ΑΠΟΨΕΙΣ

Νέα δεδομένα στην προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων Δημάρχων Δήμου Μαραθώνος προστίθενται καθημερινά. Οι εφημερίδες φαίνεται να είναι το σταθερό μέσο προβολής των υποψηφίων, ενώ δυναμικά στην Μάχη έχει μπει το διαδίκτυο με τα  Social Media να έχουν την τιμητική τους και τέλος η Τηλεόραση όπου μέσα από τις εκπομπές της αναδεικνύει και προβάλλει αντίστοιχους υποψηφίους.

Λύκε, λύκε… Είναι εδώ!
Γράφει η Κασσάνδρα Χ.

Εγώ βεβαίως, είμαι παιδοψυχολόγος, ωστόσο τώρα κρίνω πως η παιδική ψυχή που έχω ορκιστεί να προασπίζω απειλείται βάναυσα όχι από τη φτώχια του μπαμπά και την ανεργία της μαμάς, όχι τόσο από την διαρκώς αυξανόμενη πίεση για συρρίκνωση, συρρίκνωση μισθού, συρρίκνωση ονείρων, συρρίκνωση αυτοπεποίθησης… Απειλητικά φαινόμενα κι αυτά, αλλά όχι ανεπανόρθωτα απειλητικά.

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Έρχονται πάλι Χριστούγεννα και σκέφτομαι τί να σου ζητήσω. Βρήκα μια παλιά μου κάρτα από το νηπιαγωγείο και εκεί παρακαλούσα να μην πεθάνει ποτέ ξανά κανείς. Όμως τώρα πια πιστεύω ότι ο θάνατος σε κάποιους μπορεί και να προσφέρει γαλήνη.

Γράφει η Αγγέλικα Πορφυράτου
20 ετών, Λονδίνο

Έφτασα με τους φίλους μου σε ένα εστιατόριο και αφού παραγγείλαμε πήγα να πλύνω τα χέρια μου.

Γράφει η Αγγέλικα Πορφυράτου, 20 ετών, Λονδίνο

Δεν θυμάμαι ποτέ που να μην προοριζόμουν για το εξωτερικό. Και η αλήθεια είναι πως δεν με τρόμαζε η ιδέα. Την ήξερα καλά την Αγγλία. Άλλωστε όλοι αυτό έκαναν. Σπούδαζαν έξω με την ελπίδα του να εντυπωσιάσουν μια μέρα Έλληνες εργοδότες με ένα ξενόφερτο πτυχίο. Δεν έφευγα για πάντα. Μόνο για μερικά χρόνια...

Γράφει η Κυριακή Χαρδαλούμπα

Όταν η Πανδώρα, κατά την Ελληνική Μυθολογία και σύμφωνα με τον Ησίοδο, άνοιξε το πιθάρι που της εμπιστεύθηκε ο Επιμηθέας, πολλά δεινά, κακά και σκοτεινά στοιχεία και αρρώστιες ξεπήδησαν από μέσα του. Μόνο η Ελπίδα έμεινε μέσα στο άθραυστο, μεγάλο πιθάρι και δεν πέταξε έξω. Η Ελπίδα…

Γράφει η Φένια Σπυροπούλου
Και καθώς το καλοκαίρι τελειώνει και την θέση του παίρνει ένας δύσκολος χειμώνας, αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια και πάλι οι προβληματισμοί και τα άγχη του περσινού χειμώνα.
Εδώ που το σκέφτομαι όχι ότι εξαφανίστηκαν και ποτέ, αλλά έτσι γίνεται πάντα! Με έναν τρόπο σχεδόν μαγικό για τρείς μήνες κάθε χρόνο γίνεται για τους περισσότερους ένα διάλειμμα, γνωστό και ως διακοπές φέρνοντας τα προβλήματα σε δεύτερη μοίρα και την αντιμετώπισή τους μια υπόθεση που παρατείνεται για τον Σεπτέμβρη.