Συνέντευξη στον Κώστα Ζοργιό
Μετρώντας πλέον κάτι λιγότερο από έναν χρόνο για την επόμενη μεγάλη μάχη στην κάλπη, σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, μπορούμε και επισήμως να πούμε ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο.
Στον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, η ένταση περισσεύει το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στους πιο ενεργούς υποψηφίους, Ευάγγελο Μπουρνούς και Ανδρέα Βασιλοπουλο, στους οποίους προστέθηκε προ ημερών και η Δήμητρα Τσεβά.
Η MP συνάντησε στο γραφείο του στο Πικέρμι τον επικεφαλής της παράταξης «Δύναμη Ανάπτυξης» για μια συνέντευξη που έρχεται ως απάντηση σε αυτή του κ. Μπουρνούς στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας και η οποία περιέχει σκληρή κριτική και τοποθετήσεις που δεδομένα θα σηκώσουν θόρυβο.
Ο κ. Βασιλόπουλος κατηγορεί τη νυν δημοτική αρχή για «αδυναμία να λύσει χρόνια ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες», για υποσχέσεις που «δίνονται ξανά και ξανά χωρίς να τηρούνται», για «οικειοποίηση έργων που γίνονται από την κεντρική εξουσία» και για «αλαζονεία», ενώ αναλύει το δικό του πλάνο και σχέδιο για τη διοίκηση του Δήμου, σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές. Αλλά καλύτερα να μας τα πει ο ίδιος…
Πρώτα αντίπαλοι, μετά συνεργάτες και τώρα ξανά αντίπαλοι. Τι ήταν αυτό που σας έφερε κοντά στον κ. Μπουρνούς και τι αυτό που σας απομάκρυνε;
Όταν εκλέγεται ένας δήμαρχος, ανεξάρτητα από το αν συμφωνείς ή διαφωνείς με το άτομο, την παράταξη και αυτό που φέρνει, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να βοηθήσεις ώστε να γίνει ό,τι καλύτερο για την περιοχή. Η συνεννόηση με τον νυν δήμαρχο ήταν ότι ερχόμαστε να συνδράμουμε με βάση πάντα όσα λέγαμε στο προεκλογικό μας πρόγραμμα.
Να εφαρμόσουμε όσα μπορούσαμε για το καλό της πόλης κι αν κάπου βλέπαμε ότι ήταν λάθος κάτι που ήθελε ο κ. Μπουρνούς να κάνει, να προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε ή και να το αποτρέψουμε. Αυτό θεωρώ ότι είναι καθήκον κάθε υποψηφίου. Δεν ήθελα να είμαι αυτός που χάνει τις εκλογές και αυτομάτως μπαίνει απέναντι με αποκλειστικό στόχο να «πετάει πέτρες».
Θυμίζω ότι και όταν είχε εκλεγεί ο κ. Πιστικίδης, είχαμε προτείνει να φτιάξουμε δωρεάν ιστοσελίδα για τον δήμο και να φέρουμε ευρωπαϊκά προγράμματα, γιατί αυτό αντιλαμβάνομαι ως χρέος μου από τη στιγμή που ασχολούμαι με τα κοινά της πόλης.
Συνεργάστηκα, λοιπόν, με μια δημοτική αρχή γνωστοποιώντας, όμως, δημόσια ότι το 2023 θα κατεβαίναμε ξανά στις εκλογές. Στην πρόσκληση του δημάρχου να συμπράξουμε, είχαμε απαντήσει αρνητικά ξεκαθαρίζοντας ότι θα είμαστε αυτόνομοι.
Θεώρησα ότι θα είχαμε μια καλή συνεργασία. Στην πορεία αποδείχθηκε ότι αυτό που ήθελε ο κ. Μπουρνούς ήταν να μαζέψει μέλη της ομάδας μας με το μέρος του. Οι αρμοδιότητες που μου εκχωρήθηκαν όχι μόνο δεν είχαν τον χώρο να εκτελεστούν, αλλά και συστηματικά υπονομεύτηκε και κάθε θετική πρωτοβουλία μου. Ο κ. Μπουρνούς εννοούσε την συνεργασία των δύο παρατάξεων όχι σ’ όσα κοινά συμφωνούσαμε, αλλά ως απόπειρα ενσωμάτωσης της παράταξής μας στη δική του και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις με τον γνωστό πλέον αυταρχικό τρόπο διοίκησής του.
Η παρεμβατικότητά του ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσες να μεταφέρεις ένα στυλό από το ένα γραφείο στο άλλο, κάτι που γίνεται και με τους υπόλοιπους αντιδημάρχους του ακόμη και σήμερα. Αυτοί, όμως, το έχουν επιλέξει, εγώ δεν είχα επιλέξει να με «ευνουχίζει» ουσιαστικά ο συνεργάτης μου.
Η λέξη «ευνουχισμός» δεν είναι βαριά;
Θα σας φέρω ως παράδειγμα επιστολή μου ως αρμόδιος αντιδήμαρχος, την οποία είχα στείλει στο υπουργείο Παιδείας ζητώντας οι πυρόπληκτοι φοιτητές να τύχουν ευνοϊκών ρυθμίσεων. Ο κ. Μπουρνούς έστειλε δική του επιστολή με την οποία ζητούσε να αγνοηθεί η δική μου.
Ή θα σας πω ότι έπρεπε όλα τα εξερχόμενα και όλα τα εισερχόμενα προς εμένα μηνύματα να περνούν από το γραφείο του για έλεγχο… Εσείς πώς θα το ονομάζατε αυτό, αν όχι «ευνουχισμό»;
Πότε έγινε αναπόφευκτο το διαζύγιο;
Το πρώτο εξάμηνο ήταν σχετικά αρμονική η συνεργασία μας. Οι προειδοποιήσεις από την πλευρά μου ξεκίνησαν μετά από κάποιες πισώπλατες μαχαιριές που δέχθηκα περίπου όταν συμπληρώσαμε έναν χρόνο. Είχα διαβεβαιώσεις ότι όλα θα διορθώνονταν κι έτσι μπήκαμε σε δεύτερη χρονιά, με τα προβλήματα, όμως, να γίνονται περισσότερα και τις σκιές να αυξάνονται αντί να έχουν μειούμενη τάση.
Και φτάσαμε στην οριστική ρήξη όταν σε μια συνεδρίαση του Δ.Σ. για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, ξεκαθάρισα ότι θα καταψήφιζα το έργο, για να δεχθώ οργανωμένη επίθεση από όλα τα μέλη της παράταξής του. Θα έπρεπε, κατ’ αυτούς, να ψηφίζω άκριτα και όχι κατά συνείδηση, λόγω της συνεργασίας μας, που σαφώς εξ αρχής είχε οριοθετηθεί αποκλειστικά και μόνο σ’ όσα από κοινού βρισκόμαστε σε συμφωνία.
Έχετε πει σε συνέντευξή σας ότι σας θεωρούσαν εξ αρχής ξένο σώμα; Γιατί;
Στην πολιτική ζωή της χώρας, και κατ’ επέκταση και μέσα στους δήμους που αποτελούν μια κακή μικρογραφία της, κυριαρχεί στα πρόσωπα η ανασφάλεια. Κι ο κ. Μπουρνούς πληρώνει τις δικές του ανασφάλειες. Οπότε, όταν εσύ ξεκαθαρίζεις εξ αρχής ότι θα είσαι ξανά υποψήφιος, κάποιοι θεωρούν αυτονόητο ότι πρέπει να σου βάλουν αναχώματα, ακριβώς επειδή δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις όποιες φοβίες τους και να προκρίνουν συνθέσεις και υπερβάσεις, δίνοντας ώθηση σε πολιτικές συναινέσεις, διαμορφώνοντας ατμόσφαιρα συγκλίσεων και έναν δημιουργικό πολιτικό πολιτισμό και ήθος.
Γιατί αυτή ήταν και είναι η ουσιώδης πολιτική πρότασή μας στα δημοτικά πράγματα, είτε είμαστε αντιπολίτευση είτε συμπολίτευση. Και για αυτό ζητούμε από τους δημότες να μας ψηφίσουν στις ερχόμενες εκλογές.
Είχε ζητηθεί από αρκετούς να είμαι στα προσυμβούλια που κάνει η δημοτική αρχή κάτι που ο ίδιος ο κ. Μπουρνούς είχε απορρίψει, με τη λογική ότι «ο Βασιλόπουλος είναι ξένο σώμα, δεν είναι δικός μας». Δεν μου φαίνονται παράλογα όλα αυτά, όταν μιλάμε για ανθρώπους με μικροπολιτική λογική και κακή προϊστορία.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη MP ο κ. Μπουρνούς δήλωσε ότι έχει κερδίσει όλες τις μάχες που έχει δώσει. Τις έχει κερδίσει όντως; Και ποιες έχει χάσει;
Ο κ. Μπουρνούς ζει σε μια δική του σφαίρα. Νομίζει και ίσως επειδή του το λένε και οι αυλοκόλακες, ότι κερδίζει μάχες. Η ουσία είναι ότι ένας δήμαρχος κερδίζει μάχη, όταν το αποτέλεσμα είναι καλό για την τοπική κοινωνία.
Πιθανότατα να εννοεί τις προσωπικές του μάχες, δεν ξέρω. Οι μάχες του δήμου με βεβαιότητα δεν έχουν κερδηθεί. Για την ακρίβεια, δεν έχουν δοθεί καν μάχες.
Αυτά που γίνονταν στην πόλη, εξακολουθούν να γίνονται. Τα λύματα ρέουν στους δρόμους, πεζοδρόμια δεν έχουμε, συγκοινωνιακή τάξη δεν υπάρχει, τα πολεοδομικά θέματα παραμένουν άλυτα, όπως και οι δασικοί χάρτες. Η φωτιά στο Ντράφι αποτελεί άλλη μια χαμένη μάχη, καθώς η δημοτική αρχή δεν φρόντισε να προετοιμαστεί ώστε να μην καούμε.
Υπάρχουν, ωστόσο, έργα που έρχονται και δεν είναι λίγα…
Αστική συγκοινωνία, ΚΕΛ, Προαστιακός και Αττική Οδός όντως έρχονται, αλλά μέσω κυβερνητικών αποφάσεων. Αν ο κ. Μπουρνούς και οι αυλοκόλακες, μάς διαφημίζουν ένα τέτοιο έργο ως δικό τους, να μας υποδείξουν ποιοι υπουργοί δεν ήθελαν να έρθει ο Προαστιακός στη Ραφήνα -για παράδειγμα- κι αυτός με την παρέμβασή του κατάφερε να τον φέρει.
Μιλήσατε για καθημερινά προβλήματα. Τι δε λειτουργεί σωστά κατά τη γνώμη σας;
Κατ’ αρχάς δεν λειτουργεί σωστά η διοίκηση. Αυτό που έχουμε δεν είναι μια πυραμίδα διοίκησης. Είναι ένα προσωποκεντρικό μοντέλο. Έχουμε φτάσει στο σημείο ο δήμαρχος να αποφασίζει αν θα μπει ένα θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, αν θα κοπεί ένα δέντρο, αν θα μετακινηθεί ένας κάδος, αν θα σκαφτεί ο δρόμος, με ποιον εργολάβο θα γίνει σύμβαση και πώς.
Όσο ικανός και να είναι κάποιος, παραμένει αδύνατο να μπορεί να διαχειριστεί τόσα ζητήματα. Οι συνεργάτες του δεν κάνουν διοίκηση, αφενός γιατί δεν τους έχει προετοιμάσει, αφετέρου γιατί στην πραγματικότητα είναι και ελάχιστοι αυτοί που πραγματικά μπορούν να ασκήσουν διοίκηση.
Δεν λειτουργεί η εξυπηρέτηση του πολίτη, τουλάχιστον όσο σε άλλους δήμους. Να εξυπηρετηθεί ηλεκτρονικά σε απλά θέματα, όπως να υποβάλει μια αίτηση για καθαρισμό οικοπέδου και να μάθει αμέσως πότε θα γίνει.
Έχουμε διακοπές νερού πολύ συχνά και απροειδοποίητες, ειδικά στα ορεινά.
Παρατηρούνται τρομερά προβλήματα στην τοπική οικονομία με τα καταστήματα να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο. Πρόσφατα αδιαφόρησε πλήρως αν οι εργασίες αποχέτευσης έκλεισαν τις προσβάσεις μέσα στο ήδη ταλαιπωρημένο εμπορικό κέντρο της Ραφήνας, αφήνοντας τους εργολάβους να το κάνουν στην πιο λάθος περίοδο.
Δεν έχει προβλεφθεί πουθενά παρκινγκ κι ένα που έγινε είναι παράνομο και γι’ αυτό παρέχεται δωρεάν.
Δεν έχει διαφημιστεί η πόλη μας πουθενά. Δεν προσελκύει επισκέπτες, όπως γειτονικοί δήμοι, δεν δημιουργεί κατάλληλες υποδομές και συνθήκες να τονωθεί η τοπική αγορά. Συρρικνώνει και παρακμάζει έναν δήμο και τον συνθλίβει στην δυναμική μεγάλων διαμετακομιστικών έργων αντί να αξιοποιήσει την αναπτυξιακή ευκαιρία του δήμου που προσφέρουν οι περιφερειακές υποδομές που αποφασίστηκαν από την Πολιτεία. Δεν υπάρχει σχέδιο, ούτε όραμα για τον δήμο μας. Κι αυτό οφείλεται στην ολοφάνερη αδυναμία της σημερινής δημοτικής αρχής.
Πέρα από τα αυτονόητα, τα οποία αλλού γίνονται καλά, αλλού μέτρια και αλλού καθόλου, όλα τα ζητήματα παραμένουν. Σπασμένα τα πλακάκια στην πλατεία το 2014, σπασμένα το 2019, σπασμένα και το 2023. Δε σε χειροκροτεί κανείς όταν κάνεις τα αυτονόητα… Πρόσφατα μου έλεγαν δημότες μας ότι ευτυχώς που εισερχόμαστε σε προεκλογική περίοδο και ίσως δούμε να γίνεται και κάτι από τα αυτονόητα της καθημερινής ζωής. Είμαι, ωστόσο, βέβαιος ότι ακόμη και τότε θα επικρατήσει η συνήθης προχειρότητα και επιπόλαια με έργα βιτρίνας.
Όλα είναι στο πόδι, πάει να κάνει κυνοκομείο, σταματά το κυνοκομείο γιατί ήταν σε δασική έκταση. Τα ίδια και με το Πνευματικό Κέντρο, τα ίδια και με τον παραλιακό πεζόδρομο… Στην άνω Διώνη επί οκτώ χρόνια περιμένουν αυτήν την δημοτική αρχή να ασφαλτοστρώσει τους χωματόδρομους που επικρατούν στον οικισμό. Το τραγικό είναι η ομολογία αποτυχίας του κ. Μπουρνούς που για αυτήν ακριβώς την έλλειψη πρότεινε μείωση δημοτικών τελών στο συγκεκριμένο οικισμό -και δικαίως- το Δημοτικό Συμβούλιο το ενέκρινε.
Οι δικές σας προτεραιότητες; Τι προτίθεστε να αλλάξετε;
Τέσσερις είναι οι προτεραιότητες και μπορώ να σας πω πολύ γρήγορα τι θα έκανα…
Θα οργάνωνα τη διοίκηση και θα κατάρτιζα τους δημοτικούς υπαλλήλους, παρέχοντάς τους νομική υποστήριξη από νομική υπηρεσία, κάτι που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει, και θα τους βοηθούσα ώστε να λειτουργήσει η πιο σημαντική πυραμίδα.
Θα άνοιγα την επικοινωνία με τους πολίτες. Ειδικότητες, δεξιότητες και επαγγελματικά αξιώματα πολιτών μπορούν να δώσουν πολύτιμες λύσεις στον δήμο.
Θα θεσμοθετούσα συνοικιακά συμβούλια. Να ξέρουμε ανά συνοικία ποια είναι τα προβλήματα, τι συμβαίνει, τι πρέπει να λύσουμε.
Θα δημιουργούσα δύο μεγάλα παρκινγκ στη Ραφήνα και τουλάχιστον ένα στο Πικέρμι. Με προδιαγραφές σοβαρές, όχι χωμάτινα…
Θα οργάνωνα τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουν την πόλη η Αττική Οδός και ο Προαστιακός. Αυτή τη στιγμή έρχονται δύο μεγάλα έργα και ως δήμος δεν έχουμε πει πώς θέλουμε να γίνει η προσέγγιση. Δεν έχουμε την παραμικρή παρέμβαση και την παραμικρή απαίτηση προς το υπουργείο να πούμε πού θα εξυπηρετούσε τους πολίτες περισσότερο το κάθε έργο.
Θα πήγαινα με δική μου δημοτική ομάδα εργασίας να επιβλέψουμε τα μεγάλα έργα. Τηρούνται αυτά που έχει πει η Αττική Οδός; Τηρείται η διαδικασία της αποχέτευσης;
Δε γίνεται, δηλαδή, αυτό;
Όχι φυσικά. Ακόμα και μια επιτροπή που φτιάξαμε για το ΚΕΛ δεν έχει συνεδριάσει ποτέ. Θα έπρεπε να είναι συνέχεια από πάνω. Δεν γίνεται να μην μπαίνουν όροι, να σκάβει ένα συνεργείο και το επόμενο να κλείνει τις τρύπες μετά από έναν μήνα. Ως δήμος δεν κουνάμε το δάχτυλο σε κανέναν εργολάβο.
Θα ξεκαθάριζα το τι θα ισχύσει για τους κατοίκους της Ραφήνας και την Αττική Οδό. Θα έχουν διόδια, δε θα έχουν, στο κομμάτι που αφορά τις μετακινήσεις εντός της περιοχής; Δεν έχει συζητηθεί τίποτα από αυτά.
Τι έγινε το καλοκαίρι με τις φωτιές; Υπήρξαν τοποθετήσεις σας όπου κάνατε λόγο για ακαθάριστα οικόπεδα και αδυναμία στην πρόληψη…
Θα τη χαρακτήριζα αδιαφορία, όχι αδυναμία. Η φωτιά του 2018 θα έπρεπε με όλα τα αρνητικά που είχε, να αποτελέσει πανελλαδικά σημείο αναφοράς για το τι συνέβη. Ουδέποτε έγινε η παραμικρή καταγραφή, ουδέποτε ο δήμος έμαθε από τα λάθη του. Το Ντράφι είχε καεί ήδη τρείς φορές. Τέσσερα χρόνια οι κάτοικοι ζητούν αποψιλώσεις πυρασφάλειας που ορίζει και η νομοθεσία. Ο δήμος αδιαφόρησε χωρίς να έχει καμία αίσθηση προτεραιοτήτων στην διάθεση των δημοτικών πόρων με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολοσχερώς από φωτιά ο οικισμός για τέταρτη φορά.
Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να διορθώσει αυτά που εμείς του επισημάναμε ότι ήταν λάθος. Να βάλει γεννήτριες για να μην κόβεται το νερό από τους κρουνούς σε περίπτωση διακοπής ρεύματος, να καταγράψει και να καθαρίσει τα οικόπεδα, να παρακολουθήσει αν η περιφέρεια καθαρίζει τα ρέματα και να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ίδιος ο δήμαρχος δήλωνε δημόσια ότι δεν πρόκειται να προβεί σε αποψιλώσεις στις προβλεπόμενες εκ του νόμου προθεσμίες «γιατί θα ξαναφυτρώσουν». Αποτέλεσμα, η έρπουσα φωτιά, που ήρθε από μακριά, βρήκε άφθονη καύσιμη ύλη και σάρωσε ολόκληρο τον οικισμό. Δεν σηματοδότησε ποτέ τους χώρους συγκέντρωσης, δεν καθόρισε δρόμους διαφυγής. Δεν αρκεί να λέμε «δεν είναι αρμοδιότητά μου, είναι της Περιφέρειας» γιατί στο τέλος ο δικός μας δήμος, οι δικές μας περιουσίες καίγονται.
Το απίστευτο είναι ότι όλα αυτά που σας αναφέρω δεν έχουν γίνει ούτε εκ των υστέρων, μετά τη φωτιά του καλοκαιριού. Ακόμα και τώρα οικόπεδα καθαρίζουμε εμείς…
Το 2019 φτάσατε σε ένα ποσοστό 10%. Πώς μπορεί αυτό να γίνει ποσοστό πλειοψηφίας;
Μας βοηθά πάρα πολύ ο κ. Μπουρνούς. Γιατί με την καθημερινή του εμπλοκή στα κοινά, διώχνει κόσμο. Είτε γιατί τους μιλά άσχημα, είτε γιατί υπόσχεται πράγματα που ποτέ δεν γίνονται, είτε γιατί αφήνει οικισμούς κι ολόκληρες περιοχές στη μοίρα τους. Οι δημότες βλέπουν για δεύτερη φορά ότι ο νυν δήμαρχος δεν μπορεί να τα φέρει εις πέρας. Κι όχι μόνο οι δημότες. Πειθήνια στελέχη της παράταξής του, όπως η κα Τσεβά, που μέχρι σήμερα συμφώνησε σ’ όλα τα λάθη του Δημάρχου, αισθάνεται την ανάγκη ξαφνικά να πάρει αποστάσεις από την επερχόμενη ήττα του. Άλλωστε και η προσπάθεια της κας Τσεβά να διασωθεί από το καράβι που βουλιάζει, ουσιαστικά επιταχύνει τη βύθιση.
Πέρα από τον κόσμο που διώχνει ο κ. Μπουρνούς, όπως λέτε, δεν πρέπει να κερδίσετε κι εσείς ψηφοφόρους;
Εμείς παρουσιάζουμε έναν λόγο συνέπειας, οι δημότες αντιλαμβάνονται με τις παρεμβάσεις μας, με τις προτάσεις μας, με την συνεχή παρουσία και ενδιαφέρον κοντά στα προβλήματά τους, ότι είμαστε δίπλα τους, ότι έχουμε λύσεις και ότι μπορούμε. Θα πρέπει να σας πω ότι το 2019, η αναγνωρισιμότητά μου ως υποψηφίου Δημάρχου ήταν στο 26% και σήμερα είναι πάνω από το 60%. Μας μαθαίνουν και μας εμπιστεύονται. Δημιουργείται συνεχώς μια αυξητική τάση. Το ποσοστό μας έχει ήδη υπερδιπλασιαστεί και έχουμε άλλους 11 μήνες μέχρι τις εκλογές.
Πρέπει, δε, να συνεκτιμήσουμε ότι όλες οι άλλες παρατάξεις δείχνουν αδυναμία να συγκροτήσουν υποψηφιότητα. Κι αυτή η παράμετρος οδηγεί στη συγκέντρωση ψηφοφόρων στην παράταξη μας, τη «Δύναμη Ανάπτυξης», που συστηματικά και υπεύθυνα ασκεί την αντιπολίτευση.
Ο δήμαρχος, με δεδομένη τη φθορά του, θα πάρει ένα ποσοστό μικρότερο από το 42% που συγκέντρωσε στις προηγούμενες εκλογές. Θα μείνει, λοιπόν, ένα μεγάλο διεκδικήσιμο ποσοστό για την παράταξή μας. Αν μάλιστα υπάρχει συσπείρωση σε μια εκλογική παράταξη, η γενναία και πολιτικά σοφή ανταπόκριση στο προσκλητήριο ενότητας -όπου όλοι χωρούν και όλοι είναι απαραίτητοι- απέναντι στον κ. Μπουρνούς θα εκπλαγείτε με το εκλογικό αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση να είστε βέβαιοι ότι θα κερδίσουμε τη μάχη.
Αν παρατάξεις της αντιπολίτευσης κάνουν το ατόπημα, είτε γιατί τις υποκίνησε ο κ. Μπουρνούς είτε λόγω εγωισμού, να εκδηλώσουν έστω και καθυστερημένα διασπαστική υποψηφιότητα, θα σαμποτάρουν αυτομάτως την πάγια πολιτική συναντίληψή μας ότι ο Μπουρνούς είναι επιζήμιος και πρέπει να φύγει.
Τι είναι αυτό που θα μετρήσει περισσότερο στη συνείδηση κάθε δημότη πριν πάρει την απόφαση ποιον θα εμπιστευτεί στις εκλογές;
Το αίσθημα της ανασφάλειας που καθημερινά βιώνει, η αυξανόμενη καταστροφή της τοπικής αγοράς και η τοπική ανεργία, η αναξιοπιστία προς το πρόσωπο του κ. Μπουρνούς που υπόσχεται τα ίδια από το 2014 κι η αίσθηση του κόσμου ότι υπάρχει μια αλαζονεία από πλευράς δημοτικής αρχής.
Για τι μπορεί να δεσμευτεί ο Ανδρέας Βασιλόπουλος;
Για όσα γράφει στο προεκλογικό του πρόγραμμα και βεβαίως για διαφάνεια, ισοτιμία και αξιοπρεπή αντιμετώπιση πολιτών, υπαλλήλων και μελών ομάδας διοίκησης που θα συγκροτήσουμε…
