Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΡΓΙΟΣ
Όχι να το παινευτούμε, αλλά είναι αλήθεια. Μια επιτυχία περιμένει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όποιον αθλητή της περιοχής δίνει συνέντευξη στη MP. Πάρτε για παράδειγμα τη Λυδία Κανελλοπούλου. Στα 14 της μίλησε στην εφημερίδα μας και λίγο καιρό αργότερα πήγε και κατέκτησε παγκόσμιο στο pole dancing.
Στον Βασίλη Μάντζη κάναμε αφιέρωμα και την ίδια χρονιά βγήκε πρώτος σκόρερ στη Β’ Εθνική, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοί του να τον ψηφίσουν κορυφαίο ποδοσφαιριστή της περασμένης σεζόν στην κατηγορία του. Ήταν, λοιπόν, η σειρά του Κωνσταντίνου Αγγελάκη να κάνει κάτι μεγάλο. Κι έκανε όντως κάτι μεγάλο, κατακτώντας με τη φανέλα του Παναθηναϊκού το πρωτάθλημα Ελλάδος στο πινγκ πονγκ στους αγώνες που διοργανώθηκαν στα Χανιά. Είναι η πρώτη τόσο σημαντική του διάκριση…
«Φέτος έκανα πολύ δυνατή προετοιμασία, ακριβώς γιατί ήθελα να κάνω και ένα πολύ καλό πρωτάθλημα. Επειδή συνδύασα πινγκ πονγκ με Πολυτεχνείο, έπρεπε οι προπονήσεις μου να είναι ποιοτικές. Να δουλέψω, δηλαδή, στην ποιότητα κι όχι στην ποσότητα, όπως κι έγινε. Αυτή η ποιότητα βγήκε στους αγώνες στα Χανιά, όπου δεν πήγα με την απαίτηση να βγω πρωταθλητής Ελλάδος, αλλά ίσως λόγω έλλειψης άγχους και καλής κατάστασης έκανα ό,τι έκανα», δηλώνει ο Κωνσταντίνος στη MP και εξηγεί γιατί αφιέρωσε το μετάλλιο στα θύματα της πυρκαγιάς στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά.
«Μου ήρθε αυθόρμητα όταν με ρώτησαν πού αφιερώνω την επιτυχία και το μετάλλιο. Μπορεί να μην έχασα κάποιον πολύ κοντινό μου, ωστόσο αυτή η μέρα χαράχτηκε στο μυαλό όλων μας. Τη ζήσαμε από κοντά, μας στιγμάτισε όλους. Μέρος της επιτυχίας, βέβαια, οφείλεται στην οικογένειά μου και τον προπονητή μου, Λουίτζι Σκέμπρη».
Αλλάζει άραγε κάτι η κατάκτηση της κορυφής;
«Σίγουρα αλλάζει κάτι. Θα είμαι μέσα στις επόμενες διοργανώσεις της Εθνικής, οπότε αυξάνονται κι οι απαιτήσεις προς το πρόσωπό μου. Στόχος είναι να είμαι στη βασική τετράδα σε κάθε διοργάνωση και βέβαια να ανταποκριθώ στις προσδοκίες».
