του πληθυσμού, οι χώροι συγκέντρωσης θα είναι οι α, β, γ, και την ανακοίνωση θα την κάνουν τα ΜΜΕ, ο Δήμαρχος ή/ο Περιφερειάρχης, ανάλογα με το αν επηρεάζεται ένας ή περισσότεροι δήμοι και συγχρόνως θα στέλνονται ενημερωτικά SMS.

Σε πολλές χώρες με πιο ώριμα συστήματα πολιτικής προστασίας, όπως για παράδειγμα η Γαλλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς, υπάρχουν σχέδια επέμβασης που προσδιορίζουν τους πόρους που πρέπει σε πρώτη φάση να αποσταλούν σε διάφορα συμβάντα, ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας. Για παράδειγμα, όσον αφορά στις δασικές πυρκαγιές, οι κατά τόπους Πυροσβεστικές Υπηρεσίες διαθέτουν (στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη δεκαετία του 1970) ειδικά σχέδια αρχικής προσβολής, τα οποία έχουν συνταχθεί με βάση υπολογιστικά μοντέλα και πολύχρονη εμπειρία. Τα σχέδια αυτά καθορίζουν, ανάλογα με τη θέση της πυρκαγιάς και τις καιρικές συνθήκες, τα μέσα εκείνα που θεωρείται ότι επαρκούν για τον έλεγχο της πυρκαγιάς κατά την πρώτη επιχειρησιακή περίοδο.

Και, ναι μεν εκδηλώθηκε στο Μάτι ένα από τα πιο δύσκολα σενάρια που θα είχε κανείς φανταστεί -όχι όμως το πιο ακραίο- ωστόσο γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται η προετοιμασία και οι ασκήσεις ώστε να υπολογίσουν οι υπεύθυνοι, από πριν, αν χρειάζεται προληπτική απομάκρυνση του πληθυσμού και τον χρόνο που απαιτείται για να γίνει αποτελεσματικά και χωρίς τραυματισμούς.

Προηγούμενο άρθροΚαμία ανησυχία για την υγεία των κατοίκων στις πυρόπληκτες περιοχές
Επόμενο άρθροΔημήτρης Μπαλτάκος: Έτσι σώσαμε 465 ανθρώπους στο Μάτι