Συνέντευξη στον Μάκη Κουλουμπή
Λίγο πριν το Euro 2012, μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εφημερίδες, η γαλλική Equipe, πλήρωνε τα έξοδα σε δημοσιογράφο της για να έρθει στην Ελλάδα και να του πάρει συνέντευξη. Τόσο σημαντικό τον θεωρούσε. Την ίδια περίοδο, ιαπωνική εφημερίδα του αφιέρωνε τετρασέλιδο. Τόσο σημαντικό τον θεωρούσε.
Ο Γιώργος Καραγκούνης ήταν όντως ένας πολύ σημαντικός ποδοσφαιριστής και αθλητής και το απέδειξε με την καριέρα που έκανε σε διεθνές επίπεδο (Ίντερ, Μπενφίκα, Φούλαμ) αλλά και με την πορεία του στην Εθνική. Το επιβεβαίωσε, δε, με το γεγονός ότι όπου κι αν αγωνίστηκε, ήταν συμπαθής σε όλους και είχε καθολική αναγνώριση. Μπορεί ο ίδιος να μην θυμάται ποιος του κόλλησε το «τυπάρας», όλοι όμως τον θυμόμαστε (και) με το παρατσούκλι του γιατί είναι ήταν ένας πολύ ωραίος τύπος μέσα στα γήπεδα, ένας άνθρωπος που αγαπούσε παθολογικά αυτό που έκανε και με το πάθος του τραβούσε και τους υπόλοιπους.
Είκοσι χρόνια μετά την κατάκτηση του Euro 2004, ήρθε στον Μαραθώνα σε εκδήλωση προς τιμήν του και η MP είχε την χαρά και την τιμή να του απευθύνει 20 ερωτήσεις για τις… λεπτομέρειες γύρω από τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Και όχι μόνο…
Τι είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι ξυπνώντας κάθε χρόνο την 4η Ιουλίου
Όμορφες, μοναδικές στιγμές. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για όλα όσα πετύχαμε διαψεύδοντας κάθε προγνωστικό. Η πρώτη εικόνα που περνά μπροστά μου κάθε τέτοια μέρα είναι τα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του τελικού και οι πανηγυρισμοί, η χαρά, η αδρεναλίνη, το ξέσπασμα
Ποια μη ποδοσφαιρική εικόνα από όλες όσες ζήσατε στην Πορτογαλία σού έχει μείνει πιο χαραγμένη στο μυαλό
Δεν θα ξεχάσω τη διαδρομή μας προς το γήπεδο πριν το πρώτο παιχνίδι με τους Πορτογάλους. Ο κόσμος είχε στήσει μια γιορτή στο Οπόρτο, που είναι μια πανέμορφη πόλη. Όλοι ήταν στα μπαλκόνια με τις σημαίες τους, στα πεζοδρόμια ντυμένοι στα χρώματα της εθνικής τους.
Είχες γούρια πριν τα παιχνίδια;
Όχι, δεν είμαι ιδιαίτερα προληπτικός. Εντάξει, κάποιες φορές είμαι, αλλά στην Πορτογαλία δεν είχα γούρια.
Μια εικόνα που έχει μείνει σε μας χαραγμένη είναι αυτό στο ματς με τη Ρωσία. Να μπουκάρεις στο γήπεδο με τη λήξη πανηγυρίζοντας, ενώ κανείς δεν έχει καταλάβει ότι έχουμε προκριθεί…
Η αλήθεια είναι ότι εγώ ήμουν στην κερκίδα λόγω καρτών και ήξερα το αποτέλεσμα της Ισπανίας με την Πορτογαλία. Τα παιδιά που έπαιζαν δεν είχαν καταλάβει τι γίνεται λόγω άγχους και πίεσης, αλλά πολύ γρήγορα μπήκαν στο νόημα και ξέσπασαν.
Είναι η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική αδικία ότι ο Γιώργος Καραγκούνης δεν έπαιξε τον τελικό του 2004;
Νομίζω καλύτερη απάντηση από το γεγονός ότι η κάρτα και η τιμωρία μου έγιναν αιτία να αλλάξει ο κανονισμός, δεν υπάρχει. Ήταν πολύ κρίμα για όλους τους παίκτες που έχασαν κάποια στιγμή ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι λόγω μιας κάρτας.
Τι συζητούσατε μεταξύ σας το βράδυ πριν τον τελικό;
Ήμασταν όλοι τόσο συγκεντρωμένοι στο παιχνίδι που ειλικρινά δεν θυμάμαι πολλά. Με απόφαση του Ρεχάγκελ, ο καθένας μας έμενε μόνος του στο δωμάτιο όσο καιρό ήμασταν στην Πορτογαλία και αυτό μας βοήθησε να παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο. Προφανώς και μαζευόμασταν σε δωμάτια μέσα στη μέρα, αλλά όταν έσβηναν τα φώτα, ο καθένας μας είχε παρέα τον εαυτό του, τις σκέψεις του και προφανώς όλες περιστρέφονταν γύρω από τα ματς.
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μυστικό του Ρεχάγκελ
Ότι δεν άκουγε κανέναν. Δεν έδινε σημασία τι έλεγαν εδώ. Ό,τι έκανε, το έκανε από το κεφάλι του, ήταν δεν ήταν σωστό. Και δεν μιλάω μόνο για όσο κράτησε το Euro, αλλά για όλη τη θητεία του.
Έζησες τους Πορτογάλους μέσα από την καριέρα σου στη Μπενφίκα. Πόσο τους στοίχισε αυτή η αποτυχία;
Προφανώς και τους στοίχισε. Έφτασαν μέχρι τον τελικό στο σπίτι τους και ένιωθαν ότι ήταν το φαβορί, περίμεναν ότι θα έπαιρναν και εκδίκηση για την πρεμιέρα.
Οι Πορτογάλοι όμως ποδοσφαιρικά είναι πολύ σοβαρή χώρα. Είχαν υποδομές, έφτιαξαν γήπεδα, συνέχισαν να δουλεύουν με υπομονή, επένδυσαν στη Βραζιλία από όπου τροφοδοτούσαν το πρωτάθλημά τους με παίκτες. Είχαν ήδη χαράξει τον δρόμο τους πριν το 2004 και δεν θα τους σταματούσε μια αποτυχία. Τελικά έφτασαν στην κορυφή στο Euro του 2016 και γενικά τους διακρίνει μια συνέπεια με καλές παρουσίες στις μεγάλες διοργανώσεις. Έφτασαν στα προημιτελικά του Μουντιάλ το 2022 και στα προημιτελικά του Euro φέτος όπου έχασαν στα πέναλτι.
Ποια είναι η πιο όμορφη κουβέντα που σου έχουν πει για την επιτυχία της Eθνικής
Πρόσφατα βρέθηκα στην Αυστραλία και συνάντησα μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους. Ήταν πολύ συγκινητικό να τους ακούω να μου λένε ότι τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών τους δεν ήξεραν ούτε λέξη ελληνικά και μετά την επιτυχία του 2004 έγιναν πιο ‘Έλληνες’ από εκείνους. Πολύ όμορφο να νιώθεις πόσο μεγάλη αντανάκλαση είχε μια ποδοσφαιρική επιτυχία της οποίας ήσουν κομμάτι.
Έχασε αυτή η ομάδα τεράστια ευκαιρία να κάνει κάτι σημαντικό στα χρόνια που ακολούθησαν;
Παρότι είχαμε πολύ καλή παρουσία και στο Μουντιάλ του 2010, θεωρώ ότι η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε το 2014 όταν αποκλειστήκαμε στους ’16’ στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα, σε ένα ματς που χάναμε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη. Ποιος θα μπορούσε να μας απαγορέψει τα όνειρα αν περνούσαμε στα προημιτελικά. Ήταν πολύ σημαντική η κατάκτηση του Euro 2004 γιατί ποδοσφαιρικά την αξιοποιήσαμε.
Ήμασταν για πάνω από δεκαετία μέσα στις οκτώ κορυφαίες εθνικές στον κόσμο στο ranking της FIFA. Δείτε σήμερα τις οκτώ καλύτερες ομάδες και θα αντιληφθείτε για τι επίτευγμα μιλάμε
Γιατί η επιτυχία του 2004 δεν άλλαξε τίποτα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως συνέβη με το μπάσκετ το 1987;
Γιατί δεν υπήρχαν παράγοντες να την αξιοποιήσουν. Έπεσαν όλοι με τα μούτρα να πάρουν και να φάνε από αυτή την επιτυχία, αντί να επενδύσουν και να τρώνε κάθε χρόνο για πολλά χρόνια. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, που δεν έχει αθλητικό κέντρο. Είκοσι χρόνια μετά, η πρώην πρωταθλήτρια Ευρώπης εξακολουθεί να μην έχει δικό της χώρο και πηγαίνει σαν περιπλανώμενος θίασος από δω και από κει.
Αυτό είναι ντροπιαστικό και πέρα από την Ομοσπονδία, αγγίζει και τις κυβερνήσεις. Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί άμεσα. Φτάσαμε στο σημείο να σκεφτόμαστε ότι μια λύση θα ήταν να μην δίνει κανείς γήπεδο στην Εθνική ώστε να αναγκαστεί το κράτος να της φτάξει επιτέλους ένα δικό της σπίτι.
Μπορεί η μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού να αλλάξει τα δεδομένα ή θα περάσει κι αυτή σαν φωτοβολίδα;
Μια τόσο σημαντική επιτυχία δίνει και στις άλλες ομάδες κίνητρο. Τραβάει και τους υπόλοιπους, τους ανοίγει την όρεξη και τους αποδεικνύει ότι μπορούν. Ας ελπίσουμε να αποτελέσει οδηγό και οι ελληνικές ομάδες να επενδύσουν.
Ποιο παιχνίδι της καριέρας σου θα ήθελες να ξαναπαίξεις
Αυτό με την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ του 2014
Κλείνεις τα μάτια και σκέφτεσαι ένα γκολ σου. Ποιο είναι αυτό;
Σίγουρα αυτό με την Πορτογαλία στο πρώτο ματς το 2004 κι αυτό με τη Ρωσία στο Euro του 2012 που μας έδωσε την πρόκριση στους ‘8’. Αλλά είναι πολλά τα γκολ που έρχονται στο μυαλό. Είναι κι αυτά με τον Παναθηναϊκό στο Μάντσεστερ, κόντρα στην Άρσεναλ στη Λεωφόρο ή στο Βιγιαρεάλ. Πώς να τα ξεχωρίσεις…
Συμφωνείς με όσους λένε ότι το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ από το 2004;
Όχι, δεν νομίζω ότι έχει κάποια τρομερή διαφορά. Ίσως λείπουν οι πολύ μεγάλες προσωπικότητες, ίσως το σημερινό ποδόσφαιρο να είναι πιο γρήγορο και πιο δυνατό. Αλλά σε γενικές γραμμές δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες αλλαγές πέρα από τη χρήση του VAR που κάποιες φορές κόβει τον ρυθμό. Αλλά κι αυτό ισοσταθμίζεται από το γεγονός ότι οι διαιτητές σφυρίζουν λιγότερο.
Τι σου άρεσε και τι δεν σου άρεσε από το Euro που είδαμε;
Μου άρεσε ότι το πήρε η καλύτερη ομάδα του τουρνουά και ότι μας εξέπληξαν με την εικόνα που παρουσίασαν η Αυστρία, η Τουρκία, η Ελβετία. Δεν μου άρεσε ότι δεν είδαμε καλή μπάλα από παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Αγγλία, παρότι έφτασε στον τελικό
Έχεις ζήσει τους Άγγλους. Γιατί δεν μπορούν να σταυρώσουν επιτυχία
Κοίταξε, στα τελευταία τουρνουά το γυροφέρνουν. Έχουν πάει δύο σερί φορές τελικό σε ευρωπαϊκά και στο Μουντιάλ της Ρωσίας έφτασαν στα ημιτελικά. Από την άλλη, υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για τη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο και που διαθέτει το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο. Η Αγγλία κουβαλά στην πλάτη της και την πίεση των 58 χρόνων χωρίς τίτλο. Και σε κάθε διοργάνωση, αυτή η πίεση αυξάνεται. Ίσως αυτό που πρέπει να αλλάξουν στο μέλλον είναι να βάλουν περισσότερη τεχνική δίπλα στη δύναμη και την ταχύτητα. Της λείπουν οι παίκτες που αυτοσχεδιάζουν
Εσένα τι σου λείπει περισσότερο από το ποδόσφαιρο;
Τα πάντα. Το παιχνίδι, τα ταξίδια, η προσμονή, η αδρεναλίνη, το άγχος, οι επιτυχίες, οι αποτυχίες, η στενοχώρια. Όλα τα συναισθήματα που μπορεί να σου προσφέρει απλόχερα το ποδόσφαιρο, ειδικά όταν έχεις την τιμή να αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο.
Θα δούμε ξανά τον Γιώργο Καραγκούνη στα γήπεδα, είτε ως προπονητή είτε με ρόλο σε κάποια ομάδα;
Δεν μπορώ να το πω αυτό. Προς το παρόν απολαμβάνω τα παιχνίδια με τους Legends. Όταν φοράς σορτσάκι, νιώθεις ξανά παιδί. Θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ και με άλλο ρόλο, αλλά να είναι σωστές οι συνθήκες. Και στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο να βρεις σωστές συνθήκες.
Τι σε ευχαριστεί να κάνεις σήμερα;
Να ασχολούμαι με τα παιδιά μου και την οικογένειά μου, να παίζω τάβλι, να κάνω μπάνιο στη θάλασσα χειμώνα-καλοκαίρι, να βλέπω φίλους.
