Πιες τον πόνο σου

Μία στήλη για τον εκάστοτε γκομενικό πόνο… Γράφει η Zanax!


Γεια σου Ζαναξ μου!

Ετών 30 εδώ και το πρόβλημά μου δεν είναι ακριβώς συναισθηματικό… ή μάλλον είναι. Είμαι παντρεμένη εδώ και ένα χρόνο με τον έρωτα της ζωής μου, αλλά υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι. Έχω παντρευτεί και τη μαμά του! Η πεθερά μου είναι γλυκύτατη, έχει άψογη συμπεριφορά απέναντί μου, όμως ούσα χήρα και με έναν μόνο γιο έχει προσκολληθεί στην κυριολεξία επάνω μας και δεν μπορούμε να μείνουμε μόνοι με τίποτα! Μας επισκέπτεται καθημερινώς και πολλές φορές, επειδή κάθεται μέχρι αργά το βράδυ, τη φιλοξενούμε κιόλας! Καλή, χρυσή, αλλά χρειαζόμαστε κι εμείς λίγο χρόνο σα ζευγάρι! Πώς θα πω, λοιπόν, στον αγαπημένο μου σύζυγο να κάνει κάτι προκειμένου να σταματήσει η μανούλα του να μας είναι στενός κορσές;

Αχ μ’αρέσει γιατί η στήλη αυτού του μήνα βγάζει μια χροιά παλιάς καλής αγαπημένης ελληνικής οικογένειας (μιας που είναι και Πασχαλινό τεύχος, ταιριάζει δε βρίσκετε;).
Τι να σου πω αγαπητή φίλη! Αυτό το θέμα είναι πάντα ένα δυσκολάκι, κυρίως γιατί τα αγόρια ΜΑΣ τα έχει μεγαλώσει μια συγκεκριμένη φυλή μαμάς. Έτσι, είναι γενετικά προγραμματισμένα να μην μπορούν να της πουν όχι και να την έχουν βασίλισσα με μότο «δε θα έδιωχνες ποτέ την μανούλα από το σπίτι που σ’ αγαπάει, ε Πασούκο μου;». Σε αυτό το σημείο να πω ότι δε θέλω να υποτιμήσω τις μανούλες αυτού του κόσμου, αλλά ένα food for thought για τις πιο νέες από εσάς εκεί έξω με μικρά αγοράκια: Δε θα σας ανήκουν για πάντα, καταλάβετέ το όσο είναι ακόμα νωρίς. Και μετά από άλλο ένα παραλήρημα της Zanax, επιστρέφω στο θέμα σου. Μίλα στον αγαπημένο σου σύζυγο, εξήγησέ του ότι για σένα αυτή δεν είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά (εδώ θέλει ιδιαίτερη προσοχή να μην προσβάλλεις σε κανένα σημείο την πεθερούλα) και ότι πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό. Δώσ’ του, όμως, εναλλακτικές! Ότι μπορεί να έρχεται πχ μία φορά την εβδομάδα, και άλλη μια να πηγαίνετε κάπου έξω. Να μην δείξουμε δηλαδή ότι θέλουμε να τη σουτάρουμε παντελώς. Θέλει υπομονή, στρατηγική κι ο αγώνας μας θα δικαιωθεί!

*Καλή τύχη, και περιμένω τη συνέχεια*

Καλό Πάσχα αγαπημένοι μου φίλοι. Μαζέψτε όλη τη θαλπωρή αυτής της αγαπημένης οικογενειακής γιορτής και επιστρέψτε δριμύτεροι με περισσότερη χολή και δράμα.
Και με ρέγουλο το αρνί γιατί όπως -κάθε χρόνο και νωρίτερα- λένε οι αγαπημένες instagrammers #Summerisloading…

Για να μοιραστείτε τον πόνο σας:

zanax@marathonpress.gr

Προηγούμενο άρθροΠιες τον πόνο σου: Γράμμα από ένα καλό κορίτσι
Επόμενο άρθροWhat the FAQ: «Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;»