Μια από τις πιο καταστροφικές στιγμές στη ζωή του διάσημου μουσικού Έρικ Κλάπτον ήταν αναμφίβολα ο τραγικός θάνατος του 4χρονου γιου του, Κόνορ, το 1991.
Στις 20 Μαρτίου 1991, η τραγωδία χτύπησε τον Έρικ Κλάπτον όταν ο γιος του, καρπός της σχέσης του με την ιταλίδα ηθοποιό Λόρι Ντελ Σάντο, έπεσε από το παράθυρο του 53ου ορόφου μιας πολυκατοικίας στη Νέα Υόρκη.
Είναι από αυτά τα δράματα της ζωής που κανείς δεν θέλει να φανταστεί, ούτε να βιώσει.
Η απώλεια του αγαπημένου του γιου σημάδεψε τη ζωή και την καριέρα του Κλάπτον.
Ο άγγλος βιρτουόζος κιθαρίστας και συνθέτης εξέφρασε τον πόνο του μέσα από τη μουσική του και κυκλοφόρησε το τραγούδι «Tears in Heaven», το οποίο έγραψε μαζί με τον Will Jennings (Γουίλ Τζένινγκς), ως φόρο τιμής στον γιο του.
Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone συμπεριέλαβε το «Tears in Heaven» στη λίστα με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Στο τραγούδι αποτυπώθηκε η θλίψη του μεγάλου ρόκερ αλλά και η λαχτάρα να ξαναβρεθεί με τον γιο του που έφυγε τόσο άδοξα.
Η πτώση του 4χρονου Κόνορ από τον 53ο όροφο
Όταν ο Έρικ Κλάπτον συνάντησε για πρώτη φορά την ιταλίδα ηθοποιό και μετέπειτα μητέρα του παιδιού του, Λόρι Ντελ Σάντο, το 1985 στο Μιλάνο, εκείνη δεν τον αναγνώρισε.
Η νεαρή Ιταλίδα είχε φύγει από το χωριό της έξω από τη Βερόνα για να κινηγήσει μία καριέρα στην τηλεόραση και στο μόντελινγκ.
«Δεν ήθελα να εμπλακώ με έναν διάσημο, που ενδιαφερόταν για περιπέτειες της μιας βραδιάς, και να μην τον ξαναδώ ποτέ. Αναζητούσα μία σοβαρή σχέση με έναν άνδρα με τον οποίο θα μπορούσα να κάνω ένα παιδί» θα πει η ίδια.
Στην αρχή κρατούσε τις αποστάσεις της, αλλά με την επιμονή του ο Έρικ Κλάπτον την κατάφερε και γίνανε ζευγάρι.
Ήταν η εποχή που ο Κλάπτον χώριζε από την Πάτι Μπόιντ, την εμβληματική «Layla» του περίφημου τραγουδιού και πρώην γυναίκα του Τζορτζ Χάρισον των Beatles και με την οποία είχε εννέα χρόνια σχέση.
Η συζήτηση για την απόκτηση ενός παιδιού έγινε αρκετούς μήνες μετά τη γνωριμία τους. Έρικ και Λόρι δήλωναν ενθουσιασμένοι στην ιδέα ενός μωρού. Πήραν την απόφαση να κάνουν οικογένεια τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο η Λόρι ήταν έγκυος.
«Ήμουν τόσο χαρούμενη, δεν μπορούσα να το πιστέψω, αλλά ο Έρικ δεν χάρηκε καθόλου και ξαναχάθηκε στη σκοτεινή του διάθεση, όταν του το είπα» περιγράφει η Λόρι. «Για εκείνον ήταν δύσκολο, αντιπαθεί τις αλλαγές και θέλει να έχει μια απλή και οργανωμένη ζωή (…) το μωρό τον έβγαλε εντελώς εκτός γραμμής. Ήξερα όμως πως το ήθελε πάρα πολύ».
Ο Έρικ Κλάπτον χρειάστηκε έξι μήνες για να συνηθίσει στην ιδέα πως θα γινόταν πατέρας. Δεν μπορούσε να συνηθίσει όλη αυτή την αλλαγή, ότι εκείνος θα ερχόταν δεύτερος και οι ανάγκες που είχε αυτό το μικρό πλασματάκι θα έρχονταν πρώτες.
Η Λόρι αποφάσισε να εξαφανιστεί, δεν ήθελε κάτι από εκείνον. Όταν το μωρό γεννήθηκε, τον Αύγουστο του 1986, ο Κλάπτον έφυγε διακοπές αλλά όταν επέστρεψε άρχισαν να ζουν και οι τρεις μαζί, σαν οικογένεια.
Ο ίδιος θα πει ότι για χάρη του παιδιού σταμάτησε το ποτό. «Όταν γεννήθηκε έπινα κι ήταν εκείνος ο κύριος λόγος για τον οποίο επέστρεψα στη θεραπεία, επειδή πραγματικά το αγαπώ αυτό το αγόρι» είχε πει ο Κλάπτον.
Η τραγωδία είναι πως την ημέρα που συνειδητοποίησε τι σημαίνει να είσαι πατέρας και όσα σήμαινε για εκείνον ο γιος του, ήταν μία μέρα πριν το τραγικό δυστύχημα που θα χώριζε μια για πάντα πατέρα και γιο.
Η μέρα πριν τον θάνατο του Κόνορ, στις 20 Μαρτίου του 1991, ήταν μία από τις πιο ευτυχισμένες της κοινής ζωής τους.
«Ήταν μια ιδιαίτερη μέρα. Είχαμε έρθει στη Νέα Υόρκη για να περάσουμε χρόνο με τον Έρικ, εκείνος τον είχε πάει στο τσίρκο, είχαν περάσει υπέροχα. Όταν γύρισαν, ο Έρικ μου είπε: “τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει να έχεις ένα παιδί, να είσαι πατέρας”. Ήταν τόσο ευτυχισμένος» είχε αφηγηθεί η Λόρι.
Σύμφωνα με την αστυνομία, ο μικρός Κόνορ ξέφυγε για κλάσματα του δευτερολέπτου από την επιτήρηση της νταντάς του, σκαρφάλωσε στο πρεβάζι του παραθύρου και από ένα μικρό άνοιγμα που είχε αφήσει η καθαρίστρια έπεσε στο κενό. Το παράθυρο ήταν στον 53ο όροφο.
Η Λόρι Ντελ Σάντο βρισκόταν για λίγες μέρες στη Νέα Υόρκη για δουλειές.
Ο Κλάπτον διέμενε σε κοντινό ξενοδοχείο και ετοιμαζόταν εκείνη τη στιγμή να παραλάβει τον Κόνορ για να περάσουν τη μέρα του μαζί στον ζωολογικό κήπο του Σέντραλ Παρκ.
Ο Κλάπτον έφτασε πέντε λεπτά μετά, δεν είχε καταλάβει τι είχε γίνει. Μόλις μπήκε στο διαμέρισμα, άκουσε τη Λόρι να ουρλιάζει «Είναι νεκρός!».
Ο Κλάπτον κατέρρευσε, δεν μπορούσε να το πιστέψει.
Η κηδεία του άτυχου αγοριού έγινε στην εκκλησία στο χωριό του Κλάπτον στο Ρίπλεϊ του Σάρεϊ.
«Tears in Heaven» – Το μοιρολόι ενός πατέρα
Ο Κλάπτον επί χρόνια δεν μιλούσε για το τραγικό συμβάν.
Βρήκε όμως τον τρόπο να διαχειριστεί την αβάσταχτη θλίψη του, μέσα από τη μουσική του.
Κι έτσι γεννήθηκε το τραγούδι «Tears in Heaven», που είναι γραμμένο για τον γιο του και για όσα συνέβησαν.
Ο Κλάπτον μετά την τραγική απώλεια του γιου του απείχε από κάθε επαγγελματική του δραστηριότητα για το υπόλοιπο του χρόνου.
Με τη βοήθεια του στιχουργού Γουίλ Τζένινγκς έγραψε το «Tears in Heaven», ως φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Κόνορ.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε σινγκλ στις 17 Ιανουαρίου 1992. Αρχικά συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της αστυνομικής ταινίας «Rush» και στη συνέχεια στο αριστουργηματικό «Unplugged» του.
Ο Έρικ είχε σκεφτεί τον πρώτο στίχο μετά τον θάνατο του Κόνορ. «Θα ήξερες το όνομά μου, αν σε έβλεπα στον παράδεισο;» (Would you know my name, if I saw you in heaven?)
«Ο Έρικ κι εγώ γράφαμε μουσική για την ταινία Rush, κάποια στιγμή μου είπε πως θέλει να γράψει ένα τραγούδι για τον γιο του» αφηγείται ο Τζένινγκς. Η παραγωγός της ταινίας Λίλι Ζάνουκ έπεισε τον Κλάπτον να χρησιμοποιηθεί το κομμάτι στην ταινία.
Το τραγούδι απέσπασε τρία Γκράμι το 1993 ενώ ο Κλάπτον ήταν τον ίδιο χρόνο υποψήφιος για εννέα βραβεία και κέρδισε τα έξι.
Σε περιοδεία του το 2003 ο Έρικ Κλάπτον είχε ανακαλύψει πως δεν μπορούσε πια να λέει στις συναυλίες του τα τραγούδια «Tears in Heaven» και «My father’s eyes».
Το δεύτερο το είχε γράψει για τον πατέρα του που δεν γνώρισε ποτέ αφού εκείνος πέθανε από λευχαιμία το 1985 αλλά και για τον γιο του Κόνορ.
«Δεν ένιωθα την απώλεια πια, που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ερμηνείας τους. Για να το κάνω πρέπει να ξανασυνδεθώ με τα συναισθήματα που ένιωθα όταν τα έγραφα αυτά τα τραγούδια. Έχουν κάπως χαθεί και δεν θέλω να επιστρέψουν. Ίσως τα ξαναπώ από άλλη οπτική γωνία».
«Αυτό το τραγούδι δεν γράφτηκε για το κοινό. Το έκανα μόνο και μόνο για να μην τρελαθώ», έγραψε ο Έρικ Κλάπτον στην αυτοβιογραφία το 2007.
