Κάθε μήνα που καθόμαστε ως ομάδα και συγκεντρώνουμε το υλικό της επόμενης εφημερίδας που θα κρατήσετε στα χέρια σας, γνωρίζουμε ότι μία από τις μόνιμες στήλες μας, η «Θύμισες Παλιές», είναι αυτή που κάνει τη διαφορά. Αυτή που πετυχαίνει τόσο οι παλιοί να γυρίσουν τον χρόνο πίσω και να αναπολήσουν τη ζωή τους στον «παλιό Μαραθώνα» και την «παλιά Νέα Μάκρη», όσο και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Πολλές φορές, δε, υπάρχουν λεπτομέρειες που ούτε οι παλιότεροι γνωρίζουν.

Στα 84 του, ο κύριος Στέλιος Πλακίτσης παραμένει ένας κινητός υπολογιστής, παρότι ο ίδιος δεν πολυσυμπαθεί τους υπολογιστές. Με το χαρτί και το μολύβι του ανά χείρας, γράφει ασταμάτητα, διορθώνει, σκέφτεται, ξαναγράφει. Είναι ένα χόμπι που αγάπησε από όταν συνταξιοδοτήθηκε το 2010, έπειτα από μια μακρά επαγγελματική πορεία στις πωλήσεις αυτοκινήτων που άρχισε το 1964 κι αφού νωρίτερα είχε υπηρετήσει περίπου 30 διαφορετικά επαγγέλματα.

Μαραθωνίτης με καταγωγή από τη Βολισσό Χίου, ο κύριος Στέλιος λατρεύει την πόλη που μεγάλωσε, έγινε έφηβος, εργάστηκε, υπηρέτησε ως Δημοτικός Σύμβουλος, έκανε οικογένεια και σιγά σιγά αποσύρθηκε από τα πολλά φώτα, επιλέγοντας με αυτό το μολύβι και ένα κομμάτι χαρτί να μας μεταφέρει γνώσεις και εμπειρίες.

Στο πλούσιο αρχείο του μπορεί κάποιος να βρει πραγματικά ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ αφορά στον Μαραθώνα. Το περίεργο είναι ότι ο κύριος Στέλιος σπανίως ανατρέχει σε αυτό το αρχείο. Γράφει ή διηγείται τα πάντα από μνήμης και δεν πέφτει ποτέ έξω.

Το δεύτερο υπερπολύτιμο βιβλίο

Με αυτά τα όπλα, δηλαδή το μολυβάκι, το χαρτί, την τρομερή μνήμη και το πλούσιο αρχείο για επιβεβαίωση, ο κύριος Πλακίτσης αφιέρωσε όλο το προηγούμενο έτος στη δεύτερη συγγραφική του προσπάθεια. Προ πενταετίας, στο «Από τα αλώνια έως τα καφενεία μία ζωή δρόμος», μας είχε παρουσιάσει μαεστρικά τα 50 παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν μέσα στον χρόνο από τον Μαραθώνα. Τώρα, με το δεύτερό του βιβλίο που τιτλοφορείται «Δήμος Μαραθώνα: Από τον Καποδίστρια στον Καλλικράτη, μια ιστορική διαδρομή», μας κάνει μια ιστορική αναδρομή στον Δήμο από τη σύστασή του έως και σήμερα, παρουσιάζοντας αυτοδιοικητικά, παραπολιτικά και πληθυσμιακά στοιχεία, όπως και πολλά ακόμη σημαντικά στοιχεία που αφορούν στον Μαραθώνα.

Τιμητικές παρουσίες και ομιλία του Ιορδάνη Λουίζου

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε το Σάββατο 11 Μαΐου στον χώρο του Μουσείου Μαραθωνίου Δρόμου και τον κύριο Πλακίτση τίμησαν με την παρουσία τους από τη Νέα Δημοκρατία οι Μάκης Βορίδης, Γιώργος Βλάχος, Βασίλης Οικονόμου, Νίκος Καντερές, Κώστας Δέδες και Χαρά Ξάνθη, από τους ΑΝΕΛ ο Κώστας Κατσίκης, ο μαραθωνίτης βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας, οι πέντε υποψήφιοι δήμαρχοι Μαραθώνα με υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, υποψήφιοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι, ο σκιτσογράφος Βασίλης Μητρόπουλος και πολλοί επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην πόλη.

Ειδική αναφορά στον Στέλιο Πλακίτση και τη συνεισφορά του στον Μαραθώνα έκαναν δύο πρώην Δήμαρχοι Μαραθώνα, ο Σπύρος Ζαγάρης και ο Ιορδάνης Λουίζος. Ο κ. Λουίζος, με εμφανή τη συγκίνησή του, είπε μεταξύ άλλων ότι «ο ίδιος ο συγγραφέας μάς εξομολογείται στον πρόλογό του ότι δεν έχει ούτε φιλολογικές γνώσεις, ούτε συγγραφική ιδιότητα. Είναι ολοφάνερο, όμως, ότι διαθέτει κάτι που υπεραναπληρώνει αυτές τις ελλείψεις. Κάτι πιο σημαντικό, κάτι πιο δυνατό, πιο δημιουργικό. Είναι ερωτευμένος. Είναι ερωτευμένος από τη μέρα που γεννήθηκε μέχρι και σήμερα, με ό,τι έχει σχέση με τον Μαραθώνα. Με το χώμα, τις πέτρες, τα σοκάκια, τα άνθη, τους ανθρώπους, με την Ιστορία, με κάθε τι μαραθωνίτικο. Αυτόν τον έρωτα εξομολογείται. Σειρά-σειρά, σελίδα-σελίδα. Αυτό το πάθος, την αγάπη, για να έχουμε εμείς στα χέρια μας ένα μοναδικό έργο, ένα πόνημα, μια διατριβή, μια ιστορική διαδρομή».

«Έγραψα αυτό το βιβλίο ως ένας άνθρωπος που ασχολήθηκε για χρόνια με την τοπική αυτοδιοίκηση, ως ένας λάτρης του Μαραθώνα, των κατοίκων του και της Ιστορίας του. Δυσκολεύτηκα αρκετά, διότι πολλά από τα ιστορικά αρχεία είχαν καταστραφεί από τη βροχή και τα ποντίκια, κατάφερα όμως να συγκεντρώσω σημαντικό υλικό για να μεταφέρω στους νεότερους. Είναι κάτι που νιώθω ως χρέος μου. Η εικόνα ότι το βιβλίο μου κι εγώ θα μνημονεύονται όταν ο Μαραθώνας κλείσει 200 χρόνια ζωής το 2035 αρκούν για να σβήσουν την όποια υποψία ταλαιπωρίας. Αν και αυτή έσβησε από τη στιγμή που συγκινημένος ο κύριος Τσίρκας, υποψήφιος Δήμαρχος, την επόμενη ημέρας μού εκμυστηρεύτηκε ότι από το βιβλίο έμαθε ότι ο παππούς του ήταν Μαραθωνίτης.»

φωτογραφίες: MICHAIL PAPADOPOULOS FOTOMARATHON
Προηγούμενο άρθροΤο ψηφοδέλτιο της Νίκης για έναν καλύτερο Μαραθώνα
Επόμενο άρθροWhat the FAQ: Είναι πολιτική άποψη η αποχή;